فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> قرآن ترجمه الهی قمشه ای

قرآن ترجمه الهی قمشه ای

سوره 25

سوره مبارکه الفرقان

صفحه 360
وَاتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ آلِهَةً لَا يَخْلُقُونَ شَيْئًا وَهُمْ يُخْلَقُونَ وَلَا يَمْلِكُونَ لِأَنْفُسِهِمْ ضَرًّا وَلَا نَفْعًا وَلَا يَمْلِكُونَ مَوْتًا وَلَا حَيَاةً وَلَا نُشُورًا (3)
مشرکان به جاى خدا معبودانى اختيار کرده اند که نه تنها چيزى را نمى آفرينند بلکه خود به دست پرستشگرانشان ساخته شده اند ، و براى خود نه زيانى را در اختيار دارند تا آن را از خود دور سازند و نه سودى را مالکند تا آن را براى خود فراهم آورند; چه رسد به اين که بر دفع زيان از پرستشگران خود و رساندن سود به آنان توانا باشند . آنها نه مرگى را در اختيار دارند تا آن را از کسى دور سازند و نه حياتى را مالکند تا آن را به کسى ارزانى دارند و نه بر رستاخيز قدرت دارند تا مردمان را پاداش دهند يا مجازات کنند . (3)
وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ هَٰذَا إِلَّا إِفْكٌ افْتَرَاهُ وَأَعَانَهُ عَلَيْهِ قَوْمٌ آخَرُونَ ۖ فَقَدْ جَاءُوا ظُلْمًا وَزُورًا (4)
کفرپيشگان عرب گفتند : اين قرآن جز سخنى دروغين که محمد آن را بافته و کلام خدا مى نامد چيزى نيست ، و گروهى از اهل کتاب او را بر ساختن آن کمک کرده اند . راستى آنان با اين سخن ستم کردند و دروغ گفتند . (4)
وَقَالُوا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ اكْتَتَبَهَا فَهِيَ تُمْلَىٰ عَلَيْهِ بُكْرَةً وَأَصِيلًا (5)
و گفتند : اين قرآن همان خرافه هايى است که مردمان نخستين نگاشته اند و محمد به کمک يارانش آنها را نوشته و هر صبح و عصر بر او خوانده مى شود تا آن را فراگيرد و بر مردم بخواند . (5)
قُلْ أَنْزَلَهُ الَّذِي يَعْلَمُ السِّرَّ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ إِنَّهُ كَانَ غَفُورًا رَحِيمًا (6)
بگو : چنين نيست ، اين قرآن را کسى فروفرستاده است که رازهاى نهفته در آسمان ها و زمين را مى داند و به نيازهاى شما آگاه است . او با نازل کردن اين قرآن مى خواهد شما هدايت يابيد تا از آمرزش و رحمت وى برخوردار شويد ، زيرا او آمرزنده و مهربان است . (6)
وَقَالُوا مَالِ هَٰذَا الرَّسُولِ يَأْكُلُ الطَّعَامَ وَيَمْشِي فِي الْأَسْوَاقِ ۙ لَوْلَا أُنْزِلَ إِلَيْهِ مَلَكٌ فَيَكُونَ مَعَهُ نَذِيرًا (7)
و گفتند : مى بايست از جانب خدا فرشته اى به رسالت مبعوث شود ، زيرا بشر نمى تواند با غيب سر و کار داشته باشد; اين چه پيامبرى است که غذا مى خورد و براى کسب معاش در بازارها در حرکت است ؟ ! چرا دست کم فرشته اى به سوى او فرستاده نشده است تا با او به هشدار مردم بپردازد ؟ (7)
أَوْ يُلْقَىٰ إِلَيْهِ كَنْزٌ أَوْ تَكُونُ لَهُ جَنَّةٌ يَأْكُلُ مِنْهَا ۚ وَقَالَ الظَّالِمُونَ إِنْ تَتَّبِعُونَ إِلَّا رَجُلًا مَسْحُورًا (8)
حال که فرشته اى با او نيامده است ، چرا دست کم گنجى از آسمان به سوى او افکنده نمى شود تا نيازمند کسب معاش در کوچه و بازار نباشد يا بوستانى ندارد که از محصول آن بخورد و روزى خود را آماده داشته باشد ؟ آن ستمگران به پيروان رسول خدا گفتند : شما جز از مردى که جادو شده و مى پندارد که فرستاده خداست ، پيروى نمى کنيد . (8)
انْظُرْ كَيْفَ ضَرَبُوا لَكَ الْأَمْثَالَ فَضَلُّوا فَلَا يَسْتَطِيعُونَ سَبِيلًا (9)
بنگر که چگونه براى تو وصف ها آوردند و در نتيجه به بيراهه اى افتادند که نمى توانند به راه حق بازگردند . (9)
تَبَارَكَ الَّذِي إِنْ شَاءَ جَعَلَ لَكَ خَيْرًا مِنْ ذَٰلِكَ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ وَيَجْعَلْ لَكَ قُصُورًا (10)
پرخير و برکت است آن خدايى که اگر بخواهد ، بهتر از آنچه کافران پيشنهاد کردند ، براى تو پديد مى آورد; بوستان هايى با درختانى انبوه که نهرها از زير آنها روان باشد ، و اگر بخواهد کاخ هايى براى تو قرار مى دهد که توصيفگران را درمانده کند . (10)
بَلْ كَذَّبُوا بِالسَّاعَةِ ۖ وَأَعْتَدْنَا لِمَنْ كَذَّبَ بِالسَّاعَةِ سَعِيرًا (11)
غذا خوردن و راه رفتن تو در بازارها و نبودن فرشته اى با تو و نداشتن گنج و بوستان سبب اصلى انکار رسالت تو نيست ، بلکه سبب اصلى اين است که آنان قيامت را دروغ شمردند ، و ما براى کسانى که قيامت را دروغ شمرند آتشى فروزان آماده کرده ايم . (11)
صفحه آخرصفحه بعدصفحه 360صفحه قبلصفحه اول
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده)


انتخاب ترجمهانتخاب سورهبرو به صفحه 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی