سوره 7 | سوره مبارکه الاعراف | صفحه 161 |
|
وَمَا كَانَ جَوَابَ قَوْمِهِ إِلَّا أَنْ قَالُوا أَخْرِجُوهُمْ مِنْ قَرْيَتِكُمْ ۖ إِنَّهُمْ أُنَاسٌ يَتَطَهَّرُونَ (82) |
ولى پاسخ قومش جز اين نبود که گفتند : لوط و پيروانش را از شهرتان بيرون کنيد ; آنان مردمى هستند که از کردار شما دورى مى کنند و پاکى مىورزند . (82) |
فَأَنْجَيْنَاهُ وَأَهْلَهُ إِلَّا امْرَأَتَهُ كَانَتْ مِنَ الْغَابِرِينَ (83) |
پس او و خانواده اش را که تنها ايمان آورندگان به او بودند نجات داديم ، بجز همسرش را که از ماندگاران در عذاب بود . (83) |
وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِمْ مَطَرًا ۖ فَانْظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُجْرِمِينَ (84) |
و بر آنان عذابى سخت بارانديم ; پس بنگر که فرجام گنهکاران چگونه بود . (84) |
وَإِلَىٰ مَدْيَنَ أَخَاهُمْ شُعَيْبًا ۗ قَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُمْ مِنْ إِلَٰهٍ غَيْرُهُ ۖ قَدْ جَاءَتْكُمْ بَيِّنَةٌ مِنْ رَبِّكُمْ ۖ فَأَوْفُوا الْكَيْلَ وَالْمِيزَانَ وَلَا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْيَاءَهُمْ وَلَا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ بَعْدَ إِصْلَاحِهَا ۚ ذَٰلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ (85) |
و به سوى مردم مدين ، برادرشان شعيب را به رسالت فرستاديم . گفت : اى قوم من ، خدا را بپرستيد که شما را معبودى جز او نيست . براى شما از جانب پروردگارتان دليلى روشن بر پيامبرى من آمده است ; پس حق پيمانه و ترازو را به طور کامل ادا کنيد و هنگام وزن کردن و پيمانه نمودن کالاهاى مردم از مقدار آن مکاهيد ، و در زمين پس از آن که سامان يافته است تباهى نکنيد ; اگر از حق باورى بهره مند باشيد ، اين حقيقت را به روشنى درمى يابيد که سنجش درست کالاها و پرداخت کامل آنها و پرهيز از فساد براى شما بهتر است . (85) |
وَلَا تَقْعُدُوا بِكُلِّ صِرَاطٍ تُوعِدُونَ وَتَصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ مَنْ آمَنَ بِهِ وَتَبْغُونَهَا عِوَجًا ۚ وَاذْكُرُوا إِذْ كُنْتُمْ قَلِيلًا فَكَثَّرَكُمْ ۖ وَانْظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُفْسِدِينَ (86) |
و بر سر هر راهى منشينيد تا کسى را که به خدا ايمان آورده است تهديد کنيد و او را از راه خدا بازداريد در حالى که خود کج آن را مى طلبيد ; و ياد کنيد زمانى را که مردمى اندک بوديد و خدا شما را بسيار گردانيد ، و بنگريد که فرجام فسادگران چگونه بود . (86) |
وَإِنْ كَانَ طَائِفَةٌ مِنْكُمْ آمَنُوا بِالَّذِي أُرْسِلْتُ بِهِ وَطَائِفَةٌ لَمْ يُؤْمِنُوا فَاصْبِرُوا حَتَّىٰ يَحْكُمَ اللَّهُ بَيْنَنَا ۚ وَهُوَ خَيْرُ الْحَاكِمِينَ (87) |
و اگر گروهى از شما به آنچه بدان به رسالت فرستاده شده ام ايمان آورده و گروهى ايمان نياورده اند ، همگان شکيبايى کنيد ; کافرانتان صبر پيشه سازند و به اقدامى نسنجيده دست نيازند و مؤمنانتان بر ايمانشان شکيبايى کنند و مضطرب و نگران نباشند تا اين که خدا ميان ما داورى کند که او بهترين داوران است . (87) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |