فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> قرآن ترجمه الهی قمشه ای

قرآن ترجمه الهی قمشه ای

سوره 6

سوره مبارکه الانعام

صفحه 142
۞ وَلَوْ أَنَّنَا نَزَّلْنَا إِلَيْهِمُ الْمَلَائِكَةَ وَكَلَّمَهُمُ الْمَوْتَىٰ وَحَشَرْنَا عَلَيْهِمْ كُلَّ شَيْءٍ قُبُلًا مَا كَانُوا لِيُؤْمِنُوا إِلَّا أَنْ يَشَاءَ اللَّهُ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ يَجْهَلُونَ (111)
اگر پيشنهادهاى آنان را مى پذيرفتيم و فرشتگان را به سويشان فرو مى فرستاديم ، و مردگان را زنده مى کرديم تا با آنان سخن گويند و درستى دعوت ما را گوشزد کنند ، و هر چيزى را روبه روى آنان گرد مى آورديم تا براى آنان گواهى دهند باز هم ايمان نمى آوردند ، مگر اين که خدا بخواهد که آنان ايمان بياورند ، ولى بيشترشان نمى دانند که معجزه ها و ساير اسباب به اذن خدا اثر مى گذارند . (111)
وَكَذَٰلِكَ جَعَلْنَا لِكُلِّ نَبِيٍّ عَدُوًّا شَيَاطِينَ الْإِنْسِ وَالْجِنِّ يُوحِي بَعْضُهُمْ إِلَىٰ بَعْضٍ زُخْرُفَ الْقَوْلِ غُرُورًا ۚ وَلَوْ شَاءَ رَبُّكَ مَا فَعَلُوهُ ۖ فَذَرْهُمْ وَمَا يَفْتَرُونَ (112)
اى پيامبر ، همان گونه که تو دشمنانى دارى ، ما براى هر پيامبرى دشمنانى از شياطين انس و جن مقرر داشتيم . آنان براى فريبکارى ، سخنان آراسته را با رمز و اشاره به يکديگر القا مى کنند ; و اگر خدا مى خواست چنين نمى کردند و با پيامبران دشمنى نمى نمودند ; پس آنان را با دروغ هايى که مى پردازند واگذار . (112)
وَلِتَصْغَىٰ إِلَيْهِ أَفْئِدَةُ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ وَلِيَرْضَوْهُ وَلِيَقْتَرِفُوا مَا هُمْ مُقْتَرِفُونَ (113)
ما چنين کرديم تا اهداف مورد نظرمان تحقق يابد و تا دل هاى کسانى که به آخرت ايمان ندارند به سخنان آراسته و فريبنده شياطين گوش سپارد و تا ايشان آنها را بپسندند ، و تا از تيره بختى سراى آخرت فراهم آورند آنچه را فراهم آورنده اند . (113)
أَفَغَيْرَ اللَّهِ أَبْتَغِي حَكَمًا وَهُوَ الَّذِي أَنْزَلَ إِلَيْكُمُ الْكِتَابَ مُفَصَّلًا ۚ وَالَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَعْلَمُونَ أَنَّهُ مُنَزَّلٌ مِنْ رَبِّكَ بِالْحَقِّ ۖ فَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُمْتَرِينَ (114)
با اين وصف ، آيا داورى جز خدا بجويم ؟ در حالى که اوست که اين کتاب را به سوى شما فروفرستاده است ; کتابى که احکام و معارف آن به روشنى بيان شده است . و کسانى که به آنان کتاب آسمانى داده ايم ( يهوديان و مسيحيان ) مى دانند که آن از جانب پروردگارت به حق نازل شده است ; پس هرگز از ترديدکنندگان مباش . (114)
وَتَمَّتْ كَلِمَتُ رَبِّكَ صِدْقًا وَعَدْلًا ۚ لَا مُبَدِّلَ لِكَلِمَاتِهِ ۚ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (115)
و پيام پروردگارت ( دعوت به آيين اسلام ) با رسالت تو و نزول قرآن به درستى و بى هيچ کاستى تحقق يافت و کامل گشت . هيچ دگرگون کننده اى نيست که سخنان او را تغيير دهد ، و اوست که شنونده سخن بندگان و دانا به کارهاى آنان است . (115)
وَإِنْ تُطِعْ أَكْثَرَ مَنْ فِي الْأَرْضِ يُضِلُّوكَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ ۚ إِنْ يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَإِنْ هُمْ إِلَّا يَخْرُصُونَ (116)
بيشتر کسانى که در زمين اند شايسته پيروى نيستند پس اگر از آنان پيروى کنى تو را از راه خدا گمراه مى کنند ، زيرا آنان جز از گمان پيروى نمى کنند و در شناخت معارف الهى تنها به حدس و تخمين اکتفا مى کنند . (116)
إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ مَنْ يَضِلُّ عَنْ سَبِيلِهِ ۖ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ (117)
آرى ، پروردگارت به کسى که از راه او منحرف مى شود از همه داناتر است و او به هدايت يافتگان نيز از همه داناتر است . (117)
فَكُلُوا مِمَّا ذُكِرَ اسْمُ اللَّهِ عَلَيْهِ إِنْ كُنْتُمْ بِآيَاتِهِ مُؤْمِنِينَ (118)
پس اگر به آيات او ايمان داريد ، از آن دامى که به هنگام سر بريدنش نام خدا بر آن برده شده است بخوريد . (118)
صفحه آخرصفحه بعدصفحه 142صفحه قبلصفحه اول
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده)


انتخاب ترجمهانتخاب سورهبرو به صفحه 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی