فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> قرآن ترجمه الهی قمشه ای

قرآن ترجمه الهی قمشه ای

سوره 16

سوره مبارکه النحل

صفحه 272
وَمَا أَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ إِلَّا رِجَالًا نُوحِي إِلَيْهِمْ ۚ فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ إِنْ كُنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ (43)
و پيش از تو نيز جز مردانى را که به آنان وحى مى کرديم به رسالت نفرستاديم . اگر نمى دانيد ، از پژوهشگران کتاب هاى آسمانى بپرسيد تا دريابيد که پيامبران مبعوث نشده اند که نظام هستى را دگرگون سازند و اختيار را از انسان ها سلب کنند . (43)
بِالْبَيِّنَاتِ وَالزُّبُرِ ۗ وَأَنْزَلْنَا إِلَيْكَ الذِّكْرَ لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ مَا نُزِّلَ إِلَيْهِمْ وَلَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ (44)
ما پيامبران را با دلايل آشکار و کتاب هاى آسمانى فرستاديم ، و اين قرآن را که وسيله يادآورى است به سوى تو نازل کرديم ، تا براى مردم آنچه را که به سوى آنان نازل شده است بيان کنى ، و باشد که درباره تو و محيط زندگى تو بينديشند و دريابند که قرآن ساخته و پرداخته تو نيست . (44)
أَفَأَمِنَ الَّذِينَ مَكَرُوا السَّيِّئَاتِ أَنْ يَخْسِفَ اللَّهُ بِهِمُ الْأَرْضَ أَوْ يَأْتِيَهُمُ الْعَذَابُ مِنْ حَيْثُ لَا يَشْعُرُونَ (45)
آيا با وجود اين همه دلايل روشن که بر حقّانيّت رسالت پيامبران وجود دارد ، باز هم کسانى که حيله کنان مرتکب کارهاى ناروا مى شوند ايمنند از اين که خداوند زمين را بشکافد و آنان را در آن فرو بَرد ، يا عذاب از جايى که تصوّرش را نمى کنند به سراغشان آيد ؟ (45)
أَوْ يَأْخُذَهُمْ فِي تَقَلُّبِهِمْ فَمَا هُمْ بِمُعْجِزِينَ (46)
يا خدا آنان را در حال برخوردارى از نعمت هاى گوناگون به عذاب فرو گيرد ؟ چرا که نمى توانند خدا را ناتوان کنند و از حکم او بگريزند ؟ (46)
أَوْ يَأْخُذَهُمْ عَلَىٰ تَخَوُّفٍ فَإِنَّ رَبَّكُمْ لَرَءُوفٌ رَحِيمٌ (47)
يا آنان را دچار عذابى کند که از آن بترسند و به توبه روى آورند ؟ به يقين ، پروردگار شما رئوف واست . (47)
أَوَلَمْ يَرَوْا إِلَىٰ مَا خَلَقَ اللَّهُ مِنْ شَيْءٍ يَتَفَيَّأُ ظِلَالُهُ عَنِ الْيَمِينِ وَالشَّمَائِلِ سُجَّدًا لِلَّهِ وَهُمْ دَاخِرُونَ (48)
آيا به چيزهايى که خدا آفريده است ننگريسته اند که سايه هاى آنها از جهت راست و از جهات چپ پديدار مى گردند و مى چرخند ، در حالى که خدا را سجده مى کنند و در برابر او خاضعند ؟ (48)
وَلِلَّهِ يَسْجُدُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ مِنْ دَابَّةٍ وَالْمَلَائِكَةُ وَهُمْ لَا يَسْتَكْبِرُونَ (49)
و همه جنبندگانى که در آسمان ها و زمين اند فقط در برابر خدا خاضعند و براى او سجده مى کنند و فرشتگان نيز به درگاه او سجده مى برند و در برابر او خاضعند و هرگز گردنکشى نمى کنند . (49)
يَخَافُونَ رَبَّهُمْ مِنْ فَوْقِهِمْ وَيَفْعَلُونَ مَا يُؤْمَرُونَ ۩ (50)
آنان از مقام پروردگارشان مى ترسند ، زيرا به خوبى دريافته اند که او بر آنان چيره است ; از اين رو آنچه فرمان مى يابند انجام مى دهند . (50)
۞ وَقَالَ اللَّهُ لَا تَتَّخِذُوا إِلَٰهَيْنِ اثْنَيْنِ ۖ إِنَّمَا هُوَ إِلَٰهٌ وَاحِدٌ ۖ فَإِيَّايَ فَارْهَبُونِ (51)
و خدا فرموده است : دو معبود براى خود مگيريد که يکى آفريدگار هستى باشد و ديگرى تدبيرکننده امور ; جز اين نيست که او خدايى يگانه است که تدبير و آفرينش ، هر دو از آنِ اوست . پس تنها از من بترسيد و تنها مرا پرستش کنيد . (51)
وَلَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَلَهُ الدِّينُ وَاصِبًا ۚ أَفَغَيْرَ اللَّهِ تَتَّقُونَ (52)
و آنچه در آسمان ها و زمين است از آنِ اوست و دين نيز پيوسته از آنِ اوست و هيچ کس حق ندارد دينى بياورد . پس آيا از غير او پروا مى کنيد و جز او را مى پرستيد ؟ (52)
وَمَا بِكُمْ مِنْ نِعْمَةٍ فَمِنَ اللَّهِ ۖ ثُمَّ إِذَا مَسَّكُمُ الضُّرُّ فَإِلَيْهِ تَجْأَرُونَ (53)
هر نعمتى که داريد از جانب خداست ، زيرا آفرينش کار اوست و شما اين را به خوبى مى دانيد ; وانگهى چون گزندى به شما رسد ، فقط به او روى مى آوريد و به درگاه او تضرّع مى کنيد . (53)
ثُمَّ إِذَا كَشَفَ الضُّرَّ عَنْكُمْ إِذَا فَرِيقٌ مِنْكُمْ بِرَبِّهِمْ يُشْرِكُونَ (54)
و چون آن گزند را از شما برطرف کند ، گروهى از شما ، بى آن که انتظار رود ، براى پروردگارشان شريکانى مى پندارند . (54)
صفحه آخرصفحه بعدصفحه 272صفحه قبلصفحه اول
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده)


انتخاب ترجمهانتخاب سورهبرو به صفحه 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی