فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> قرآن ترجمه المیزان

قرآن ترجمه المیزان

سوره 77

سوره مبارکه المرسلات

صفحه 581
أَلَمْ نَخْلُقْكُمْ مِنْ مَاءٍ مَهِينٍ (20)
آيا شما را از آبى بى مقدار خلق نکرديم؟ (20)
فَجَعَلْنَاهُ فِي قَرَارٍ مَكِينٍ (21)
پس آن را در قرارگاهى استوار نهاديم; (21)
إِلَىٰ قَدَرٍ مَعْلُومٍ (22)
تا اندازه اى معيّن. (22)
فَقَدَرْنَا فَنِعْمَ الْقَادِرُونَ (23)
پس اندازه گيرى کرديم، و چه خوب اندازه گيرنده ايم. (23)
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (24)
آن روز واى بر تکذيب کنندگان. (24)
أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ كِفَاتًا (25)
آيا زمين را دربرگيرنده قرار نداديم. (25)
أَحْيَاءً وَأَمْوَاتًا (26)
براى زندگان و مردگانى [بسيار]؟ (26)
وَجَعَلْنَا فِيهَا رَوَاسِيَ شَامِخَاتٍ وَأَسْقَيْنَاكُمْ مَاءً فُرَاتًا (27)
و در آن کوه هايى استوار و بلند قرار داديم، و آبى گوارا به شما نوشانديم. (27)
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (28)
آن روز واى بر تکذيب کنندگان! (28)
انْطَلِقُوا إِلَىٰ مَا كُنْتُمْ بِهِ تُكَذِّبُونَ (29)
[به مجرمان مى گويند:] برويد به سوى آنچه آن را تکذيب مى کرديد. (29)
انْطَلِقُوا إِلَىٰ ظِلٍّ ذِي ثَلَاثِ شُعَبٍ (30)
برويد به سوى سايه اى (دودى از جهنّم) که داراى سه شعبه است. (30)
لَا ظَلِيلٍ وَلَا يُغْنِي مِنَ اللَّهَبِ (31)
که نه خنک است و نه از شعله آتش مصون مى دارد. (31)
إِنَّهَا تَرْمِي بِشَرَرٍ كَالْقَصْرِ (32)
همانا جهنّم شراره هايى مى افکند مانند بناهاى بزرگ; (32)
كَأَنَّهُ جِمَالَتٌ صُفْرٌ (33)
که گويا آن [شراره ها] شترانى زردموى اند. (33)
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (34)
آن روز واى بر تکذيب کنندگان! (34)
هَٰذَا يَوْمُ لَا يَنْطِقُونَ (35)
اين روزى است که آنان سخن نمى گويند. (35)
وَلَا يُؤْذَنُ لَهُمْ فَيَعْتَذِرُونَ (36)
و به آنها اذن داده نمى شود که عذرخواهى کنند. (36)
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (37)
آن روز واى بر تکذيب کنندگان! (37)
هَٰذَا يَوْمُ الْفَصْلِ ۖ جَمَعْنَاكُمْ وَالْأَوَّلِينَ (38)
اين است روز جداسازى [حق از باطل] که شما و پيشينيان را جمع کرده ايم. (38)
فَإِنْ كَانَ لَكُمْ كَيْدٌ فَكِيدُونِ (39)
پس اگر حيله اى داريد درباره من به کار بريد. (39)
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (40)
آن روز واى بر تکذيب کنندگان! (40)
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي ظِلَالٍ وَعُيُونٍ (41)
همانا تقواپيشگان در سايه هايى [لذّت بخش ]و کنار چشمه هايى [دلپذير] قرار دارند; (41)
وَفَوَاكِهَ مِمَّا يَشْتَهُونَ (42)
با هر نوع ميوه اى که دلشان بخواهد. (42)
كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (43)
[به آنان مى گويند:] به پاداش آنچه انجام مى داديد بخوريد و بياشاميد گوارايتان باد. (43)
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (44)
همانا ما نيکوکاران را اين گونه جزا مى دهيم. (44)
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (45)
آن روز واى بر تکذيب کنندگان! (45)
كُلُوا وَتَمَتَّعُوا قَلِيلًا إِنَّكُمْ مُجْرِمُونَ (46)
[اى گمراهان!] بخوريد و اندکى بهره گيريد، همانا شما مجرمانيد. (46)
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (47)
آن روز واى بر تکذيب کنندگان! (47)
وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ ارْكَعُوا لَا يَرْكَعُونَ (48)
و چون به آنان گفته شود: رکوع کنيد رکوع نمى کنند. (48)
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (49)
آن روز واى بر تکذيب کنندگان! (49)
فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَهُ يُؤْمِنُونَ (50)
پس بعد از اين [قرآن] به کدامين سخن ايمان مى آورند؟ (50)
صفحه آخرصفحه بعدصفحه 581صفحه قبلصفحه اول
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده)


انتخاب ترجمهانتخاب سورهبرو به صفحه 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی