سوره 5 | سوره مبارکه المائدة | صفحه 111 |
|
وَقَالَتِ الْيَهُودُ وَالنَّصَارَىٰ نَحْنُ أَبْنَاءُ اللَّهِ وَأَحِبَّاؤُهُ ۚ قُلْ فَلِمَ يُعَذِّبُكُمْ بِذُنُوبِكُمْ ۖ بَلْ أَنْتُمْ بَشَرٌ مِمَّنْ خَلَقَ ۚ يَغْفِرُ لِمَنْ يَشَاءُ وَيُعَذِّبُ مَنْ يَشَاءُ ۚ وَلِلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ وَإِلَيْهِ الْمَصِيرُ (18) |
و يهوديان و مسيحيان گفتند : ما پسران خدا و دوستان اوييم . بگو : پس چرا شما را به سبب گناهانتان عذاب مى کند ؟ شما نزد خدا امتيازى نداريد بلکه مانند ديگران در زمره کسانى هستيد که او آفريده است . هر که را بخواهد مى آمرزد و هر که را بخواهد عذاب مى کند ، و هيچ چيز و هيچ کس نمى تواند مانع او باشد ، زيرا فرمانروايى آسمان ها و زمين و آنچه ميان آن دو است از آنِ خداست و بازگشت همگان فقط به سوى اوست . (18) |
يَا أَهْلَ الْكِتَابِ قَدْ جَاءَكُمْ رَسُولُنَا يُبَيِّنُ لَكُمْ عَلَىٰ فَتْرَةٍ مِنَ الرُّسُلِ أَنْ تَقُولُوا مَا جَاءَنَا مِنْ بَشِيرٍ وَلَا نَذِيرٍ ۖ فَقَدْ جَاءَكُمْ بَشِيرٌ وَنَذِيرٌ ۗ وَاللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (19) |
اى اهل کتاب ، فرستاده ما محمد پس از مدتى که پيامبرى مبعوث نشده بود ، به سوى شما آمد . او آنچه را که در دين خود بدان نيازمنديد براى شما بيان مى کند تا اگر گمراه گشتيد نگوييد : مژده رسان و هشداردهنده اى براى ما نيامد اينک پيامبرى مژده رسان و هشداردهنده به سويتان آمده است ، و خدا بر هر کارى تواناست . (19) |
وَإِذْ قَالَ مُوسَىٰ لِقَوْمِهِ يَا قَوْمِ اذْكُرُوا نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ جَعَلَ فِيكُمْ أَنْبِيَاءَ وَجَعَلَكُمْ مُلُوكًا وَآتَاكُمْ مَا لَمْ يُؤْتِ أَحَدًا مِنَ الْعَالَمِينَ (20) |
و ياد کن هنگامى را که موسى به قوم خود گفت : اى قوم من ، نعمت هايى را که خدا به شما داده است به ياد آوريد ، آن گاه که در ميان شما پيامبرانى قرار داد و شما را از تحت سلطه ديگران بيرون آورد و به شما استقلال بخشيد و چيزهايى ( نعمت ها و معجزاتى ) به شما داد که به هيچ يک از جهانيان نداده بود . (20) |
يَا قَوْمِ ادْخُلُوا الْأَرْضَ الْمُقَدَّسَةَ الَّتِي كَتَبَ اللَّهُ لَكُمْ وَلَا تَرْتَدُّوا عَلَىٰ أَدْبَارِكُمْ فَتَنْقَلِبُوا خَاسِرِينَ (21) |
اى قوم من ، به اين سرزمين مقدس که خداوند سکونت در آن را براى شما مقرر کرده است درآييد و در پيکار با دشمنان به عقب بازنگرديد و نگريزيد که زيانکار باز خواهيد گشت . (21) |
قَالُوا يَا مُوسَىٰ إِنَّ فِيهَا قَوْمًا جَبَّارِينَ وَإِنَّا لَنْ نَدْخُلَهَا حَتَّىٰ يَخْرُجُوا مِنْهَا فَإِنْ يَخْرُجُوا مِنْهَا فَإِنَّا دَاخِلُونَ (22) |
گفتند : اى موسى ، در آن جا مردمى زورمند و سلطه گر وجود دارند ، و ما هرگز وارد آن جا نمى شويم تا آنها از آن جا خارج شوند ; اگر آنها خارج شدند ما وارد خواهيم شد . (22) |
قَالَ رَجُلَانِ مِنَ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمَا ادْخُلُوا عَلَيْهِمُ الْبَابَ فَإِذَا دَخَلْتُمُوهُ فَإِنَّكُمْ غَالِبُونَ ۚ وَعَلَى اللَّهِ فَتَوَكَّلُوا إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ (23) |
دو مرد از کسانى که از مخالفت با خدا و پيامبرش بيمناک بودند و خدا نعمت ولايت خود را به آن دو ارزانى داشته بود به قوم موسى گفتند : از آن دروازه بر آنان درآييد که اگر از آن جا وارد شويد قطعاً پيروز خواهيد شد ، و اگر ايمان داريد فقط بر خدا توکل کنيد . (23) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |