سوره 16 | سوره مبارکه النحل | صفحه 272 |
|
وَمَا أَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ إِلَّا رِجَالًا نُوحِي إِلَيْهِمْ ۚ فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ إِنْ كُنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ (43) |
و پيش از تو نيز جز مردانى را که به آنان وحى مى کرديم به رسالت نفرستاديم . اگر نمى دانيد ، از پژوهشگران کتاب هاى آسمانى بپرسيد تا دريابيد که پيامبران مبعوث نشده اند که نظام هستى را دگرگون سازند و اختيار را از انسان ها سلب کنند . (43) |
بِالْبَيِّنَاتِ وَالزُّبُرِ ۗ وَأَنْزَلْنَا إِلَيْكَ الذِّكْرَ لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ مَا نُزِّلَ إِلَيْهِمْ وَلَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ (44) |
ما پيامبران را با دلايل آشکار و کتاب هاى آسمانى فرستاديم ، و اين قرآن را که وسيله يادآورى است به سوى تو نازل کرديم ، تا براى مردم آنچه را که به سوى آنان نازل شده است بيان کنى ، و باشد که درباره تو و محيط زندگى تو بينديشند و دريابند که قرآن ساخته و پرداخته تو نيست . (44) |
أَفَأَمِنَ الَّذِينَ مَكَرُوا السَّيِّئَاتِ أَنْ يَخْسِفَ اللَّهُ بِهِمُ الْأَرْضَ أَوْ يَأْتِيَهُمُ الْعَذَابُ مِنْ حَيْثُ لَا يَشْعُرُونَ (45) |
آيا با وجود اين همه دلايل روشن که بر حقّانيّت رسالت پيامبران وجود دارد ، باز هم کسانى که حيله کنان مرتکب کارهاى ناروا مى شوند ايمنند از اين که خداوند زمين را بشکافد و آنان را در آن فرو بَرد ، يا عذاب از جايى که تصوّرش را نمى کنند به سراغشان آيد ؟ (45) |
أَوْ يَأْخُذَهُمْ فِي تَقَلُّبِهِمْ فَمَا هُمْ بِمُعْجِزِينَ (46) |
يا خدا آنان را در حال برخوردارى از نعمت هاى گوناگون به عذاب فرو گيرد ؟ چرا که نمى توانند خدا را ناتوان کنند و از حکم او بگريزند ؟ (46) |
أَوْ يَأْخُذَهُمْ عَلَىٰ تَخَوُّفٍ فَإِنَّ رَبَّكُمْ لَرَءُوفٌ رَحِيمٌ (47) |
يا آنان را دچار عذابى کند که از آن بترسند و به توبه روى آورند ؟ به يقين ، پروردگار شما رئوف واست . (47) |
أَوَلَمْ يَرَوْا إِلَىٰ مَا خَلَقَ اللَّهُ مِنْ شَيْءٍ يَتَفَيَّأُ ظِلَالُهُ عَنِ الْيَمِينِ وَالشَّمَائِلِ سُجَّدًا لِلَّهِ وَهُمْ دَاخِرُونَ (48) |
آيا به چيزهايى که خدا آفريده است ننگريسته اند که سايه هاى آنها از جهت راست و از جهات چپ پديدار مى گردند و مى چرخند ، در حالى که خدا را سجده مى کنند و در برابر او خاضعند ؟ (48) |
وَلِلَّهِ يَسْجُدُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ مِنْ دَابَّةٍ وَالْمَلَائِكَةُ وَهُمْ لَا يَسْتَكْبِرُونَ (49) |
و همه جنبندگانى که در آسمان ها و زمين اند فقط در برابر خدا خاضعند و براى او سجده مى کنند و فرشتگان نيز به درگاه او سجده مى برند و در برابر او خاضعند و هرگز گردنکشى نمى کنند . (49) |
يَخَافُونَ رَبَّهُمْ مِنْ فَوْقِهِمْ وَيَفْعَلُونَ مَا يُؤْمَرُونَ ۩ (50) |
آنان از مقام پروردگارشان مى ترسند ، زيرا به خوبى دريافته اند که او بر آنان چيره است ; از اين رو آنچه فرمان مى يابند انجام مى دهند . (50) |
۞ وَقَالَ اللَّهُ لَا تَتَّخِذُوا إِلَٰهَيْنِ اثْنَيْنِ ۖ إِنَّمَا هُوَ إِلَٰهٌ وَاحِدٌ ۖ فَإِيَّايَ فَارْهَبُونِ (51) |
و خدا فرموده است : دو معبود براى خود مگيريد که يکى آفريدگار هستى باشد و ديگرى تدبيرکننده امور ; جز اين نيست که او خدايى يگانه است که تدبير و آفرينش ، هر دو از آنِ اوست . پس تنها از من بترسيد و تنها مرا پرستش کنيد . (51) |
وَلَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَلَهُ الدِّينُ وَاصِبًا ۚ أَفَغَيْرَ اللَّهِ تَتَّقُونَ (52) |
و آنچه در آسمان ها و زمين است از آنِ اوست و دين نيز پيوسته از آنِ اوست و هيچ کس حق ندارد دينى بياورد . پس آيا از غير او پروا مى کنيد و جز او را مى پرستيد ؟ (52) |
وَمَا بِكُمْ مِنْ نِعْمَةٍ فَمِنَ اللَّهِ ۖ ثُمَّ إِذَا مَسَّكُمُ الضُّرُّ فَإِلَيْهِ تَجْأَرُونَ (53) |
هر نعمتى که داريد از جانب خداست ، زيرا آفرينش کار اوست و شما اين را به خوبى مى دانيد ; وانگهى چون گزندى به شما رسد ، فقط به او روى مى آوريد و به درگاه او تضرّع مى کنيد . (53) |
ثُمَّ إِذَا كَشَفَ الضُّرَّ عَنْكُمْ إِذَا فَرِيقٌ مِنْكُمْ بِرَبِّهِمْ يُشْرِكُونَ (54) |
و چون آن گزند را از شما برطرف کند ، گروهى از شما ، بى آن که انتظار رود ، براى پروردگارشان شريکانى مى پندارند . (54) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |