سوره 5 | سوره مبارکه المائدة | صفحه 113 |
|
مِنْ أَجْلِ ذَٰلِكَ كَتَبْنَا عَلَىٰ بَنِي إِسْرَائِيلَ أَنَّهُ مَنْ قَتَلَ نَفْسًا بِغَيْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسَادٍ فِي الْأَرْضِ فَكَأَنَّمَا قَتَلَ النَّاسَ جَمِيعًا وَمَنْ أَحْيَاهَا فَكَأَنَّمَا أَحْيَا النَّاسَ جَمِيعًا ۚ وَلَقَدْ جَاءَتْهُمْ رُسُلُنَا بِالْبَيِّنَاتِ ثُمَّ إِنَّ كَثِيرًا مِنْهُمْ بَعْدَ ذَٰلِكَ فِي الْأَرْضِ لَمُسْرِفُونَ (32) |
بدين سبب که آدمى با انگيزه هاى واهى ( چون حسد و دنياخواهى ) به قتل ديگران برانگيخته مى شود ، براى بنى اسرائيل که در معرض اين خطر بودند بيان کرديم که هر کس فردى را بى آن که مرتکب قتل شده يا در زمين فسادى برانگيخته باشد ، بکشد مانند آن است که همه مردم را کشته است ، و هر کس فردى را زنده بدارد ( از مرگ نجاتش دهد ) مانند آن است که همه مردم را زنده داشته است ، و به راستى پيامبران ما با دلايلى روشن به سويشان آمدند و آنان را از آدم کشى و ساير فسادها برحذر داشتند ولى پس از آن بسيارى از آنان در زمين از حدودى که تعيين شده بود تجاوز کردند . (32) |
إِنَّمَا جَزَاءُ الَّذِينَ يُحَارِبُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَيَسْعَوْنَ فِي الْأَرْضِ فَسَادًا أَنْ يُقَتَّلُوا أَوْ يُصَلَّبُوا أَوْ تُقَطَّعَ أَيْدِيهِمْ وَأَرْجُلُهُمْ مِنْ خِلَافٍ أَوْ يُنْفَوْا مِنَ الْأَرْضِ ۚ ذَٰلِكَ لَهُمْ خِزْيٌ فِي الدُّنْيَا ۖ وَلَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ (33) |
جز اين نيست که سزاى آنان که با خدا و پيامبرش مى جنگند و در زمين به فسادگرى مى کوشند اين است که کشته شوند يا به صليب کشيده شوند و يا دست و پايشان برخلاف يکديگر بريده شود و يا از آن سرزمين ]به نقطه اى ديگر[ تبعيد گردند . اين کيفر ، رسوايى آنان در دنياست و براى آنان در آخرت عذابى بزرگ خواهد بود . (33) |
إِلَّا الَّذِينَ تَابُوا مِنْ قَبْلِ أَنْ تَقْدِرُوا عَلَيْهِمْ ۖ فَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ (34) |
مگر کسانى که پيش از اين که بر ايشان دست يابيد توبه کرده باشند ، که نبايد بر آنان حد جارى کنيد ، زيرا بايد بدانيد که خداوند آمرزنده و مهربان است . (34) |
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ وَجَاهِدُوا فِي سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ (35) |
اى کسانى که ايمان آورده ايد ، از خدا پروا نماييد و با اطاعت از او در پى برقرارى پيوند با او باشيد و در راه او جهاد کنيد ، باشد که نيکبخت شويد . (35) |
إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْ أَنَّ لَهُمْ مَا فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا وَمِثْلَهُ مَعَهُ لِيَفْتَدُوا بِهِ مِنْ عَذَابِ يَوْمِ الْقِيَامَةِ مَا تُقُبِّلَ مِنْهُمْ ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (36) |
زيرا کسانى که کفر ورزيده اند ( تقوا پيشه ننمودند ، به درگاه او تقرب نجستند و در راه او جهاد نکردند ) ، اگر همه آنچه را که در زمين است داشته باشند و مانند آن نيز با آن در اختيارشان باشد تا عذاب روز قيامت را به وسيله آن باز خرند ، از آنان پذيرفته نمى شود و براى آنان عذابى دردناک خواهد بود . (36) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |