سوره 22 | سوره مبارکه الحج | صفحه 336 |
|
حُنَفَاءَ لِلَّهِ غَيْرَ مُشْرِكِينَ بِهِ ۚ وَمَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَكَأَنَّمَا خَرَّ مِنَ السَّمَاءِ فَتَخْطَفُهُ الطَّيْرُ أَوْ تَهْوِي بِهِ الرِّيحُ فِي مَكَانٍ سَحِيقٍ (31) |
در حالى که به سوى خدا گرايش داشته و کسى را شريک او قرار ندهيد . و هر کس براى خدا شريک قرار دهد ، از مرتبه انسانيّت ساقط مى شود و شيطان او را شکار خويش مى کند . او در مَثَل مانند اين است که از آسمان فرو افتد و پرندگان شکارى او را بربايند ، يا باد او را به مکانى دوردست بيفکند . (31) |
ذَٰلِكَ وَمَنْ يُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللَّهِ فَإِنَّهَا مِنْ تَقْوَى الْقُلُوبِ (32) |
حقيقت آن است که گفتيم ، و هر کس شعائر الهى را بزرگ بشمارد پس حرمت شترانى را که براى قربانى علامت گذارى شده اند پاس دارد . دلى تقواپيشه دارد زيرا بزرگ شمردن شعاير الهى برخاسته از تقواپيشگى دل هاست . (32) |
لَكُمْ فِيهَا مَنَافِعُ إِلَىٰ أَجَلٍ مُسَمًّى ثُمَّ مَحِلُّهَا إِلَى الْبَيْتِ الْعَتِيقِ (33) |
] حفظ حرمت شتران قربانى در ترک بهره بردارى از آنها نيست ، بلکه [ براى شما در آنها سودهايى است که مى توانيد تا مدّتى که براى قربانى کردن آنها تعيين شده است از آنها استفاده بريد; و زمان قربانى کردن آنها هنگامى است که به آن خانه کهن ( کعبه ) برسند . (33) |
وَلِكُلِّ أُمَّةٍ جَعَلْنَا مَنْسَكًا لِيَذْكُرُوا اسْمَ اللَّهِ عَلَىٰ مَا رَزَقَهُمْ مِنْ بَهِيمَةِ الْأَنْعَامِ ۗ فَإِلَٰهُكُمْ إِلَٰهٌ وَاحِدٌ فَلَهُ أَسْلِمُوا ۗ وَبَشِّرِ الْمُخْبِتِينَ (34) |
نه تنها براى ابراهيم و امّت او ، بلکه براى هر امّتى قربانيى مقرر داشتيم تا بر دام هايى که خدا روزىِ آنها کرده است ، هنگام ذبح ، نام او را ببرند . پس معبود شما و آنان معبودى يگانه است و آن خداست; از اين رو با اخلاص در انجام مناسک حج و تقديم قربانى ها ، تسليم فرمان او باشيد . و کسانى را که به خدا آرامش يافته اند و در برابر او خاشعند نويد ده; (34) |
الَّذِينَ إِذَا ذُكِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَالصَّابِرِينَ عَلَىٰ مَا أَصَابَهُمْ وَالْمُقِيمِي الصَّلَاةِ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُونَ (35) |
همانان که چون خدا نزدشان ياد شود دل هايشان مى ترسد و بر ناگوارى هايى که به آنان رسيده است شکيبايند و نماز را برپا مى دارند و از آنچه روزيشان کرده ايم انفاق مى کنند . (35) |
وَالْبُدْنَ جَعَلْنَاهَا لَكُمْ مِنْ شَعَائِرِ اللَّهِ لَكُمْ فِيهَا خَيْرٌ ۖ فَاذْكُرُوا اسْمَ اللَّهِ عَلَيْهَا صَوَافَّ ۖ فَإِذَا وَجَبَتْ جُنُوبُهَا فَكُلُوا مِنْهَا وَأَطْعِمُوا الْقَانِعَ وَالْمُعْتَرَّ ۚ كَذَٰلِكَ سَخَّرْنَاهَا لَكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (36) |
و شتران فربهى را که براى قربانى حج آماده کرده ايد ، براى شما از شعائر الهى قرار داده ايم . براى شما در آنها خيرى است . پس در حالى که بر دست هاى خود ايستاده اند نام خدا را بر آنها ببريد و نحرشان کنيد و چون به پهلو درافتادند و جان دادند ، خود از آنها بخوريد و به تهيدستِ قناعت پيشه و مستمندى که به انتظار بخشش نزد شما آيد از آن غذا دهيد . اين گونه ، شتران را براى شما رام ساختيم ، باشد که سپاسگزارى کنيد . (36) |
لَنْ يَنَالَ اللَّهَ لُحُومُهَا وَلَا دِمَاؤُهَا وَلَٰكِنْ يَنَالُهُ التَّقْوَىٰ مِنْكُمْ ۚ كَذَٰلِكَ سَخَّرَهَا لَكُمْ لِتُكَبِّرُوا اللَّهَ عَلَىٰ مَا هَدَاكُمْ ۗ وَبَشِّرِ الْمُحْسِنِينَ (37) |
هرگز گوشت و خون آنها به خدا نمى رسد ، زيرا او از همه چيز بى نياز است ، امّا تقواى شما به او مى رسد ، چرا که پرهيزکاران به درگاه او تقرّب مى يابند . بدين سان خدا آنها را براى شما رام ساخت تا شما را با تقديم قربانى ها به اطاعت و تقرب خويش رهنمون شود و شما بايد او را به پاس اين که راهتان نمود به بزرگى ياد کنيد . و به نيکوکاران نويد ده . (37) |
۞ إِنَّ اللَّهَ يُدَافِعُ عَنِ الَّذِينَ آمَنُوا ۗ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ كُلَّ خَوَّانٍ كَفُورٍ (38) |
قطعاً خداوند شرّ مشرکان را از کسانى که ايمان آورده اند دور مى کند ، زيرا آنان را دوست مى دارد ، ولى مشرکان را چون به امانت الهى ( فطرت خداجويى خويش ) خيانت کرده و نعمت هاى او را ناسپاسى نموده اند دوست نمى دارد ، که او هيچ خيانتکار ناسپاسى را دوست نمى دارد . (38) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |