سوره 22 | سوره مبارکه الحج | صفحه 338 |
|
وَيَسْتَعْجِلُونَكَ بِالْعَذَابِ وَلَنْ يُخْلِفَ اللَّهُ وَعْدَهُ ۚ وَإِنَّ يَوْمًا عِنْدَ رَبِّكَ كَأَلْفِ سَنَةٍ مِمَّا تَعُدُّونَ (47) |
و از تو به مسخره مى خواهند که در آوردن عذابى که بدان تهديد شده اند شتاب کنى . بدانند که خدا هرگز وعده اش را در مورد عذاب آنان خلاف نمى کند و در اين کار شتاب نمىورزد ، زيرا يک روز با هزار سالى که شما برمى شمريد نزد پروردگارت همسان و برابر است . (47) |
وَكَأَيِّنْ مِنْ قَرْيَةٍ أَمْلَيْتُ لَهَا وَهِيَ ظَالِمَةٌ ثُمَّ أَخَذْتُهَا وَإِلَيَّ الْمَصِيرُ (48) |
و چه بسيار مردم شهرهايى که ستمکار بودند مهلتشان دادم و سپس آنان را به عذاب گرفتم . اينک از چه رو در عذاب اينان شتاب کنم در حالى که بازگشت همگان فقط به سوى من است و من به حسابشان رسيدگى خواهم کرد . (48) |
قُلْ يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّمَا أَنَا لَكُمْ نَذِيرٌ مُبِينٌ (49) |
بگو : اى مردم ، جز اين نيست که من براى شما پيامبرى هشداردهنده ام و آنچه نيکبختى شما را موجب مى شود و هر آنچه تيره بختى شما را در پى دارد به روشنى براى شما بيان مى کنم . (49) |
فَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِيمٌ (50) |
پس کسانى که ايمان آورده و کارهاى شايسته کرده اند آمرزش و رزقى ارجمند خواهند داشت که در بهشت نصيبشان خواهد شد . (50) |
وَالَّذِينَ سَعَوْا فِي آيَاتِنَا مُعَاجِزِينَ أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ الْجَحِيمِ (51) |
و کسانى که در نابودى آيات ما نهايت تلاش خود را به کار بسته اند و به گمان خود مى خواهند ما را سخت درمانده کنند ، آنان اهل دوزخ خواهند بود . (51) |
وَمَا أَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ مِنْ رَسُولٍ وَلَا نَبِيٍّ إِلَّا إِذَا تَمَنَّىٰ أَلْقَى الشَّيْطَانُ فِي أُمْنِيَّتِهِ فَيَنْسَخُ اللَّهُ مَا يُلْقِي الشَّيْطَانُ ثُمَّ يُحْكِمُ اللَّهُ آيَاتِهِ ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ (52) |
و پيش از تو هيچ رسول و پيامبرى را به سوى مردم نفرستاديم مگر اين که وقتى برنامه هايش را براى پيشرفت رسالت خود آماده مى ساخت و طرح هايى را براى تأمين اهدافش پى ريزى مى کرد ، شيطان درصدد برمى آمد تا با تحريک مردم اهداف او را به تباهى کشد ، ولى خدا آنچه را شيطان القا مى کرد محو مى نمود ، سپس با پيروز ساختن پيامبر يا رسول خود ، آيات خويش را استوار مى کرد ، چرا که خداوند دانا و حکيم است . (52) |
لِيَجْعَلَ مَا يُلْقِي الشَّيْطَانُ فِتْنَةً لِلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ وَالْقَاسِيَةِ قُلُوبُهُمْ ۗ وَإِنَّ الظَّالِمِينَ لَفِي شِقَاقٍ بَعِيدٍ (53) |
خدا اين فرصت را به شيطان داده است که آنچه را او بر ضد پيامبران القا مى کند ، براى کسانى که در دل هايشان بيمارى شک و ترديد است و نيز براى سنگدلان وسيله آزمونى قرار دهد ، و قطعاً ستمکاران در مسيرى خلاف هستند و با حق فاصله اى دور و دراز دارند . (53) |
وَلِيَعْلَمَ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ فَيُؤْمِنُوا بِهِ فَتُخْبِتَ لَهُ قُلُوبُهُمْ ۗ وَإِنَّ اللَّهَ لَهَادِ الَّذِينَ آمَنُوا إِلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ (54) |
آرى ، خدا ترفندهاى شيطان را مى زدايد و آيات خود را استوار مى سازد تا کسانى که از دانش برخوردار شده اند دريابند که آنچه پيامبران دنبال مى کنند حق است و از جانب پروردگار توست ، و آن را باور کنند و دل هايشان در برابر آن نرم و خاشع گردد ، و قطعاً خداوند کسانى را که ايمان آورده اند به راهى راست هدايت مى کند . (54) |
وَلَا يَزَالُ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي مِرْيَةٍ مِنْهُ حَتَّىٰ تَأْتِيَهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً أَوْ يَأْتِيَهُمْ عَذَابُ يَوْمٍ عَقِيمٍ (55) |
و کسانى که کفر ورزيده اند ( سران کفرپيشه قريش ) همواره از حقانيت قرآن در شکّند ، تا اين که به ناگاه قيامت بر آنان در رسد يا عذاب روزى که فردايى ندارد به سراغشان بيايد . (55) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |