| سوره 4 | سوره مبارکه النساء | صفحه 92 |
|
| اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۚ لَيَجْمَعَنَّكُمْ إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ لَا رَيْبَ فِيهِ ۗ وَمَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللَّهِ حَدِيثًا (87) |
| خداى، هيچ معبودى جز او نيست، البتّه شما را روز قيامت که ترديدى در آن نيست جمع خواهد کرد، و کيست که راستگوتر از خدا باشد؟ (87) |
| ۞ فَمَا لَكُمْ فِي الْمُنَافِقِينَ فِئَتَيْنِ وَاللَّهُ أَرْكَسَهُمْ بِمَا كَسَبُوا ۚ أَتُرِيدُونَ أَنْ تَهْدُوا مَنْ أَضَلَّ اللَّهُ ۖ وَمَنْ يُضْلِلِ اللَّهُ فَلَنْ تَجِدَ لَهُ سَبِيلًا (88) |
| پس چيست شما را که درباره اين منافقان دو گروه شده ايد با اينکه خدا [قلب هاى ]آنان را به سبب آنچه مرتکب شده اند وارونه کرده است؟ آيا مى خواهيد کسانى را که خدا [به عقوبت عملشان ]گمراه کرده است هدايت کنيد؟ و حال آن که هر که را خدا گمراه کند هرگز راهى براى [هدايت ]او نخواهى يافت. (88) |
| وَدُّوا لَوْ تَكْفُرُونَ كَمَا كَفَرُوا فَتَكُونُونَ سَوَاءً ۖ فَلَا تَتَّخِذُوا مِنْهُمْ أَوْلِيَاءَ حَتَّىٰ يُهَاجِرُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ ۚ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَخُذُوهُمْ وَاقْتُلُوهُمْ حَيْثُ وَجَدْتُمُوهُمْ ۖ وَلَا تَتَّخِذُوا مِنْهُمْ وَلِيًّا وَلَا نَصِيرًا (89) |
| آرزو دارند چنان که خود کافرند شما نيز کافر شويد تا با هم برابر باشيد; پس، از آنان هيچ دوستى نگيريد تا اينکه در راه خدا هجرت کنند [و به مسلمانان بپيوندند ]پس اگر روى گرداندند [و به حال تهاجم باقى ماندند ]آنان را بگيريد و هر جا آنان را يافتيد بکشيدشان، و از آنان نه دوستى بگيريد و نه ياورى; (89) |
| إِلَّا الَّذِينَ يَصِلُونَ إِلَىٰ قَوْمٍ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُمْ مِيثَاقٌ أَوْ جَاءُوكُمْ حَصِرَتْ صُدُورُهُمْ أَنْ يُقَاتِلُوكُمْ أَوْ يُقَاتِلُوا قَوْمَهُمْ ۚ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَسَلَّطَهُمْ عَلَيْكُمْ فَلَقَاتَلُوكُمْ ۚ فَإِنِ اعْتَزَلُوكُمْ فَلَمْ يُقَاتِلُوكُمْ وَأَلْقَوْا إِلَيْكُمُ السَّلَمَ فَمَا جَعَلَ اللَّهُ لَكُمْ عَلَيْهِمْ سَبِيلًا (90) |
| مگر گروهى که به قومى متصّل شوند که ميان شما و آنان پيمانى [براى عدم تعرّض ]وجود دارد، يا نزد شما بيايند در حالى که دلهايشان به پيکار با شما يا پيکار با قومشان راضى نيست; و اگر خدا مى خواست آنان را بر شما مسلّط مى ساخت و حتماً با شما مى جنگيدند; پس اگر از شما کناره گرفتند و با شما نجنگيدند و طرح مسالمت با شما در افکندند در اين صورت خدا براى شما راهى بر ضدّ آنان قرار نداده است. (90) |
| سَتَجِدُونَ آخَرِينَ يُرِيدُونَ أَنْ يَأْمَنُوكُمْ وَيَأْمَنُوا قَوْمَهُمْ كُلَّ مَا رُدُّوا إِلَى الْفِتْنَةِ أُرْكِسُوا فِيهَا ۚ فَإِنْ لَمْ يَعْتَزِلُوكُمْ وَيُلْقُوا إِلَيْكُمُ السَّلَمَ وَيَكُفُّوا أَيْدِيَهُمْ فَخُذُوهُمْ وَاقْتُلُوهُمْ حَيْثُ ثَقِفْتُمُوهُمْ ۚ وَأُولَٰئِكُمْ جَعَلْنَا لَكُمْ عَلَيْهِمْ سُلْطَانًا مُبِينًا (91) |
| از شما و از قوم خود در امان باشند; هر بار که به فتنه سوق داده مى شوند به سر در آن مى افتند. [اينان تا با شما کارى ندارند در امانند ]پس اگر از شما کناره نگرفتند و طرح مسالمت با شما در نيفکندند و دست از شما برنداشند، آنان را بگيريد، و هر جا آنها را يافتيد بکشيدشان، و اينانند که ما براى شما بر ضدّشان دليلى روشن قرار داده ايم. (91) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |