سوره 5 | سوره مبارکه المائدة | صفحه 122 |
|
وَإِذَا سَمِعُوا مَا أُنْزِلَ إِلَى الرَّسُولِ تَرَىٰ أَعْيُنَهُمْ تَفِيضُ مِنَ الدَّمْعِ مِمَّا عَرَفُوا مِنَ الْحَقِّ ۖ يَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاكْتُبْنَا مَعَ الشَّاهِدِينَ (83) |
و چون آيات اين قرآن را که بر پيامبر نازل شده است مى شنوند ، به دليل اين که حق را شناخته اند ، چشمانشان را مى بينى که اشکبار است و مى گويند : پروردگارا ، ايمان آورديم ، پس ما را با ساير مؤمنان در زمره کسانى ثبت کن که بر حقانيت رسالت پيامبر گواهى داده اند . (83) |
وَمَا لَنَا لَا نُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَمَا جَاءَنَا مِنَ الْحَقِّ وَنَطْمَعُ أَنْ يُدْخِلَنَا رَبُّنَا مَعَ الْقَوْمِ الصَّالِحِينَ (84) |
و مى گويند : ما را چه سودى است که به خدا و اين قرآن که سراسر حق است و به سوى ما آمده است ايمان نياوريم و اميدواريم که پروردگارمان ما را با مردم شايسته همراه سازد و در ميان آنان درآورد ؟ (84) |
فَأَثَابَهُمُ اللَّهُ بِمَا قَالُوا جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا ۚ وَذَٰلِكَ جَزَاءُ الْمُحْسِنِينَ (85) |
پس خداوند به پاس آنچه گفتند بوستان هايى آکنده از درخت که در زير آنها جوى ها روان است و در آن جاودانه اند ، به آنان پاداش داد ، و اين است پاداش نيکوکاران . (85) |
وَالَّذِينَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ الْجَحِيمِ (86) |
و کسانى که به پيامبر و آنچه بر او نازل شده است کافر شده و آيات ما را دروغ انگاشته اند آنان همدم دوزخند . (86) |
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُحَرِّمُوا طَيِّبَاتِ مَا أَحَلَّ اللَّهُ لَكُمْ وَلَا تَعْتَدُوا ۚ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ (87) |
اى کسانى که ايمان آورده ايد ، چيزهاى پاکيزه را که خدا آنها را براى شما حلال کرده است بر خود و ديگران حرام مکنيد و بدين وسيله از حدود الهى تجاوز نکنيد که خداوند تجاوزگران را دوست نمى دارد . (87) |
وَكُلُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ حَلَالًا طَيِّبًا ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي أَنْتُمْ بِهِ مُؤْمِنُونَ (88) |
و از آنچه خدا روزى شما کرده است که همه حلال و پاکيزه اند . بخوريد و از خدا که به او ايمان داريد پروا کنيد و حلال او را حرام مکنيد . (88) |
لَا يُؤَاخِذُكُمُ اللَّهُ بِاللَّغْوِ فِي أَيْمَانِكُمْ وَلَٰكِنْ يُؤَاخِذُكُمْ بِمَا عَقَّدْتُمُ الْأَيْمَانَ ۖ فَكَفَّارَتُهُ إِطْعَامُ عَشَرَةِ مَسَاكِينَ مِنْ أَوْسَطِ مَا تُطْعِمُونَ أَهْلِيكُمْ أَوْ كِسْوَتُهُمْ أَوْ تَحْرِيرُ رَقَبَةٍ ۖ فَمَنْ لَمْ يَجِدْ فَصِيَامُ ثَلَاثَةِ أَيَّامٍ ۚ ذَٰلِكَ كَفَّارَةُ أَيْمَانِكُمْ إِذَا حَلَفْتُمْ ۚ وَاحْفَظُوا أَيْمَانَكُمْ ۚ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمْ آيَاتِهِ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (89) |
خداوند شما را به سبب سوگندهاى بيهوده تان که بدون قصد بر زبان مى آوريد بازخواست نمى کند و کفّاره اى براى آنها مقرّر نمى دارد ، ولى بر سوگندهايى که آنها را با اراده خود استوار مى کنيد ، اگر آنها را بشکنيد بازخواستتان مى کند و براى آنها کفّاره مقرّر مى دارد . پس کفّاره شکستن سوگند ، غذا دادن به ده درمانده است از غذاهاى متوسطى که به خانواده خود مى دهيد يا پوشاک ده مسکين يا آزاد کردن يک برده . پس هر کس هيچ يک از اينها را نيابد بايد سه روز روزه بگيرد . اين کفّاره سوگندهاى شماست آن گاه که سوگند ياد کنيد و آن را بشکنيد ; و بايد سوگندهاى خود را حفظ کنيد . اين گونه خداوند احکام خود را براى شما بيان مى کند ، باشد که با فراگرفتن آنها و عمل بدانها سپاسگزارى کنيد . (89) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |