سوره 6 | سوره مبارکه الانعام | صفحه 142 |
|
۞ وَلَوْ أَنَّنَا نَزَّلْنَا إِلَيْهِمُ الْمَلَائِكَةَ وَكَلَّمَهُمُ الْمَوْتَىٰ وَحَشَرْنَا عَلَيْهِمْ كُلَّ شَيْءٍ قُبُلًا مَا كَانُوا لِيُؤْمِنُوا إِلَّا أَنْ يَشَاءَ اللَّهُ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ يَجْهَلُونَ (111) |
اگر پيشنهادهاى آنان را مى پذيرفتيم و فرشتگان را به سويشان فرو مى فرستاديم ، و مردگان را زنده مى کرديم تا با آنان سخن گويند و درستى دعوت ما را گوشزد کنند ، و هر چيزى را روبه روى آنان گرد مى آورديم تا براى آنان گواهى دهند باز هم ايمان نمى آوردند ، مگر اين که خدا بخواهد که آنان ايمان بياورند ، ولى بيشترشان نمى دانند که معجزه ها و ساير اسباب به اذن خدا اثر مى گذارند . (111) |
وَكَذَٰلِكَ جَعَلْنَا لِكُلِّ نَبِيٍّ عَدُوًّا شَيَاطِينَ الْإِنْسِ وَالْجِنِّ يُوحِي بَعْضُهُمْ إِلَىٰ بَعْضٍ زُخْرُفَ الْقَوْلِ غُرُورًا ۚ وَلَوْ شَاءَ رَبُّكَ مَا فَعَلُوهُ ۖ فَذَرْهُمْ وَمَا يَفْتَرُونَ (112) |
اى پيامبر ، همان گونه که تو دشمنانى دارى ، ما براى هر پيامبرى دشمنانى از شياطين انس و جن مقرر داشتيم . آنان براى فريبکارى ، سخنان آراسته را با رمز و اشاره به يکديگر القا مى کنند ; و اگر خدا مى خواست چنين نمى کردند و با پيامبران دشمنى نمى نمودند ; پس آنان را با دروغ هايى که مى پردازند واگذار . (112) |
وَلِتَصْغَىٰ إِلَيْهِ أَفْئِدَةُ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ وَلِيَرْضَوْهُ وَلِيَقْتَرِفُوا مَا هُمْ مُقْتَرِفُونَ (113) |
ما چنين کرديم تا اهداف مورد نظرمان تحقق يابد و تا دل هاى کسانى که به آخرت ايمان ندارند به سخنان آراسته و فريبنده شياطين گوش سپارد و تا ايشان آنها را بپسندند ، و تا از تيره بختى سراى آخرت فراهم آورند آنچه را فراهم آورنده اند . (113) |
أَفَغَيْرَ اللَّهِ أَبْتَغِي حَكَمًا وَهُوَ الَّذِي أَنْزَلَ إِلَيْكُمُ الْكِتَابَ مُفَصَّلًا ۚ وَالَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَعْلَمُونَ أَنَّهُ مُنَزَّلٌ مِنْ رَبِّكَ بِالْحَقِّ ۖ فَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُمْتَرِينَ (114) |
با اين وصف ، آيا داورى جز خدا بجويم ؟ در حالى که اوست که اين کتاب را به سوى شما فروفرستاده است ; کتابى که احکام و معارف آن به روشنى بيان شده است . و کسانى که به آنان کتاب آسمانى داده ايم ( يهوديان و مسيحيان ) مى دانند که آن از جانب پروردگارت به حق نازل شده است ; پس هرگز از ترديدکنندگان مباش . (114) |
وَتَمَّتْ كَلِمَتُ رَبِّكَ صِدْقًا وَعَدْلًا ۚ لَا مُبَدِّلَ لِكَلِمَاتِهِ ۚ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (115) |
و پيام پروردگارت ( دعوت به آيين اسلام ) با رسالت تو و نزول قرآن به درستى و بى هيچ کاستى تحقق يافت و کامل گشت . هيچ دگرگون کننده اى نيست که سخنان او را تغيير دهد ، و اوست که شنونده سخن بندگان و دانا به کارهاى آنان است . (115) |
وَإِنْ تُطِعْ أَكْثَرَ مَنْ فِي الْأَرْضِ يُضِلُّوكَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ ۚ إِنْ يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَإِنْ هُمْ إِلَّا يَخْرُصُونَ (116) |
بيشتر کسانى که در زمين اند شايسته پيروى نيستند پس اگر از آنان پيروى کنى تو را از راه خدا گمراه مى کنند ، زيرا آنان جز از گمان پيروى نمى کنند و در شناخت معارف الهى تنها به حدس و تخمين اکتفا مى کنند . (116) |
إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ مَنْ يَضِلُّ عَنْ سَبِيلِهِ ۖ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ (117) |
آرى ، پروردگارت به کسى که از راه او منحرف مى شود از همه داناتر است و او به هدايت يافتگان نيز از همه داناتر است . (117) |
فَكُلُوا مِمَّا ذُكِرَ اسْمُ اللَّهِ عَلَيْهِ إِنْ كُنْتُمْ بِآيَاتِهِ مُؤْمِنِينَ (118) |
پس اگر به آيات او ايمان داريد ، از آن دامى که به هنگام سر بريدنش نام خدا بر آن برده شده است بخوريد . (118) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |