فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> قرآن ترجمه المیزان

قرآن ترجمه المیزان

سوره 83

سوره مبارکه المطففين

صفحه 588
كَلَّا إِنَّ كِتَابَ الْفُجَّارِ لَفِي سِجِّينٍ (7)
چنين نيست [که مى پندارند]، همانا نامه[اعمال ]فاجران در <سِجّين> ثبت است. (7)
وَمَا أَدْرَاكَ مَا سِجِّينٌ (8)
و چه چيز تو را آگاه ساخت که سجّين چيست؟ (8)
كِتَابٌ مَرْقُومٌ (9)
کتابى است که نوشته شده. (9)
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (10)
آن روز واى بر تکذيب کنندگان! (10)
الَّذِينَ يُكَذِّبُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ (11)
همانان که روز جزا را تکذيب مى کنند. (11)
وَمَا يُكَذِّبُ بِهِ إِلَّا كُلُّ مُعْتَدٍ أَثِيمٍ (12)
و آن را جز هر تجاوزگر گناه پيشه اى تکذيب نمى کند. (12)
إِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِ آيَاتُنَا قَالَ أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ (13)
[همان که] چون آيات ما بر او خوانده شود، مى گويد: افسانه هاى پيشينيان است. (13)
كَلَّا ۖ بَلْ ۜ رَانَ عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ مَا كَانُوا يَكْسِبُونَ (14)
چنين نيست، بلکه آنچه کسب مى کردند بر قلب هايشان زنگار نشانده است. (14)
كَلَّا إِنَّهُمْ عَنْ رَبِّهِمْ يَوْمَئِذٍ لَمَحْجُوبُونَ (15)
نخير، آنان در آن روز حتماً از پروردگارشان محجوب اند. (15)
ثُمَّ إِنَّهُمْ لَصَالُو الْجَحِيمِ (16)
سپس آنان قطعاً به آتش جهنّم خواهند سوخت. (16)
ثُمَّ يُقَالُ هَٰذَا الَّذِي كُنْتُمْ بِهِ تُكَذِّبُونَ (17)
آن گاه [به آنان ] گفته مى شود: اين است آنچه شما آن را تکذيب مى کرديد. (17)
كَلَّا إِنَّ كِتَابَ الْأَبْرَارِ لَفِي عِلِّيِّينَ (18)
چنين نيست [که مى پندارند]، همانا نامه[اعمال ]نيکوکاران در <علّيّين> <ثبت> است. (18)
وَمَا أَدْرَاكَ مَا عِلِّيُّونَ (19)
و تو را چه چيز آگاه کرده است که علّيّين چيست؟ (19)
كِتَابٌ مَرْقُومٌ (20)
کتابى است نوشته شده; (20)
يَشْهَدُهُ الْمُقَرَّبُونَ (21)
که مقرّبان آن را مشاهده مى کنند. (21)
إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ (22)
همانا نيکوکاران در نعمتى [وصف ناپذير ]خواهند بود. (22)
عَلَى الْأَرَائِكِ يَنْظُرُونَ (23)
بر تخت هاى آراسته نظاره مى کنند. (23)
تَعْرِفُ فِي وُجُوهِهِمْ نَضْرَةَ النَّعِيمِ (24)
در چهره هايشان شادابى نعمت را مى بينى. (24)
يُسْقَوْنَ مِنْ رَحِيقٍ مَخْتُومٍ (25)
و از شرابى ناب و مُهر شده به آنان مى نوشانند، (25)
خِتَامُهُ مِسْكٌ ۚ وَفِي ذَٰلِكَ فَلْيَتَنَافَسِ الْمُتَنَافِسُونَ (26)
که مُهر آن مشک است، و در اين [نعمت ها ]است که رقابت کنندگان بايد به رقابت بپردازند. (26)
وَمِزَاجُهُ مِنْ تَسْنِيمٍ (27)
و آميزه آن از <تسنيم> است. (27)
عَيْنًا يَشْرَبُ بِهَا الْمُقَرَّبُونَ (28)
چشمه اى که مقرّبان از آن مى نوشند. (28)
إِنَّ الَّذِينَ أَجْرَمُوا كَانُوا مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا يَضْحَكُونَ (29)
همانا آنان که مجرم بودند به آنان که ايمان داشتند مى خنديدند. (29)
وَإِذَا مَرُّوا بِهِمْ يَتَغَامَزُونَ (30)
و چون بر آنان مى گذشتند [به تمسخر ]چشمک مى زدند. (30)
وَإِذَا انْقَلَبُوا إِلَىٰ أَهْلِهِمُ انْقَلَبُوا فَكِهِينَ (31)
و چون به سوى کسان خود بازمى گشتند، شيرين کام بازمى گشتند. (31)
وَإِذَا رَأَوْهُمْ قَالُوا إِنَّ هَٰؤُلَاءِ لَضَالُّونَ (32)
و چون مؤمنان را مى ديدند مى گفتند: اينان قطعاً گمراه اند; (32)
وَمَا أُرْسِلُوا عَلَيْهِمْ حَافِظِينَ (33)
در حالى که به نگهبانى آنان فرستاده نشده بودند. (33)
فَالْيَوْمَ الَّذِينَ آمَنُوا مِنَ الْكُفَّارِ يَضْحَكُونَ (34)
پس امروز اهل ايمان به کافران مى خندند. (34)
صفحه آخرصفحه بعدصفحه 588صفحه قبلصفحه اول
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده)


انتخاب ترجمهانتخاب سورهبرو به صفحه 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی