فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> قرآن ترجمه الهی قمشه ای

قرآن ترجمه الهی قمشه ای

سوره 8

سوره مبارکه الانفال

صفحه 179
فَلَمْ تَقْتُلُوهُمْ وَلَٰكِنَّ اللَّهَ قَتَلَهُمْ ۚ وَمَا رَمَيْتَ إِذْ رَمَيْتَ وَلَٰكِنَّ اللَّهَ رَمَىٰ ۚ وَلِيُبْلِيَ الْمُؤْمِنِينَ مِنْهُ بَلَاءً حَسَنًا ۚ إِنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ (17)
شما را توان مقابله با مشرکان بدر نبود پس آن گاه که پيروز شديد ، شما آنان را نکشتيد بلکه خدا آنان را کشت ، و تو اى پيامبر ، هنگامى که ريگ ها را به سوى آنان انداختى ، در حقيقت تو نينداختى بلکه خدا انداخت . آرى ، چنين کرد تا آنچه را که بايد ، تحقّق بخشد و به مؤمنان از جانب خود نعمتى نيکو ارزانى دارد ( هم دشمنانشان را سرکوب کند و هم از غنيمت هاى فراوان بهره مندشان سازد ) چرا که خدا شنونده استغاثه آنان و به حالشان آگاه بود . (17)
ذَٰلِكُمْ وَأَنَّ اللَّهَ مُوهِنُ كَيْدِ الْكَافِرِينَ (18)
آرى ، حقيقت اين بود ، و آنچه مسلّم است اين است که خداوند نيرنگ کافران را سست و بى اثر مى کند . (18)
إِنْ تَسْتَفْتِحُوا فَقَدْ جَاءَكُمُ الْفَتْحُ ۖ وَإِنْ تَنْتَهُوا فَهُوَ خَيْرٌ لَكُمْ ۖ وَإِنْ تَعُودُوا نَعُدْ وَلَنْ تُغْنِيَ عَنْكُمْ فِئَتُكُمْ شَيْئًا وَلَوْ كَثُرَتْ وَأَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُؤْمِنِينَ (19)
اى مشرکان ، اگر شما براى آشکار شدن حق خواهان داورى خدا ميان خود و مؤمنان بوديد بدين طريق که حق پويان را نصرت دهد ، اينک با پيروزى مؤمنان اين داورى صورت گرفته است . حال اگر از نيرنگ خود بر ضد خدا و پيامبر دست برداريد براى شما بهتر است ، و اگر بار ديگر بازگرديد و دست به نيرنگ بزنيد ما نيز باز مى گرديم و نيرنگتان را سست و بى اثر مى کنيم ، و گروه شماهر چند زياد باشد هرگز براى شما کارساز نخواهد بود . اين از آن روست که خداوند با مؤمنان است . (19)
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَا تَوَلَّوْا عَنْهُ وَأَنْتُمْ تَسْمَعُونَ (20)
اى کسانى که ايمان آورده ايد ، از خدا و پيامبرش فرمان بريد و اينک که مى شنويد پيامبر شما را به کارى فرا مى خواند يا از کارى باز مى دارد از او روى برنتابيد . (20)
وَلَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ قَالُوا سَمِعْنَا وَهُمْ لَا يَسْمَعُونَ (21)
و مانند کسانى نباشيد که به پيامبر گفتند سخن تو را شنيديم ، در صورتى که آن را به گوش دل نمى شنيدند . (21)
۞ إِنَّ شَرَّ الدَّوَابِّ عِنْدَ اللَّهِ الصُّمُّ الْبُكْمُ الَّذِينَ لَا يَعْقِلُونَ (22)
آرى ، اين کفرپيشگانى که از شنيدن سخن حق کرند و از گفتن حق لال ، همانان که حق را درنمى يابند ، نزد خدا بدترين جنبندگان به شمار مى روند . (22)
وَلَوْ عَلِمَ اللَّهُ فِيهِمْ خَيْرًا لَأَسْمَعَهُمْ ۖ وَلَوْ أَسْمَعَهُمْ لَتَوَلَّوْا وَهُمْ مُعْرِضُونَ (23)
و اگر خدا در آنان خيرى مى يافت آنان را به شنيدن حق شنوا مى ساخت ، و اگر بى آن که خيرى در آنان باشد حقيقت را به آنها مى شناسانيد ، باز هم پشت مى کردند و روى برمى تافتند . (23)
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَجِيبُوا لِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُمْ لِمَا يُحْيِيكُمْ ۖ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ وَأَنَّهُ إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ (24)
اى کسانى که ايمان آورده ايد ، خدا را اجابت کنيد و نيز پيامبر را آن گاه که شما را به اسلام که موجب حيات شماست فرامى خواند و بدانيد که خدا ميان آدمى و قلب او حايل مى شود و بدانيد که همگان به سوى او روانه مى شويد و در حضور او گرد مى آييد . (24)
وَاتَّقُوا فِتْنَةً لَا تُصِيبَنَّ الَّذِينَ ظَلَمُوا مِنْكُمْ خَاصَّةً ۖ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ (25)
از فتنه اى بزرگ که در پيش است بترسيد و در دفع آن بکوشيد ، زيرا آن به گونه اى است که نبايد تنها به ستمکاران شما ( فتنه انگيزان ) برسد ، بلکه دامنگير همه شما خواهد شد ، و بدانيد که خدا سخت کيفر است . (25)
صفحه آخرصفحه بعدصفحه 179صفحه قبلصفحه اول
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده)


انتخاب ترجمهانتخاب سورهبرو به صفحه 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی