سوره 5 | سوره مبارکه المائدة | صفحه 117 |
|
۞ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا الْيَهُودَ وَالنَّصَارَىٰ أَوْلِيَاءَ ۘ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ ۚ وَمَنْ يَتَوَلَّهُمْ مِنْكُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ (51) |
اى کسانى که ايمان آورده ايد ، يهوديان و مسيحيان را دوستان خود مگيريد ، زيرا آنان با وجود اين که باهم اختلاف دارند در برابر شما با يکديگر همدل اند ; و هر کس از شما آنان را به دوستى گيرد ، قطعاً در زمره آنان به شمار مى آيد و از ستمکاران است ، و خدا مردم ستمکار را هدايت نمى کند . (51) |
فَتَرَى الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ يُسَارِعُونَ فِيهِمْ يَقُولُونَ نَخْشَىٰ أَنْ تُصِيبَنَا دَائِرَةٌ ۚ فَعَسَى اللَّهُ أَنْ يَأْتِيَ بِالْفَتْحِ أَوْ أَمْرٍ مِنْ عِنْدِهِ فَيُصْبِحُوا عَلَىٰ مَا أَسَرُّوا فِي أَنْفُسِهِمْ نَادِمِينَ (52) |
به همين سبب است که مى بينى آنان که در دل هايشان بيمارى شک و ترديد است ، براى طرح دوستى با يهوديان و مسيحيان شتابان به ميان آنان مى روند و به دروغ مى گويند : مى ترسيم گزندى به ما برسد و به يارى آنان نيازمند شويم . اميد است خداوند براى مؤمنان پيروزى پديد آورد و يا از جانب خود امرى پديدار سازد ، آن گاه بيماردلانِ سست ايمان از آنچه در دوستى با يهوديان و مسيحيان در دل هايشان نهان مى داشتند پشيمان مى شوند . (52) |
وَيَقُولُ الَّذِينَ آمَنُوا أَهَٰؤُلَاءِ الَّذِينَ أَقْسَمُوا بِاللَّهِ جَهْدَ أَيْمَانِهِمْ ۙ إِنَّهُمْ لَمَعَكُمْ ۚ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فَأَصْبَحُوا خَاسِرِينَ (53) |
و مؤمنان درباره کسانى که با يهوديان و مسيحيان طرح دوستى افکندند خواهند گفت : آيا اينان همان کسانى اند که با سخت ترين سوگندهايشان به خدا قسم خوردند که با شما هستند ؟ کارهايشان تباه شد و زيانکار گشتند . (53) |
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا مَنْ يَرْتَدَّ مِنْكُمْ عَنْ دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلَا يَخَافُونَ لَوْمَةَ لَائِمٍ ۚ ذَٰلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشَاءُ ۚ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ (54) |
اى کسانى که ايمان آورده ايد ، هر کس از شما از دين خود برگردد و به کفر گرايد بداند که دين خدا بى ياور نمى ماند ، زيرا ديرى نمى گذرد که خداوند مردمى را مى آورَد که آنان را دوست مى دارد و آنان نيز او را دوست مى دارند ; در برابر مؤمنان فروتن اند و به آنان مهر مىورزند ولى بر کافران سرافرازند ; در راه خدا پيکار مى کنند و در کارهايشان از سرزنش هيچ سرزنش کننده اى بيم ندارند . اين فضل خداست که به هر کس بخواهد عطا مى کند ، و خدا بخششى گسترده و فضلى بى پايان دارد و به کسانى که درخور بخشش اند داناست . (54) |
إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ (55) |
جز اين نيست که عهده دار امور شما مؤمنان ، خدا و پيامبر او و کسانى اند که ايمان آورده اند ; همانان که نماز برپا مى دارند و در حال رکوع زکات مى دهند . (55) |
وَمَنْ يَتَوَلَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا فَإِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْغَالِبُونَ (56) |
و هر کس خدا و رسولش و کسانى را که ايمان آورده و از خصلت ياد شده برخوردارند ، به ولايت و سرپرستى خود بپذيرد پيروز است چرا که از حزب خداست و تنها حزب خدا پيروزمندند . (56) |
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا الَّذِينَ اتَّخَذُوا دِينَكُمْ هُزُوًا وَلَعِبًا مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِنْ قَبْلِكُمْ وَالْكُفَّارَ أَوْلِيَاءَ ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ (57) |
اى مؤمنان ، کسانى را که دين شما را به مسخره گرفته و آن را بازيچه شمرده اند ، همانان که پيش از شما کتاب آسمانى به آنان داده شده است دوست خود مگيريد و کافران را نيز به دوستى مگيريد ، و اگر مؤمنيد از خدا پروا کنيد . (57) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |