فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> قرآن ترجمه الهی قمشه ای

قرآن ترجمه الهی قمشه ای

سوره 9

سوره مبارکه التوبة

صفحه 194
انْفِرُوا خِفَافًا وَثِقَالًا وَجَاهِدُوا بِأَمْوَالِكُمْ وَأَنْفُسِكُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ۚ ذَٰلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ (41)
گرفتارى هاى زندگى و کارهاى روزمرّه عذرى موجه براى ترک جهاد نيست ; بنابراين وقتى به جهاد فرا خوانده مى شويد ، خواه سبکبار باشيد يا گرانبار ، بايد روانه شويد و با مال و جانتان در راه خدا پيکار کنيد . اين براى شما بهتر است اگر بدانيد . (41)
لَوْ كَانَ عَرَضًا قَرِيبًا وَسَفَرًا قَاصِدًا لَاتَّبَعُوكَ وَلَٰكِنْ بَعُدَتْ عَلَيْهِمُ الشُّقَّةُ ۚ وَسَيَحْلِفُونَ بِاللَّهِ لَوِ اسْتَطَعْنَا لَخَرَجْنَا مَعَكُمْ يُهْلِكُونَ أَنْفُسَهُمْ وَاللَّهُ يَعْلَمُ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ (42)
اگر چشم انداز جهادى که مردم را بدان فرا خواندى غنيمتى نزديک و در دسترس و سفرى آسان و کوتاه بود منافقان در پى تو مى آمدند ، ولى راه تا معرکه تبوک بر آنان دور و دراز آمد و آن را دشوار ديدند و در آن شرکت نکردند و به زودى وقتى از اين غزوه بازگشتيد به خدا سوگند خواهند خورد که اگر مى توانستيم با شما خارج مى شديم . آنان با اين شيوه اى که در پيش گرفته اند ، خود را نابود مى کنند و خدا مى داند که آنان قطعاً دروغگويند . (42)
عَفَا اللَّهُ عَنْكَ لِمَ أَذِنْتَ لَهُمْ حَتَّىٰ يَتَبَيَّنَ لَكَ الَّذِينَ صَدَقُوا وَتَعْلَمَ الْكَاذِبِينَ (43)
خدا بر تو ببخشايد ، چرا به آنان رخصت دادى که در جهاد شرکت نکنند ؟ اگر مى خواستى رخصت نمى دادى و سزاوارتر آن بود که چنين مى کردى تا بدين وسيله آنان را مى آزمودى تا کسانى که راست گفته اند براى تو معلوم شوند و دروغگويان را بشناسى . (43)
لَا يَسْتَأْذِنُكَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ أَنْ يُجَاهِدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِالْمُتَّقِينَ (44)
کسانى که واقعاً به خدا و روز واپسين ايمان آورده اند ، از تو براى ترک جهاد با مال و جان خود رخصت نمى طلبند ، زيرا آنان اهل تقوا هستند و به ضرورت جهاد آگاهى دارند و خدا هم به تقواپيشگان داناست . (44)
إِنَّمَا يَسْتَأْذِنُكَ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَارْتَابَتْ قُلُوبُهُمْ فَهُمْ فِي رَيْبِهِمْ يَتَرَدَّدُونَ (45)
تنها کسانى که به خدا و روز واپسين ايمان ندارند و دل هايشان به شک آلوده است و همواره در شک خود سرگردانند ، از تو اجازه مى خواهند که رهسپار ميدان جهاد نشوند . (45)
۞ وَلَوْ أَرَادُوا الْخُرُوجَ لَأَعَدُّوا لَهُ عُدَّةً وَلَٰكِنْ كَرِهَ اللَّهُ انْبِعَاثَهُمْ فَثَبَّطَهُمْ وَقِيلَ اقْعُدُوا مَعَ الْقَاعِدِينَ (46)
آنان خواستار جهاد نيستند ، اگر خواستار آن بودند ساز و برگى براى آن فراهم مى آوردند ، و خدا هم بسيج آنان را خوش نداشت و به کيفر نفاقشان رغبت به جهاد را از آنان سلب کرد و آنها را از اين کار بازداشت و مؤمنان را از خطر آنان رهانيد و از درونشان به آنان ندا داده شد که با خانه نشينان همنشين باشيد . (46)
لَوْ خَرَجُوا فِيكُمْ مَا زَادُوكُمْ إِلَّا خَبَالًا وَلَأَوْضَعُوا خِلَالَكُمْ يَبْغُونَكُمُ الْفِتْنَةَ وَفِيكُمْ سَمَّاعُونَ لَهُمْ ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِالظَّالِمِينَ (47)
اگر در ميان شما رهسپار ميدان جهاد مى شدند ، جز بر تباهى و تشويش خاطر شما نمى افزودند و به سرعت ميان شما فساد و آشوب به پا مى کردند و تفرقه و اختلاف شما را مى خواستند ، و در ميان شما کسانى هستند که به سخنان آنها گوش مى سپارند و خواسته هايشان را اجابت مى کنند ، و خداوند به ستمکاران داناست . (47)
صفحه آخرصفحه بعدصفحه 194صفحه قبلصفحه اول
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده)


انتخاب ترجمهانتخاب سورهبرو به صفحه 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی