فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> قرآن ترجمه الهی قمشه ای

قرآن ترجمه الهی قمشه ای

سوره 6

سوره مبارکه الانعام

صفحه 133
فَقُطِعَ دَابِرُ الْقَوْمِ الَّذِينَ ظَلَمُوا ۚ وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ (45)
پس ريشه آن مردمى که ستم کردند قطع شد ، و ستايش از آنِ خداست که پروردگار جهانيان است . (45)
قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَخَذَ اللَّهُ سَمْعَكُمْ وَأَبْصَارَكُمْ وَخَتَمَ عَلَىٰ قُلُوبِكُمْ مَنْ إِلَٰهٌ غَيْرُ اللَّهِ يَأْتِيكُمْ بِهِ ۗ انْظُرْ كَيْفَ نُصَرِّفُ الْآيَاتِ ثُمَّ هُمْ يَصْدِفُونَ (46)
اى پيامبر ، به مشرکان بگو : به من خبر دهيد ، اگر خدا گوش ها و ديدگانتان را بگيرد و بر دل هايتان مهر نهد جز خدا کدام معبودى است که آن را براى شما بازآورد ؟ بنگر چگونه نشانه هاى توحيد را به سوى انديشه ها مى گردانيم ، سپس آنان روى برمى تابند . (46)
قُلْ أَرَأَيْتَكُمْ إِنْ أَتَاكُمْ عَذَابُ اللَّهِ بَغْتَةً أَوْ جَهْرَةً هَلْ يُهْلَكُ إِلَّا الْقَوْمُ الظَّالِمُونَ (47)
بگو : به من خبر دهيد ، اگر عذاب خدا ناگهان يا آشکارا به شما رسد ، آيا جز گروه ستمکار نابود خواهند شد ؟ (47)
وَمَا نُرْسِلُ الْمُرْسَلِينَ إِلَّا مُبَشِّرِينَ وَمُنْذِرِينَ ۖ فَمَنْ آمَنَ وَأَصْلَحَ فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ (48)
و ما پيامبران را جز براى مژده رساندن و هشدار دادن به رسالت نمى فرستيم . پس کسانى که ايمان بياورند و صلاح پيشه سازند نه ترسى آنان را فرومى گيرد و نه اندوهگين مى شوند . (48)
وَالَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا يَمَسُّهُمُ الْعَذَابُ بِمَا كَانُوا يَفْسُقُونَ (49)
و کسانى که نشانه هاى ما را دروغ انگاشته اند ، به سزاى اين که راه بندگى خدا را وانهاده اند ، عذاب به آنان خواهد رسيد . (49)
قُلْ لَا أَقُولُ لَكُمْ عِنْدِي خَزَائِنُ اللَّهِ وَلَا أَعْلَمُ الْغَيْبَ وَلَا أَقُولُ لَكُمْ إِنِّي مَلَكٌ ۖ إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَىٰ إِلَيَّ ۚ قُلْ هَلْ يَسْتَوِي الْأَعْمَىٰ وَالْبَصِيرُ ۚ أَفَلَا تَتَفَكَّرُونَ (50)
بگو : من به شما نمى گويم که گنجينه هاى خدا که پديده ها را از آن به وجود مى آورد نزد من است ، تا خواسته هاى شما را برآورده کنم ، و غيب نمى دانم تا آنچه را که نهان است براى شما بازگويم ، و به شما نمى گويم که من فرشته ام که خوردن و آشاميدن را بر من عيب مى گيريد . تفاوت من و شما در اين است که خدا به من وحى کرده و مرا بينا نموده است ، و من جز آنچه را که به من وحى مى شود پيروى نمى کنم . بگو : آيا نابينا و بينا برابرند ؟ پس آيا نمى انديشيد که بايد نابينا از بينا پيروى کند ؟ (50)
وَأَنْذِرْ بِهِ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَنْ يُحْشَرُوا إِلَىٰ رَبِّهِمْ ۙ لَيْسَ لَهُمْ مِنْ دُونِهِ وَلِيٌّ وَلَا شَفِيعٌ لَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ (51)
و به وسيله اين قرآن کسانى را هشدار ده که مى ترسند به سوى پروردگارشان محشورشان کنند در حالى که جز او سرپرست و شفاعت کننده اى ندارند ; آرى هشدارشان ده ، باشد که تقوا پيشه کنند . (51)
وَلَا تَطْرُدِ الَّذِينَ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ بِالْغَدَاةِ وَالْعَشِيِّ يُرِيدُونَ وَجْهَهُ ۖ مَا عَلَيْكَ مِنْ حِسَابِهِمْ مِنْ شَيْءٍ وَمَا مِنْ حِسَابِكَ عَلَيْهِمْ مِنْ شَيْءٍ فَتَطْرُدَهُمْ فَتَكُونَ مِنَ الظَّالِمِينَ (52)
و مبادا به درخواست کفرپيشگان توانگر ، مؤمنان تهيدستى را که هر صبح و عصر خدا را مى خوانند و قرب او را مى جويند از خود برانى ; نه چيزى از حساب اعمال آنان برعهده توست و نه چيزى از حساب اعمال تو برعهده آنان است که بخواهى آنان را از خود برانى . اگر چنين کنى از ستمگران خواهى شد . (52)
صفحه آخرصفحه بعدصفحه 133صفحه قبلصفحه اول
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده)


انتخاب ترجمهانتخاب سورهبرو به صفحه 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی