سوره 4 | سوره مبارکه النساء | صفحه 89 |
|
وَلَوْ أَنَّا كَتَبْنَا عَلَيْهِمْ أَنِ اقْتُلُوا أَنْفُسَكُمْ أَوِ اخْرُجُوا مِنْ دِيَارِكُمْ مَا فَعَلُوهُ إِلَّا قَلِيلٌ مِنْهُمْ ۖ وَلَوْ أَنَّهُمْ فَعَلُوا مَا يُوعَظُونَ بِهِ لَكَانَ خَيْرًا لَهُمْ وَأَشَدَّ تَثْبِيتًا (66) |
و اگر بر آنان مقرّر مى کرديم که خودتان را بکشيد يا از ديارتان بيرون برويد جز اندکيشان آن را انجام نمى دادند و اگر آنچه را به آن پند داده مى شوند انجام مى دادند برايشان بهتر بود و بيشتر موجب تثبيت ايمان آنان مى شد. (66) |
وَإِذًا لَآتَيْنَاهُمْ مِنْ لَدُنَّا أَجْرًا عَظِيمًا (67) |
و در آن صورت از نزد خود اجرى بزرگ به آنان مى داديم. (67) |
وَلَهَدَيْنَاهُمْ صِرَاطًا مُسْتَقِيمًا (68) |
و به راهى راست هدايتشان مى کرديم. (68) |
وَمَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَالرَّسُولَ فَأُولَٰئِكَ مَعَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مِنَ النَّبِيِّينَ وَالصِّدِّيقِينَ وَالشُّهَدَاءِ وَالصَّالِحِينَ ۚ وَحَسُنَ أُولَٰئِكَ رَفِيقًا (69) |
و کسانى که اطاعت خدا و رسول کنند [در قيامت ]با کسانى خواهند بود که خدا بر آنان انعام کرده است، از پيامبران و صِدّيقان و شهداء و صالحان، و اينان چه خوب همنشينانى هستند. (69) |
ذَٰلِكَ الْفَضْلُ مِنَ اللَّهِ ۚ وَكَفَىٰ بِاللَّهِ عَلِيمًا (70) |
اين فضل از جانب خداست، و کافى است که خدا [به حال فرمانبرداران ]دانا باشد. (70) |
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا خُذُوا حِذْرَكُمْ فَانْفِرُوا ثُبَاتٍ أَوِ انْفِرُوا جَمِيعًا (71) |
اى کسانى که ايمان آورده ايد! [در برابر دشمن ]آمادگى جنگى بگيريد، پس گروه گروه يا دسته جمعى [براى جهاد ]کوچ کنيد. (71) |
وَإِنَّ مِنْكُمْ لَمَنْ لَيُبَطِّئَنَّ فَإِنْ أَصَابَتْكُمْ مُصِيبَةٌ قَالَ قَدْ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيَّ إِذْ لَمْ أَكُنْ مَعَهُمْ شَهِيدًا (72) |
و قطعاً از ميان شما کسانى هستند که [در رفتن به جهاد ]کندى مى کنند، پس اگر مصيبتى به شما برسد مى گويند: راستى خدا به ما انعام کرد که [در جنگ، ]با آنان حاضر نبوديم. (72) |
وَلَئِنْ أَصَابَكُمْ فَضْلٌ مِنَ اللَّهِ لَيَقُولَنَّ كَأَنْ لَمْ تَكُنْ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُ مَوَدَّةٌ يَا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزًا عَظِيمًا (73) |
و اگر فضلى (پيروزى و غنيمتى) از خدا به شما برسد ـ چنانکه گوى ميان شما و آنان هيچ مودّتى نبوده است ـ خواهند گفت: اى کاش ما با آنان بوديم و به کاميابى بزرگى دست مى يافتيم. (73) |
۞ فَلْيُقَاتِلْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ الَّذِينَ يَشْرُونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا بِالْآخِرَةِ ۚ وَمَنْ يُقَاتِلْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَيُقْتَلْ أَوْ يَغْلِبْ فَسَوْفَ نُؤْتِيهِ أَجْرًا عَظِيمًا (74) |
پس بايد کسانى که زندگى دنيا را با آخرت مبادله مى کنند در راه خدا بجنگند، و هر کس در راه خدا بجنگد و کشته شود يا غالب گردد، به زودى اجرى بزرگ به او خواهيم داد. (74) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |