| سوره 20 | سوره مبارکه طه | صفحه 315 |
|
| قَالَ عِلْمُهَا عِنْدَ رَبِّي فِي كِتَابٍ ۖ لَا يَضِلُّ رَبِّي وَلَا يَنْسَى (52) |
| موسى گفت : علم آن نزد پروردگار من است . اين علمى است که در کتابى گسترده و فراگير ثبت شده است . پروردگار من نه در علم خود خطا مى کند و نه چيزى را از ياد مى برد . (52) |
| الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ مَهْدًا وَسَلَكَ لَكُمْ فِيهَا سُبُلًا وَأَنْزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجْنَا بِهِ أَزْوَاجًا مِنْ نَبَاتٍ شَتَّىٰ (53) |
| خداوند همان کسى است که زمين را براى شما چون گهواره اى قرار داد تا در آن رشد يابيد ، و در آن راه هايى برايتان پديد آورْد تا با پيمودن آنها به خواسته هاى خود دست يابيد ، و از آسمان آبى فرو فرستاد ، پس به وسيله آن انواعى همسان از گياهان گوناگون برآورديم . (53) |
| كُلُوا وَارْعَوْا أَنْعَامَكُمْ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِأُولِي النُّهَىٰ (54) |
| از آنها بخوريد و دام هايتان را در آنها بچرانيد; قطعاً در اين مجموعه براى صاحبان خرد نشانه هايى بر يکتايى خدا در تدبير جهان است . (54) |
| ۞ مِنْهَا خَلَقْنَاكُمْ وَفِيهَا نُعِيدُكُمْ وَمِنْهَا نُخْرِجُكُمْ تَارَةً أُخْرَىٰ (55) |
| ما شما را از زمين آفريده ايم و شما را در آن بازمى گردانيم و بار ديگر شما را زنده مى کنيم و از آن بيرون مى آوريم . (55) |
| وَلَقَدْ أَرَيْنَاهُ آيَاتِنَا كُلَّهَا فَكَذَّبَ وَأَبَىٰ (56) |
| به يقين ، ما همه معجزات خود را که به موسى داديم به فرعون نمايانديم ، ولى او آنها را دروغ انگاشت و روى برتافت . (56) |
| قَالَ أَجِئْتَنَا لِتُخْرِجَنَا مِنْ أَرْضِنَا بِسِحْرِكَ يَا مُوسَىٰ (57) |
| گفت : اى موسى ، آيا به سراغ ما آمده اى تا ما را با سحر خود از سرزمينمان بيرون کنى ؟ (57) |
| فَلَنَأْتِيَنَّكَ بِسِحْرٍ مِثْلِهِ فَاجْعَلْ بَيْنَنَا وَبَيْنَكَ مَوْعِدًا لَا نُخْلِفُهُ نَحْنُ وَلَا أَنْتَ مَكَانًا سُوًى (58) |
| قطعاً ما هم با سحرى مانند سحر خودت به سراغت خواهيم آمد و دليل تو را باطل خواهيم ساخت ، پس ميان ما و خودت موعدى بگذار که نه ما آن را خلاف کنيم و نه تو ، آن هم در مکانى هموار . (58) |
| قَالَ مَوْعِدُكُمْ يَوْمُ الزِّينَةِ وَأَنْ يُحْشَرَ النَّاسُ ضُحًى (59) |
| موسى گفت : موعد شما روز عيد ، روز جشن و آزين باشد ، با اين شرط که مردم ـ آن گاه که آفتاب گسترش مى يابد ـ آنان را روانه وعده گاه گردانند . (59) |
| فَتَوَلَّىٰ فِرْعَوْنُ فَجَمَعَ كَيْدَهُ ثُمَّ أَتَىٰ (60) |
| فرعون موسى را ترک کرد و نيرنگ بازان خود ( ساحران و کارگزارانش ) را گرد آورد و سپس به وعده گاه آمد . (60) |
| قَالَ لَهُمْ مُوسَىٰ وَيْلَكُمْ لَا تَفْتَرُوا عَلَى اللَّهِ كَذِبًا فَيُسْحِتَكُمْ بِعَذَابٍ ۖ وَقَدْ خَابَ مَنِ افْتَرَىٰ (61) |
| موسى به آنان گفت : واى بر شما ! با شرک ورزيدن خود ، بر خدا دروغ مبنديد که شما را به عذابى سخت نابود خواهد کرد . بى ترديد هر که بر خدا دروغ بست ، از دستيابى به خواسته هاى خود نااميد شد . (61) |
| فَتَنَازَعُوا أَمْرَهُمْ بَيْنَهُمْ وَأَسَرُّوا النَّجْوَىٰ (62) |
| پند موسى در ساحران اثر کرد و ميان آنان درباره کارشان نزاع و کشمکش رخ داد . پس فرعون و کارگزارانش $براى رفع اختلاف و واداشتن ساحران به مبارزه با موسى ، در نهان به نجوا پرداختند . (62) |
| قَالُوا إِنْ هَٰذَانِ لَسَاحِرَانِ يُرِيدَانِ أَنْ يُخْرِجَاكُمْ مِنْ أَرْضِكُمْ بِسِحْرِهِمَا وَيَذْهَبَا بِطَرِيقَتِكُمُ الْمُثْلَىٰ (63) |
| به ساحران گفتند : قطعاً اين دو تن جادوگرند و مى خواهند شما را با سحر خود از سرزمينتان بيرون کنند ، و آيين و سنّت ملّى شما را که درست ترين سنّت هاست ، از بين ببرند . (63) |
| فَأَجْمِعُوا كَيْدَكُمْ ثُمَّ ائْتُوا صَفًّا ۚ وَقَدْ أَفْلَحَ الْيَوْمَ مَنِ اسْتَعْلَىٰ (64) |
| پس هر ترفندى که داريد فراهم آوريد ، آن گاه استوار و هماهنگ به ميدان مبارزه آييد . امروز هر که برترى يابد پيروز و خوشبخت مى شود . (64) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |