فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> قرآن ترجمه الهی قمشه ای

قرآن ترجمه الهی قمشه ای

سوره 9

سوره مبارکه التوبة

صفحه 200
اسْتَغْفِرْ لَهُمْ أَوْ لَا تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ إِنْ تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ سَبْعِينَ مَرَّةً فَلَنْ يَغْفِرَ اللَّهُ لَهُمْ ۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ كَفَرُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ ۗ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِقِينَ (80)
چه براى آنان از خدا آمرزش بخواهى يا آمرزش نخواهى يکسان است ، اگر هفتاد بار هم برايشان آمرزش بخواهى هرگز خدا آنان را نمى آمرزد ، زيرا آنان به خدا و رسول او کفر ورزيدند و از بندگى خدا خارج شدند ، و خدا کسانى را که از بندگى او خارج شوند به قرب خويش نمى رساند . (80)
فَرِحَ الْمُخَلَّفُونَ بِمَقْعَدِهِمْ خِلَافَ رَسُولِ اللَّهِ وَكَرِهُوا أَنْ يُجَاهِدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَقَالُوا لَا تَنْفِرُوا فِي الْحَرِّ ۗ قُلْ نَارُ جَهَنَّمَ أَشَدُّ حَرًّا ۚ لَوْ كَانُوا يَفْقَهُونَ (81)
واپس نهاده شدگان از اين که به خاطر مخالفت با رسول خدا بر جاى خود نشستند و رهسپار غزوه تبوک نشدند ، شادمان شدند ، و ناخشنود بودند از اين که با مال و جانشان در راه خدا پيکار کنند و به ديگران نيز مى گفتند : شما هم در اين هواى گرم و سوزان به سوى جنگ نرويد . بگو : آتش دوزخ سوزان تر است اى کاش مى دانستند . (81)
فَلْيَضْحَكُوا قَلِيلًا وَلْيَبْكُوا كَثِيرًا جَزَاءً بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ (82)
پس بايد خنده و شادمانى آنان کم باشد و گريه و اندوهشان بسيار چرا که شادمانى آنان تنها در اين دنياى زودگذر است و گريه و اندوهشان در سراى آخرت است که آتشى جاودانه دارد . اين جزايى است در برابر کارهايى که مى کردند . (82)
فَإِنْ رَجَعَكَ اللَّهُ إِلَىٰ طَائِفَةٍ مِنْهُمْ فَاسْتَأْذَنُوكَ لِلْخُرُوجِ فَقُلْ لَنْ تَخْرُجُوا مَعِيَ أَبَدًا وَلَنْ تُقَاتِلُوا مَعِيَ عَدُوًّا ۖ إِنَّكُمْ رَضِيتُمْ بِالْقُعُودِ أَوَّلَ مَرَّةٍ فَاقْعُدُوا مَعَ الْخَالِفِينَ (83)
پس اگر خداوند تو را از اين جنگ به سوى گروهى از اين منافقان بازگرداند ، و آنان براى بسيج شدن از تو رخصت خواستند ، به آنان بگو : از اين پس هرگز با من رهسپار نمى شويد و همراه من با هيچ دشمنى کارزار نمى کنيد ، زيرا شما نخستين بار به باز نشستن از جهاد خشنود بوديد ، پس اکنون هم با کسانى که در خانه ها مانده اند ( زنان ، کودکان ، بيماران ) بنشينيد . (83)
وَلَا تُصَلِّ عَلَىٰ أَحَدٍ مِنْهُمْ مَاتَ أَبَدًا وَلَا تَقُمْ عَلَىٰ قَبْرِهِ ۖ إِنَّهُمْ كَفَرُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَمَاتُوا وَهُمْ فَاسِقُونَ (84)
و هرگز بر اَحَدى از آنان ( منافقان ) که در گذشته است نماز مخوان و بر گورش به دعا نايست ، زيرا آنان به خدا و رسول او کافر شدند و در حالى مُردند که از بندگى خدا خارج بودند . (84)
وَلَا تُعْجِبْكَ أَمْوَالُهُمْ وَأَوْلَادُهُمْ ۚ إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ أَنْ يُعَذِّبَهُمْ بِهَا فِي الدُّنْيَا وَتَزْهَقَ أَنْفُسُهُمْ وَهُمْ كَافِرُونَ (85)
مبادا فراوانى مال و فرزندانشان تو را مجذوب کند ; جز اين نيست که خدا مى خواهد به وسيله اينها در زندگى دنيا عذابشان کند و در حالى که کافرند جانشان برآيد . (85)
وَإِذَا أُنْزِلَتْ سُورَةٌ أَنْ آمِنُوا بِاللَّهِ وَجَاهِدُوا مَعَ رَسُولِهِ اسْتَأْذَنَكَ أُولُو الطَّوْلِ مِنْهُمْ وَقَالُوا ذَرْنَا نَكُنْ مَعَ الْقَاعِدِينَ (86)
و چون سوره اى از قرآن نازل شود و در آن به مردم فرمان داده شود که به خدا ايمان بياوريد و همراه پيامبرش جهاد کنيد ، توانگرانشان از تو رخصت مى طلبند و مى گويند : ما را واگذار که با نشستگان باشيم . (86)
صفحه آخرصفحه بعدصفحه 200صفحه قبلصفحه اول
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده)


انتخاب ترجمهانتخاب سورهبرو به صفحه 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی