سوره 3 | سوره مبارکه آلعمران | صفحه 66 |
|
إِذْ هَمَّتْ طَائِفَتَانِ مِنْكُمْ أَنْ تَفْشَلَا وَاللَّهُ وَلِيُّهُمَا ۗ وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ (122) |
آنگاه که دو گروه از شما به فکرشان خطور کرد که سستى کنند و خدا ياور آنان بود [و از سستى حفظان کرد ]و مؤمنان بايد فقط بر خدا توکّل کنند. (122) |
وَلَقَدْ نَصَرَكُمُ اللَّهُ بِبَدْرٍ وَأَنْتُمْ أَذِلَّةٌ ۖ فَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (123) |
و بى ترديد خدا شما را در <بَدر> با آنکه زبون بوديد يارى کرد، پس از خدا پروا کنيد، باشد که [بدين وسيله ]سپاسگزارى کرده باشيد. (123) |
إِذْ تَقُولُ لِلْمُؤْمِنِينَ أَلَنْ يَكْفِيَكُمْ أَنْ يُمِدَّكُمْ رَبُّكُمْ بِثَلَاثَةِ آلَافٍ مِنَ الْمَلَائِكَةِ مُنْزَلِينَ (124) |
آن گاه که به مؤمنان مى گفتى: آيا براى شما کافى نيست که پروردگارتان شما را با سه هزار فرشته که فرو فرستاده مى شوند يارى کند؟ (124) |
بَلَىٰ ۚ إِنْ تَصْبِرُوا وَتَتَّقُوا وَيَأْتُوكُمْ مِنْ فَوْرِهِمْ هَٰذَا يُمْدِدْكُمْ رَبُّكُمْ بِخَمْسَةِ آلَافٍ مِنَ الْمَلَائِكَةِ مُسَوِّمِينَ (125) |
چرا، اگر صبر کنيد و تقوا پيشه سازيد و [دشمنان ]با سرعت و خشم به سراغتان بيايند پروردگارتان با پنج هزار فرشته نشاندار به شما کمک خواهد کرد. (125) |
وَمَا جَعَلَهُ اللَّهُ إِلَّا بُشْرَىٰ لَكُمْ وَلِتَطْمَئِنَّ قُلُوبُكُمْ بِهِ ۗ وَمَا النَّصْرُ إِلَّا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ (126) |
و خدا اين را جز بشارتى براى شما قرار نداد، و براى اينکه قلب هايتان به وسيله آن اطمينان يابد. و نصرت جز از نزد خداى عزّتمند حکيم نيست. (126) |
لِيَقْطَعَ طَرَفًا مِنَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَوْ يَكْبِتَهُمْ فَيَنْقَلِبُوا خَائِبِينَ (127) |
[او در جنگ بدر شما را يارى کرد ] تا بخشى از کسانى را که کفر ورزيده اند نابود يا خوارشان سازد تا نااميد باز گردند. (127) |
لَيْسَ لَكَ مِنَ الْأَمْرِ شَيْءٌ أَوْ يَتُوبَ عَلَيْهِمْ أَوْ يُعَذِّبَهُمْ فَإِنَّهُمْ ظَالِمُونَ (128) |
هيچ يک از اين کارها در اختيار تو نيست ـ يا توبه آنان را بپذيرد يا عذابشان کند، چون آنها ستمکارند. (128) |
وَلِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۚ يَغْفِرُ لِمَنْ يَشَاءُ وَيُعَذِّبُ مَنْ يَشَاءُ ۚ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ (129) |
و هر آنچه در آسمان ها و هر آنچه در زمين است فقط مالک خداست; هر که را بخواهد مى آمرزد و هر که را بخواهد عذاب مى کند، و خدا آمرزگار و رحيم است. (129) |
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَأْكُلُوا الرِّبَا أَضْعَافًا مُضَاعَفَةً ۖ وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ (130) |
اى کسانى که ايمان آورده ايد! رِبا (سود پول) را چندين و چند برابر نخوريد و از خدا پروا کنيد، باشد که ظفرمند گرديد. (130) |
وَاتَّقُوا النَّارَ الَّتِي أُعِدَّتْ لِلْكَافِرِينَ (131) |
و از آتشى که براى کافران آماده شده است پروا داشته باشيد. (131) |
وَأَطِيعُوا اللَّهَ وَالرَّسُولَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ (132) |
و از خدا و رسو او اطاعت کنيد، باشد که مورد رحمت قرار گيريد. (132) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |