| سوره 9 | سوره مبارکه التوبة | صفحه 189 |
|
| قَاتِلُوهُمْ يُعَذِّبْهُمُ اللَّهُ بِأَيْدِيكُمْ وَيُخْزِهِمْ وَيَنْصُرْكُمْ عَلَيْهِمْ وَيَشْفِ صُدُورَ قَوْمٍ مُؤْمِنِينَ (14) |
| با مشرکان پيکار کنيد در اين صورت خداوند آنان را به دست شما عذاب مى کند و خوار و ذليلشان مى سازد و شما را بر آنان پيروز مى گرداند و سينه ]داغدار[ گروهى از مؤمنان را شفا مى بخشد . (14) |
| وَيُذْهِبْ غَيْظَ قُلُوبِهِمْ ۗ وَيَتُوبُ اللَّهُ عَلَىٰ مَنْ يَشَاءُ ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ (15) |
| و خشم دل هايشان را مى برد ، و اين را هم بدانيد که خداوند بر هر که بخواهد به رحمت خود باز مى گردد ]و او را از شرک مى رهاند [ و شما را از نبرد با وى باز مى دارد ، و خدا دانا و حکيم است . (15) |
| أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تُتْرَكُوا وَلَمَّا يَعْلَمِ اللَّهُ الَّذِينَ جَاهَدُوا مِنْكُمْ وَلَمْ يَتَّخِذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلَا رَسُولِهِ وَلَا الْمُؤْمِنِينَ وَلِيجَةً ۚ وَاللَّهُ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ (16) |
| آيا شما مدّعيان ايمان پنداشته ايد که رها مى شويد و مورد آزمايش قرار نمى گيريد ، در صورتى که هنوز خداوند کسانى از شما را که در جهاد شرکت مى کنند و جز خدا و رسول او و مؤمنان تکيه گاهى نگرفته اند ، مشخص نکرده است ؟ و خدا به آنچه مى کنيد آگاه است . (16) |
| مَا كَانَ لِلْمُشْرِكِينَ أَنْ يَعْمُرُوا مَسَاجِدَ اللَّهِ شَاهِدِينَ عَلَىٰ أَنْفُسِهِمْ بِالْكُفْرِ ۚ أُولَٰئِكَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ وَفِي النَّارِ هُمْ خَالِدُونَ (17) |
| مشرکان حق ندارند در حالى که به زبان يا عمل ، بر کفر خود گواهى مى دهند ، مساجد خدا از جمله مسجدالحرام را تعمير کنند . آنان اعمالشان بى اثر است و براى هميشه در آتش دوزخ ماندگارند . (17) |
| إِنَّمَا يَعْمُرُ مَسَاجِدَ اللَّهِ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَأَقَامَ الصَّلَاةَ وَآتَى الزَّكَاةَ وَلَمْ يَخْشَ إِلَّا اللَّهَ ۖ فَعَسَىٰ أُولَٰئِكَ أَنْ يَكُونُوا مِنَ الْمُهْتَدِينَ (18) |
| تنها کسانى حق دارند مساجد خدا را تعمير کنند که به خدا و روز واپسين ايمان آورده و نماز برپاداشته و زکات داده و جز از خدا بيم نداشته اند ( تنها او را پرستيده اند ) که اميد است اينان در زمره ره يافتگان باشند . (18) |
| ۞ أَجَعَلْتُمْ سِقَايَةَ الْحَاجِّ وَعِمَارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ كَمَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَجَاهَدَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ۚ لَا يَسْتَوُونَ عِنْدَ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ (19) |
| آيا آب دادن به حاجيان و تعمير مسجدالحرام را که برخاسته از ايمان به خدا نبوده است ارج مى نهيد و چنين کسى را با آن کس که به خدا و روز واپسين ايمان آورده و در راه خدا جهاد کرده است يکسان مى شمريد ؟ نه ، اين دو گروه نزد خدا يکسان نيستند ، زيرا خداوند مردم ستمکار ( مشرکان ) را به سوى خويش هدايت نمى کند . (19) |
| الَّذِينَ آمَنُوا وَهَاجَرُوا وَجَاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَةً عِنْدَ اللَّهِ ۚ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْفَائِزُونَ (20) |
| کسانى که ايمان آورده و هجرت نموده و با مال و جانشان در راه خدا جهاد کرده اند ، نزد خدا از همه بلندمرتبه ترند و اينانند که نيکبخت خواهند بود . (20) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |