سوره 5 | سوره مبارکه المائدة | صفحه 116 |
|
وَقَفَّيْنَا عَلَىٰ آثَارِهِمْ بِعِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ مُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ التَّوْرَاةِ ۖ وَآتَيْنَاهُ الْإِنْجِيلَ فِيهِ هُدًى وَنُورٌ وَمُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ التَّوْرَاةِ وَهُدًى وَمَوْعِظَةً لِلْمُتَّقِينَ (46) |
و عيسى پسر مريم را در پى راه هايى که پيامبران پيشين پيمودند فرستاديم ، در حالى که حقانيت تورات را که پيش از او آمده بود تأييد مى کرد ، و به او انجيل را که در آن رهنمود و نورى بود عطا کرديم ، و انجيل نيز حقانيت تورات را که پيش از آن آمده بود ، تصديق مى نمود و رهنمود و پندى براى تقواپيشگان بود . (46) |
وَلْيَحْكُمْ أَهْلُ الْإِنْجِيلِ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ فِيهِ ۚ وَمَنْ لَمْ يَحْكُمْ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ (47) |
و پيروان اِنجيل بايد براساس آنچه خدا در آن فرو فرستاده است حکم کنند . و هر کس به آنچه خدا نازل کرده است حکم نکند آنانند که از راه خدا بيرون رفته اند . (47) |
وَأَنْزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ الْكِتَابِ وَمُهَيْمِنًا عَلَيْهِ ۖ فَاحْكُمْ بَيْنَهُمْ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ ۖ وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَهُمْ عَمَّا جَاءَكَ مِنَ الْحَقِّ ۚ لِكُلٍّ جَعَلْنَا مِنْكُمْ شِرْعَةً وَمِنْهَاجًا ۚ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَجَعَلَكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلَٰكِنْ لِيَبْلُوَكُمْ فِي مَا آتَاكُمْ ۖ فَاسْتَبِقُوا الْخَيْرَاتِ ۚ إِلَى اللَّهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِيعًا فَيُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ (48) |
اى پيامبر ، و ما اين کتاب ( قرآن ) را که سراسر حق است به سوى تو فرو فرستاديم در حالى که حقانيت کتاب هاى آسمانى پيش از خود را تأييد مى کند و بر آنها سيطره و نگهبانى دارد . پس ميان همگان به آنچه خدا فرو فرستاده است حکم کن و با رويگردانى از اين قرآنِ سراسر حق که به سوى تو آمده است از خواسته هاى نفسانى آنان پيروى مکن . ما براى هر امتى از شما شريعت و راهى روشن مقرّر داشتيم ، و اگر خدا مى خواست همه شما را امتى يگانه قرار مى داد و براى شما يک شريعت مقرّر مى کرد ، اما چنين نخواست ، بلکه براى هر امتى شريعتى قرار داد تا شما را در آنچه عطايتان کرده است بيازمايد . پس به سوى نيکى ها سبقت گيريد که بازگشت همه شما به سوى خداست ، آن گاه شما را به آنچه در آن اختلاف مى کرديد آگاه مى سازد . (48) |
وَأَنِ احْكُمْ بَيْنَهُمْ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَهُمْ وَاحْذَرْهُمْ أَنْ يَفْتِنُوكَ عَنْ بَعْضِ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ إِلَيْكَ ۖ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَاعْلَمْ أَنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ أَنْ يُصِيبَهُمْ بِبَعْضِ ذُنُوبِهِمْ ۗ وَإِنَّ كَثِيرًا مِنَ النَّاسِ لَفَاسِقُونَ (49) |
و به تو فرمان داديم که ميان آنان بر طبق آنچه خدا نازل کرده است ، حکم کن و از خواسته هايشان پيروى مکن و از آنان برحذر باش که مبادا تو را بلغزانند و از برخى از آنچه خدا به سوى تو فرو فرستاده است بازگردانند . پس اگر از دعوت تو روى برتافتند بدان که خدا مى خواهد آنان را به سزاى برخى از گناهانشان به گمراهى کشاند ، و بى گمان بسيارى از مردم از راه خدا بيرون مى روند . (49) |
أَفَحُكْمَ الْجَاهِلِيَّةِ يَبْغُونَ ۚ وَمَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ حُكْمًا لِقَوْمٍ يُوقِنُونَ (50) |
پس آيا حکم دوران جاهليت را مى جويند که احکام الهى را نمى پذيرند ؟ براى مردمى که به آيات خدا يقين دارند حکم چه کسى از حکم خدا نيکوتر است ؟ (50) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |