فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> قرآن ترجمه الهی قمشه ای

قرآن ترجمه الهی قمشه ای

سوره 13

سوره مبارکه الرعد

صفحه 252
۞ أَفَمَنْ يَعْلَمُ أَنَّمَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ الْحَقُّ كَمَنْ هُوَ أَعْمَىٰ ۚ إِنَّمَا يَتَذَكَّرُ أُولُو الْأَلْبَابِ (19)
آيا کسى که بيناست و مى داند آنچه از جانب پروردگارت بر تو نازل شده حق است ، مانند کسى است که کور است و درنمى يابد ؟ آنان برابر نيستند ، زيرا حق بينان خردمندند و تنها خردمندان متذکّر مى شوند . (19)
الَّذِينَ يُوفُونَ بِعَهْدِ اللَّهِ وَلَا يَنْقُضُونَ الْمِيثَاقَ (20)
همانان که به عهدشان با خدا وفا مى کنند ( به توحيد و لوازم آن پاى بندند ) و آن پيمان را نمى شکنند . (20)
وَالَّذِينَ يَصِلُونَ مَا أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَنْ يُوصَلَ وَيَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ وَيَخَافُونَ سُوءَ الْحِسَابِ (21)
و کسانى که آنچه را خدا به پيوستنش فرمان داده است مى پيوندند و از کيفر پروردگارشان مى ترسند و از سختىِ حساب اعمالشان بيم دارند . (21)
وَالَّذِينَ صَبَرُوا ابْتِغَاءَ وَجْهِ رَبِّهِمْ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَأَنْفَقُوا مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرًّا وَعَلَانِيَةً وَيَدْرَءُونَ بِالْحَسَنَةِ السَّيِّئَةَ أُولَٰئِكَ لَهُمْ عُقْبَى الدَّارِ (22)
و آنان که براى طلب خشنودى پروردگارشان ، بر دشوارى ها ، فرمانبردارى از خدا و پرهيز از گناهان صبر کرده و نماز را برپا داشته و از آنچه روزيشان کرده ايم ، در نهان و آشکار انفاق کرده اند ، و بدى را با نيکى مى زدايند . اينانند که فرجام نيکوى اين سرا را خواهند داشت . (22)
جَنَّاتُ عَدْنٍ يَدْخُلُونَهَا وَمَنْ صَلَحَ مِنْ آبَائِهِمْ وَأَزْوَاجِهِمْ وَذُرِّيَّاتِهِمْ ۖ وَالْمَلَائِكَةُ يَدْخُلُونَ عَلَيْهِمْ مِنْ كُلِّ بَابٍ (23)
همان بوستان هاى دايمى بهشت که خردمندان همراه با پدران و همسران و فرزندانشان که شايسته آن هستند وارد آن مى شوند و فرشتگان از هر درى بر آنان درمى آيند . (23)
سَلَامٌ عَلَيْكُمْ بِمَا صَبَرْتُمْ ۚ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ (24)
و به آنان مى گويند : سلام بر شما به پاداش اين که صبر کرديد . فرجام اين سراى براى کسانى که بر کردار شايسته پايدار بوده اند فرجامى نيکوست . (24)
وَالَّذِينَ يَنْقُضُونَ عَهْدَ اللَّهِ مِنْ بَعْدِ مِيثَاقِهِ وَيَقْطَعُونَ مَا أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَنْ يُوصَلَ وَيُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ ۙ أُولَٰئِكَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَلَهُمْ سُوءُ الدَّارِ (25)
و کسانى که عهدشان را با خدا پس از بستن آن مى شکنند و آنچه را خدا به پيوستن آن فرمان داده است مى گسلند ، و با انجام کارهاى ناشايسته در زمين فساد مى کنند ، براى آنان دورى از رحمت خدا خواهد بود و ناگوارى اين سرا را خواهند داشت . (25)
اللَّهُ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشَاءُ وَيَقْدِرُ ۚ وَفَرِحُوا بِالْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا فِي الْآخِرَةِ إِلَّا مَتَاعٌ (26)
خداست که روزى را براى هر که بخواهد وسعت مى بخشد و بر هر که بخواهد تنگ مى گيرد ; به همين سبب بهشت را براى مؤمنان ، و ناگوارى و دورى از رحمت خود را براى کافران و تبهکاران قرار مى دهد . آنان به زندگى دنيا شادمان شدند و به آن اکتفا کردند ، در حالى که زندگى دنيا در برابر آخرت جز بهره اى اندک نيست که سرانجام از ميان خواهد رفت . (26)
وَيَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْلَا أُنْزِلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِنْ رَبِّهِ ۗ قُلْ إِنَّ اللَّهَ يُضِلُّ مَنْ يَشَاءُ وَيَهْدِي إِلَيْهِ مَنْ أَنَابَ (27)
کفرپيشگان ، قرآن را معجزه رسالت پيامبر نمى شمرند و مى گويند : چرا از جانب پروردگارش معجزه اى بر او نازل نشده است تا ما بدين وسيله هدايت شويم ؟ بگو : هدايت انسان ها به اراده خداست نه ديدن معجزه . خدا هر که را بخواهد گمراه مى کند و براى کسانى چنين مى خواهد که به او باز نيايند ، و هر که به سوى او بازگردد ، او را به سوى خود هدايت مى کند . (27)
الَّذِينَ آمَنُوا وَتَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُمْ بِذِكْرِ اللَّهِ ۗ أَلَا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ (28)
بازآمدگان به سوى خدا کسانى اند که به او ايمان آورده اند و دل هايشان به ياد خدا آرام مى گيرد . بدانيد که تنها با ياد خدا دل ها آرامش مى يابد . (28)
صفحه آخرصفحه بعدصفحه 252صفحه قبلصفحه اول
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده)


انتخاب ترجمهانتخاب سورهبرو به صفحه 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی