| سوره 15 | سوره مبارکه الحجر | صفحه 266 |
|
| قَالَ هَٰؤُلَاءِ بَنَاتِي إِنْ كُنْتُمْ فَاعِلِينَ (71) |
| لوط به مهاجمان گفت : اينان دختران منند ، اگر کارى مى کنيد آنان را به همسرى خود برگيريد . (71) |
| لَعَمْرُكَ إِنَّهُمْ لَفِي سَكْرَتِهِمْ يَعْمَهُونَ (72) |
| اى پيامبر ، به جان تو سوگند که قوم لوط در سرمستى خود سرگردان بودند . (72) |
| فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ مُشْرِقِينَ (73) |
| پس هنگامى که به روشنى بامداد درآمدند ، بانگى مهيب آنان را فرو گرفت . (73) |
| فَجَعَلْنَا عَالِيَهَا سَافِلَهَا وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِنْ سِجِّيلٍ (74) |
| و ما ديارشان را زير و زبر کرديم و بر آنان سنگ هايى از « سجّيل » بارانديم . (74) |
| إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِلْمُتَوَسِّمِينَ (75) |
| به راستى در ديار ويران شده قوم لوط براى اثرشناسان نشانه هايى از وقوع عذاب الهى است . (75) |
| وَإِنَّهَا لَبِسَبِيلٍ مُقِيمٍ (76) |
| و آن آثار در راهى داير ( راه مدينه به شام ) قرار دارد . (76) |
| إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً لِلْمُؤْمِنِينَ (77) |
| بى ترديد ، در اين ماجرا براى مؤمنان نشانه اى بر حقّانيّت هشدارها و دعوت هاى خداوند است . (77) |
| وَإِنْ كَانَ أَصْحَابُ الْأَيْكَةِ لَظَالِمِينَ (78) |
| و قوم شعيب ، آن جنگل نشينان نيز به راستى ستمکار بودند . (78) |
| فَانْتَقَمْنَا مِنْهُمْ وَإِنَّهُمَا لَبِإِمَامٍ مُبِينٍ (79) |
| و ما از آنان انتقام گرفتيم ، و اين دو سرزمين ( سرزمين قوم لوط و قوم شعيب ) در راهى آشکار ( راه مدينه به شام ) قرار دارند . (79) |
| وَلَقَدْ كَذَّبَ أَصْحَابُ الْحِجْرِ الْمُرْسَلِينَ (80) |
| و اهل « حِجر » هم پيامبران را تکذيب کردند . (80) |
| وَآتَيْنَاهُمْ آيَاتِنَا فَكَانُوا عَنْهَا مُعْرِضِينَ (81) |
| و ما نشانه هاى خود را در اختيارشان نهاديم ولى از آنها روى برتافتند . (81) |
| وَكَانُوا يَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبَالِ بُيُوتًا آمِنِينَ (82) |
| آنان از کوه ها خانه هايى براى خود مى تراشيدند و به گمان خويش از گزندها در امان بودند . (82) |
| فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ مُصْبِحِينَ (83) |
| ولى آن گاه که به بامدادى درآمدند ، بانگى مهيب آنان را فرو گرفت و هلاکشان کرد . (83) |
| فَمَا أَغْنَىٰ عَنْهُمْ مَا كَانُوا يَكْسِبُونَ (84) |
| و آنچه فراهم آورده بودند به کارشان نيامد و آنان را نيکبخت نساخت . (84) |
| وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ ۗ وَإِنَّ السَّاعَةَ لَآتِيَةٌ ۖ فَاصْفَحِ الصَّفْحَ الْجَمِيلَ (85) |
| و ما آسمان ها و زمين و آنچه را که ميان آن دو است جز به حق نيافريده ايم ، و قيامت قطعاً آمدنى است ، پس تو ـ اى پيامبر ـ کفر و تمسخر کافران را ناديده انگار و به نيکى چشم پوشى کن . (85) |
| إِنَّ رَبَّكَ هُوَ الْخَلَّاقُ الْعَلِيمُ (86) |
| چرا که پروردگار توست که همگان را آفريده و به حالشان داناست . (86) |
| وَلَقَدْ آتَيْنَاكَ سَبْعًا مِنَ الْمَثَانِي وَالْقُرْآنَ الْعَظِيمَ (87) |
| و به راستى ما از ميان آيات قرآن که باهم پيوند دارند سوره اى را با هفت آيه ( سوره حمد ) به تو عطا کرديم و اين قرآن با عظمت را به تو داديم . (87) |
| لَا تَمُدَّنَّ عَيْنَيْكَ إِلَىٰ مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَاجًا مِنْهُمْ وَلَا تَحْزَنْ عَلَيْهِمْ وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِلْمُؤْمِنِينَ (88) |
| ]پس[ به مال و ثروتى که گروه هايى از کافران را از آن بهره مند ساخته ايم چشم مدوز ، و بر کفر ورزيدن آنان اندوه مخور ، و بال و پر خود را براى مؤمنان فرو گستر و آنان را پيرامون خود گرد آور و با آنان معاشرت داشته باش و با مهربانى و بردبارى به تربيت آنان همت گمار . (88) |
| وَقُلْ إِنِّي أَنَا النَّذِيرُ الْمُبِينُ (89) |
| و بگو : مسئوليت من اين است که شما را به عذاب هاى الهى هشدار دهم و آنچه را که در دين خود بدان نياز داريد به روشنى بيان کنم ; (89) |
| كَمَا أَنْزَلْنَا عَلَى الْمُقْتَسِمِينَ (90) |
| شما را به عذابى همانند عذابى که بر تقسيم کنندگان قرآن فرو فرستاديم هشدار مى دهم . (90) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |