سوره 6 | سوره مبارکه الانعام | صفحه 135 |
|
وَهُوَ الَّذِي يَتَوَفَّاكُمْ بِاللَّيْلِ وَيَعْلَمُ مَا جَرَحْتُمْ بِالنَّهَارِ ثُمَّ يَبْعَثُكُمْ فِيهِ لِيُقْضَىٰ أَجَلٌ مُسَمًّى ۖ ثُمَّ إِلَيْهِ مَرْجِعُكُمْ ثُمَّ يُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (60) |
اوست آن که شما را در شب ( آن گاه که مى خوابيد ) برمى گيرد در حالى که مى داند در روز چه دستاوردى داشته ايد ، سپس در روز ( آن گاه که بيدار مى شويد ) شما را برمى انگيزد تا سرآمدى که معين شده است سپرى گردد ; آن گاه پس از پايان يافتن سرآمدتان بازگشت شما به سوى اوست ، سپس شما را از حقيقت کارهايى که مى کرديد آگاه مى کند . (60) |
وَهُوَ الْقَاهِرُ فَوْقَ عِبَادِهِ ۖ وَيُرْسِلُ عَلَيْكُمْ حَفَظَةً حَتَّىٰ إِذَا جَاءَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ تَوَفَّتْهُ رُسُلُنَا وَهُمْ لَا يُفَرِّطُونَ (61) |
و اوست که بر بندگان خويش چيره است در حالى که مافوق آنهاست و بر آنان احاطه دارد ، و بر شما فرشتگانى مى فرستد که از بلاهاى ويرانگر نگاهتان دارند ; تا آن گاه که مرگ يکى از شما فرارسد ، فرستادگان ما جان او را مى گيرند و در اين کار کوتاهى نمى کنند . (61) |
ثُمَّ رُدُّوا إِلَى اللَّهِ مَوْلَاهُمُ الْحَقِّ ۚ أَلَا لَهُ الْحُكْمُ وَهُوَ أَسْرَعُ الْحَاسِبِينَ (62) |
و پس از آن که آدميان مردند برانگيخته مى شوند و به سوى خدا که مولاى حقيقى آنان است بازگردانده مى شوند . همگان بدانند که فرمانروايى تنها از آنِ اوست و او سريع ترين حسابرسان است . (62) |
قُلْ مَنْ يُنَجِّيكُمْ مِنْ ظُلُمَاتِ الْبَرِّ وَالْبَحْرِ تَدْعُونَهُ تَضَرُّعًا وَخُفْيَةً لَئِنْ أَنْجَانَا مِنْ هَٰذِهِ لَنَكُونَنَّ مِنَ الشَّاكِرِينَ (63) |
بگو : چه کسى شما را از دشوارى هايى که در تاريکى هاى خشکى و دريا برايتان پديد مى آيد رهايى مى بخشد ؟ آنگاه شما او را آشکارا و با فروتنى و نيز در نهان مى خوانيد که اگر ما را از اين مهلکه نجات بخشد بى گمان از سپاسگزاران او خواهيم شد . (63) |
قُلِ اللَّهُ يُنَجِّيكُمْ مِنْهَا وَمِنْ كُلِّ كَرْبٍ ثُمَّ أَنْتُمْ تُشْرِكُونَ (64) |
بگو : خداست که شما را از آن سختى ها و از هر اندوه ديگرى نجات مى بخشد ، آن گاه شما پيمان خود را مى شکنيد و همچنان براى او شريک مى پنداريد . (64) |
قُلْ هُوَ الْقَادِرُ عَلَىٰ أَنْ يَبْعَثَ عَلَيْكُمْ عَذَابًا مِنْ فَوْقِكُمْ أَوْ مِنْ تَحْتِ أَرْجُلِكُمْ أَوْ يَلْبِسَكُمْ شِيَعًا وَيُذِيقَ بَعْضَكُمْ بَأْسَ بَعْضٍ ۗ انْظُرْ كَيْفَ نُصَرِّفُ الْآيَاتِ لَعَلَّهُمْ يَفْقَهُونَ (65) |
بگو : خداست که مى تواند از فراز سرتان يا از زير پاهايتان عذابى بر شما بفرستد يا شما را به صورت فرقه ها و گروه هاى مختلف به هم اندازد و گزند برخى از شما را به برخى ديگر بچشاند . بنگر که چگونه نشانه ها را به سوى انديشه ها مى گردانيم ، باشد که آنان بفهمند . (65) |
وَكَذَّبَ بِهِ قَوْمُكَ وَهُوَ الْحَقُّ ۚ قُلْ لَسْتُ عَلَيْكُمْ بِوَكِيلٍ (66) |
اى پيامبر ، قوم تو عذاب الهى را دروغ انگاشتند در حالى که آن راست و درست است . به آنان بگو : من عهده دار امور شما نيستم تا بتوانم شما را از تکذيب حق بازدارم . (66) |
لِكُلِّ نَبَإٍ مُسْتَقَرٌّ ۚ وَسَوْفَ تَعْلَمُونَ (67) |
هر خبرى هنگام وقوعى دارد که در آن ظرف تحقق خواهد يافت ، و به زودى خواهيد دانست چه کيفرى براى خود آماده ساخته ايد . (67) |
وَإِذَا رَأَيْتَ الَّذِينَ يَخُوضُونَ فِي آيَاتِنَا فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ حَتَّىٰ يَخُوضُوا فِي حَدِيثٍ غَيْرِهِ ۚ وَإِمَّا يُنْسِيَنَّكَ الشَّيْطَانُ فَلَا تَقْعُدْ بَعْدَ الذِّكْرَىٰ مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ (68) |
و چون ببينى که کسانى از روى انکار و تمسخر در آيات ما فرو مى روند از آنان روى برتاب تا در سخنى ديگر غير از آن درآيند ; و اگر شيطان تو را به فراموشى انداخت و در آن حال با آنان نشستى ، پس از يادآورى با آن مردم ستمگر منشين . (68) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |