فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> قرآن ترجمه الهی قمشه ای

قرآن ترجمه الهی قمشه ای

سوره 4

سوره مبارکه النساء

صفحه 100
۞ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُونُوا قَوَّامِينَ بِالْقِسْطِ شُهَدَاءَ لِلَّهِ وَلَوْ عَلَىٰ أَنْفُسِكُمْ أَوِ الْوَالِدَيْنِ وَالْأَقْرَبِينَ ۚ إِنْ يَكُنْ غَنِيًّا أَوْ فَقِيرًا فَاللَّهُ أَوْلَىٰ بِهِمَا ۖ فَلَا تَتَّبِعُوا الْهَوَىٰ أَنْ تَعْدِلُوا ۚ وَإِنْ تَلْوُوا أَوْ تُعْرِضُوا فَإِنَّ اللَّهَ كَانَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرًا (135)
اى کسانى که ايمان آورده ايد ، به عدالت رفتار کنيد و در پاسدارى از آن سخت بکوشيد ، و براى خدا گواهى دهيد هرچند گواهى شما به زيان خودتان يا پدر و مادر و خويشاوندان نزديکتان باشد . اگر آن کسى که در حق او شهادت مى دهيد توانگر يا تهيدست باشد ، توانگرى و تهيدستى او شما را از شهادت به حق باز ندارد که خدا به رعايت حال آنان از شما سزاوارتر است ; پس از هواى خويش پيروى نکنيد که مبادا از حق منحرف شويد . و اگر زبان خود را به گواهى ناحق بپيچانيد يا از گواهى دادن روى برتابيد ، بدانيد که خدا به آنچه مى کنيد آگاه است و کيفرش در انتظار شماست . (135)
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا آمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَالْكِتَابِ الَّذِي نَزَّلَ عَلَىٰ رَسُولِهِ وَالْكِتَابِ الَّذِي أَنْزَلَ مِنْ قَبْلُ ۚ وَمَنْ يَكْفُرْ بِاللَّهِ وَمَلَائِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا بَعِيدًا (136)
اى کسانى که ايمان آورده ايد ، شما بايد همه حقايق دين را تصديق کنيد پس به خدا و رسول او و کتابى که بر پيامبرش فروفرستاده و آن کتاب آسمانى که پيش تر نازل کرده است ايمان بياوريد . و هر کس به خدا و فرشتگان او و کتاب هايى که فروفرستاده است و به پيامبرانش و روز آخرت کافر شود در بيراهه اى که با حق فاصله اى دور و دراز دارد گمراه گشته است . (136)
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا ثُمَّ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا ثُمَّ ازْدَادُوا كُفْرًا لَمْ يَكُنِ اللَّهُ لِيَغْفِرَ لَهُمْ وَلَا لِيَهْدِيَهُمْ سَبِيلًا (137)
کسانى که نزد مؤمنان حقايق دين را تصديق کردند ، سپس در معاشرت با کافران به همه يا برخى از آنها کافر شدند ، بعد از آن با حضور نزد مؤمنان آنها را تصديق کردند و باز هم در ملاقات با کافران به آنها کافر شدند ، سپس بر کفر خويش افزودند ، خدا آنان را نخواهد آمرزيد و به راهى ]که ايمان را بجويند[ هدايتشان نخواهد کرد . (137)
بَشِّرِ الْمُنَافِقِينَ بِأَنَّ لَهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا (138)
آنان منافقند ، و منافقان را نويد ده که برايشان عذابى دردناک خواهد بود . (138)
الَّذِينَ يَتَّخِذُونَ الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِينَ ۚ أَيَبْتَغُونَ عِنْدَهُمُ الْعِزَّةَ فَإِنَّ الْعِزَّةَ لِلَّهِ جَمِيعًا (139)
منافقان کسانى اند که به جاى مؤمنان ، کافران را دوست و ياور خويش مى گيرند . آيا عزّت را نزد آنان مى جويند ؟ با اين که عزت به تمامى از آنِ خداست . (139)
وَقَدْ نَزَّلَ عَلَيْكُمْ فِي الْكِتَابِ أَنْ إِذَا سَمِعْتُمْ آيَاتِ اللَّهِ يُكْفَرُ بِهَا وَيُسْتَهْزَأُ بِهَا فَلَا تَقْعُدُوا مَعَهُمْ حَتَّىٰ يَخُوضُوا فِي حَدِيثٍ غَيْرِهِ ۚ إِنَّكُمْ إِذًا مِثْلُهُمْ ۗ إِنَّ اللَّهَ جَامِعُ الْمُنَافِقِينَ وَالْكَافِرِينَ فِي جَهَنَّمَ جَمِيعًا (140)
در حالى چنين مى کنيد که خداوند در اين کتاب بر شما نازل کرده است که وقتى مى شنويد آيات خدا انکار مى گردد و به استهزا گرفته مى شود ، با منکران و استهزاکنندگان منشينيد تا اين که وارد سخن ديگرى غير از آن شوند ، چرا که شما در اين صورت مانند آنان خواهيد بود . قطعاً خداوند منافقان و کافران را يکسره در دوزخ گرد مى آورد . (140)
صفحه آخرصفحه بعدصفحه 100صفحه قبلصفحه اول
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده)


انتخاب ترجمهانتخاب سورهبرو به صفحه 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی