| سوره 4 | سوره مبارکه النساء | صفحه 86 |
|
| وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِأَعْدَائِكُمْ ۚ وَكَفَىٰ بِاللَّهِ وَلِيًّا وَكَفَىٰ بِاللَّهِ نَصِيرًا (45) |
| و خدا به دشمنان شما داناتر است، و کافى است که خدا ولىّ [شما ]باشد و کافى است که خدايا در [شما ]باشد. (45) |
| مِنَ الَّذِينَ هَادُوا يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَنْ مَوَاضِعِهِ وَيَقُولُونَ سَمِعْنَا وَعَصَيْنَا وَاسْمَعْ غَيْرَ مُسْمَعٍ وَرَاعِنَا لَيًّا بِأَلْسِنَتِهِمْ وَطَعْنًا فِي الدِّينِ ۚ وَلَوْ أَنَّهُمْ قَالُوا سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا وَاسْمَعْ وَانْظُرْنَا لَكَانَ خَيْرًا لَهُمْ وَأَقْوَمَ وَلَٰكِنْ لَعَنَهُمُ اللَّهُ بِكُفْرِهِمْ فَلَا يُؤْمِنُونَ إِلَّا قَلِيلًا (46) |
| بعضى از يهوديان کلمات را از جاهاى خود تغيير مى دهند و مى گويند: شنيديم و مخالفت کرديم و بشنو شنوائى ات مباد; و در حالى که زبانهايشان را مى پيجانند و به دين طعنه مى زنند، مى گويند: <راعنا>; و اگر آنان مى گفتند: شنيديم و اطاعت کرديم و بشنو و [بجاى راعنا مى گفتند: ]<اُنْظُرنا>، برايشان بهتر و مستقيم تر بود، ولى خدا آنان را به سبب کفرشان لعنت کرد در نتيجه جز اندکى ايمان نمى آورند. (46) |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ آمِنُوا بِمَا نَزَّلْنَا مُصَدِّقًا لِمَا مَعَكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَطْمِسَ وُجُوهًا فَنَرُدَّهَا عَلَىٰ أَدْبَارِهَا أَوْ نَلْعَنَهُمْ كَمَا لَعَنَّا أَصْحَابَ السَّبْتِ ۚ وَكَانَ أَمْرُ اللَّهِ مَفْعُولًا (47) |
| اى کسانى که به شما کتاب [آسمانى ]داده شده است به آنچه نازل کرده ايم و تصديق کننده همان [کتابى ]است که با شماست ايمان بياوريد پيش از آن که چهره هائى را محو کنيم و آنها را به پشت برگردانيم، يا آنان را لعنت کنيم چنان که <اصحاب سَبت> را لعنت کرديم. و کار خدا انجام شدنى است. (47) |
| إِنَّ اللَّهَ لَا يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ وَيَغْفِرُ مَا دُونَ ذَٰلِكَ لِمَنْ يَشَاءُ ۚ وَمَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدِ افْتَرَىٰ إِثْمًا عَظِيمًا (48) |
| همانا خدا اين [گناه ]را که به او شرک ورزيده شود نمى آمرزد و غير از آن را براى هر که بخواهد مى آمرزد، و هر کس به خداشرک ورزد، افترا و گناهى بزرگ مرتکب شده است. (48) |
| أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ يُزَكُّونَ أَنْفُسَهُمْ ۚ بَلِ اللَّهُ يُزَكِّي مَنْ يَشَاءُ وَلَا يُظْلَمُونَ فَتِيلًا (49) |
| آيا به کسانى [از يهود ]که خود را پاک مى شمارند نظر نيفکنده اى؟ [چنين نيست ]بلکه خداست که هر که را بخواهد پاک مى گرداند، و آنان به اندازه رشته هسته خرمايى ستم نمى بينند. (49) |
| انْظُرْ كَيْفَ يَفْتَرُونَ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ ۖ وَكَفَىٰ بِهِ إِثْمًا مُبِينًا (50) |
| ببين چگونه بر خدا دروغ مى بندند! و همين بس که اين يک گناه آشکار است. (50) |
| أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوتُوا نَصِيبًا مِنَ الْكِتَابِ يُؤْمِنُونَ بِالْجِبْتِ وَالطَّاغُوتِ وَيَقُولُونَ لِلَّذِينَ كَفَرُوا هَٰؤُلَاءِ أَهْدَىٰ مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا سَبِيلًا (51) |
| آيا به کسانى [از يهود ]که نصيبى از کتاب به آنان داده شده است نظر نيفکنده اى که به جِبْت و طاغوت ايمان مى آورند و درباره آنان که کفر ورزيده اند مى گويند: اينان هدايت يافته ترند از کسانى که [به عنوان مسلمان ]ايمان آورده اند. (51) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |