| سوره 4 | سوره مبارکه النساء | صفحه 98 |
|
| وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَنُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۖ وَعْدَ اللَّهِ حَقًّا ۚ وَمَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللَّهِ قِيلًا (122) |
| و کسانى که ايمان آورده و کارهاى شايسته کرده اند به زودى آنان را به بوستان هايى در مى آوريم که از پايين آنها نهرها جريان دارد و هميشه در آنها جاودانه اند، وعده حقّ خداست و کى در گفتار از خدا صادق تر است؟ (122) |
| لَيْسَ بِأَمَانِيِّكُمْ وَلَا أَمَانِيِّ أَهْلِ الْكِتَابِ ۗ مَنْ يَعْمَلْ سُوءًا يُجْزَ بِهِ وَلَا يَجِدْ لَهُ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلِيًّا وَلَا نَصِيرًا (123) |
| [کيفر و پاداش ]نه به آرزوهاى شماست و نه به آرزوهاى اهل کتاب، هر که بدى کند سزاى بد دارد و در برابر خدا براى خود هيچ يار و ياورى نخواهد يافت. (123) |
| وَمَنْ يَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحَاتِ مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثَىٰ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولَٰئِكَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ وَلَا يُظْلَمُونَ نَقِيرًا (124) |
| و کسانى که از کارهاى شايسته انجام دهند و مؤمن باشند، مرد باشند يا زن اينان به بهشت در مى آيند و کمترين ستمى نمى بينند. (124) |
| وَمَنْ أَحْسَنُ دِينًا مِمَّنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلَّهِ وَهُوَ مُحْسِنٌ وَاتَّبَعَ مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفًا ۗ وَاتَّخَذَ اللَّهُ إِبْرَاهِيمَ خَلِيلًا (125) |
| و چه کسى دينش بهتر است از آن که خود را يکجا تسليم خدا کند در حالى که او نيکوکار است و از آيين ابراهيمِ حق گرا پيروى نموده است؟ و خدا ابراهيم را دوست خود گرفت. (125) |
| وَلِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۚ وَكَانَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ مُحِيطًا (126) |
| و آنچه در آسمان ها و آنچه در زمين است مختصّ خداست و خدا به هر چيزى احاطه دارد. (126) |
| وَيَسْتَفْتُونَكَ فِي النِّسَاءِ ۖ قُلِ اللَّهُ يُفْتِيكُمْ فِيهِنَّ وَمَا يُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فِي الْكِتَابِ فِي يَتَامَى النِّسَاءِ اللَّاتِي لَا تُؤْتُونَهُنَّ مَا كُتِبَ لَهُنَّ وَتَرْغَبُونَ أَنْ تَنْكِحُوهُنَّ وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الْوِلْدَانِ وَأَنْ تَقُومُوا لِلْيَتَامَىٰ بِالْقِسْطِ ۚ وَمَا تَفْعَلُوا مِنْ خَيْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ كَانَ بِهِ عَلِيمًا (127) |
| و از تو درباره زنان فتوا مى خواهند. بگو: خدا درباره آنان براى شما فتوا مى دهد، و نيز درباره آنچه در قرآن در خصوص دختران يتيم برشما تلاوت مى شود [فتوا مى دهد] همان يتيمانى که آنچه برايشان مقرّر شده است به آنان نمى دهيد و رغبت داريد با آنها ازدواج کنيد و [خدا ]درباره کودکان ناتوان [سفارش مى کند ]و اينکه براى يتيمان به عدالت قيام کنيد، و هر خيرى انجام دهيد قطعاً خدا به آن داناست. (127) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |