فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> قرآن ترجمه الهی قمشه ای

قرآن ترجمه الهی قمشه ای

سوره 9

سوره مبارکه التوبة

صفحه 196
فَلَا تُعْجِبْكَ أَمْوَالُهُمْ وَلَا أَوْلَادُهُمْ ۚ إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُعَذِّبَهُمْ بِهَا فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَتَزْهَقَ أَنْفُسُهُمْ وَهُمْ كَافِرُونَ (55)
اى پيامبر ، مبادا فراوانى اموال و فرزندان منافقان تو را مجذوب کند ; جز اين نيست که خدا مى خواهد به وسيله اينها در زندگى دنيا عذابشان کند و در حالى که کافرند جانشان برآيد . (55)
وَيَحْلِفُونَ بِاللَّهِ إِنَّهُمْ لَمِنْكُمْ وَمَا هُمْ مِنْكُمْ وَلَٰكِنَّهُمْ قَوْمٌ يَفْرَقُونَ (56)
آنان به خدا سوگند مى خورند که از شما مؤمنانند ، در حالى که ايمان ندارند و از شما نيستند ، بلکه مردمى هستند که مى ترسند و پريشان خاطرند . (56)
لَوْ يَجِدُونَ مَلْجَأً أَوْ مَغَارَاتٍ أَوْ مُدَّخَلًا لَوَلَّوْا إِلَيْهِ وَهُمْ يَجْمَحُونَ (57)
اگر پناهگاه يا نهانگاه هايى يا راهى باريک براى گريز بجويند ، ]از شما[ روى برتافته شتابان به سوى آن مى روند و هيچ چيز آنان را باز نمى گرداند . (57)
وَمِنْهُمْ مَنْ يَلْمِزُكَ فِي الصَّدَقَاتِ فَإِنْ أُعْطُوا مِنْهَا رَضُوا وَإِنْ لَمْ يُعْطَوْا مِنْهَا إِذَا هُمْ يَسْخَطُونَ (58)
برخى از اين منافقان کسانى اند که ]از روى خودخواهى[ درباره تقسيم صدقات بر تو ايراد مى گيرند . پس اگر از صدقات به آنان داده شود راضى مى شوند ، و اگر از آن به ايشان داده نشود ناگهان به خشم مى آيند . (58)
وَلَوْ أَنَّهُمْ رَضُوا مَا آتَاهُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَقَالُوا حَسْبُنَا اللَّهُ سَيُؤْتِينَا اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَرَسُولُهُ إِنَّا إِلَى اللَّهِ رَاغِبُونَ (59)
اى کاش آنچه را خدا به آنان داد و پيامبرش به آنان پرداخت با رضايت مى گرفتند و مى گفتند : خدا ما را بس است ، ما اميد آن داريم که خدا از فضل خود به ما دهد و پيامبرش نيز به فرمان او به ما عطا کند ، چرا که ما به فضل خدا دل بسته ايم . (59)
۞ إِنَّمَا الصَّدَقَاتُ لِلْفُقَرَاءِ وَالْمَسَاكِينِ وَالْعَامِلِينَ عَلَيْهَا وَالْمُؤَلَّفَةِ قُلُوبُهُمْ وَفِي الرِّقَابِ وَالْغَارِمِينَ وَفِي سَبِيلِ اللَّهِ وَابْنِ السَّبِيلِ ۖ فَرِيضَةً مِنَ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ (60)
بر همه مسلمانان روا نيست که از زکات واجب بهره مند شوند تا اگر به عدّه اى داده نشد شکايت کنند ; زکات تنها به مستمندان و درماندگان و عاملانِ گمارده شده بر آن و مخالفانى که با هدف گرايش به اسلام يا يارى دادن مسلمانان از آنان دلجويى مى شود اختصاص دارد ، و نيز در راه آزادى بردگان و پرداخت وامِ کسانى که از پرداخت آن ناتوانند و در راه خدا و ]تأمين توشه و مرکب[ مسافرى که در راه مانده است هزينه مى شود . اين موارد هشتگانه براى مصرف زکات از جانب خدا مقرّر شده و قابل تغيير نيست ، و خدا دانا و کارهايش همه از روى حکمت است . (60)
وَمِنْهُمُ الَّذِينَ يُؤْذُونَ النَّبِيَّ وَيَقُولُونَ هُوَ أُذُنٌ ۚ قُلْ أُذُنُ خَيْرٍ لَكُمْ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَيُؤْمِنُ لِلْمُؤْمِنِينَ وَرَحْمَةٌ لِلَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ ۚ وَالَّذِينَ يُؤْذُونَ رَسُولَ اللَّهِ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (61)
و برخى از منافقان کسانى اند که پيامبر را آزار مى دهند و مى گويند : او گوش است و به آنچه به وى مى گويند گوش فرا مى دهد . بگو : گوش فرا دادن او به سخن شما و اين که شما را راستگو مى داند براى شما بهتر است . آنچه را خدا مى گويد باور مى کند و آنچه را مؤمنان مى گويند ، به سود آنان مى پذيرد و آنان را در سخنانشان دروغگو نمى شمرد و براى کسانى از شما مسلمانان که حقيقتاً ايمان آورده اند مايه رحمت است ، و کسانى که پيامبر خدا را آزار مى رسانند براى آنان عذابى دردناک خواهد بود . (61)
صفحه آخرصفحه بعدصفحه 196صفحه قبلصفحه اول
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده)


انتخاب ترجمهانتخاب سورهبرو به صفحه 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی