فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> قرآن ترجمه الهی قمشه ای

قرآن ترجمه الهی قمشه ای

سوره 26

سوره مبارکه الشعراء

صفحه 370
فَلَمَّا تَرَاءَى الْجَمْعَانِ قَالَ أَصْحَابُ مُوسَىٰ إِنَّا لَمُدْرَكُونَ (61)
پس چون آن دو گروه به يکديگر نزديک شدند به گونه اى که همديگر را مى ديدند ، همراهان موسى ترسان و لرزان گفتند : حتماً ما به چنگ لشکريان فرعون خواهيم افتاد . (61)
قَالَ كَلَّا ۖ إِنَّ مَعِيَ رَبِّي سَيَهْدِينِ (62)
موسى گفت : هرگز چنين نخواهد شد ، زيرا پروردگارم با من است و مرا يارى مى کند و به زودى مرا به راهى که موجب نجات ماست رهنمون مى شود . (62)
فَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ أَنِ اضْرِبْ بِعَصَاكَ الْبَحْرَ ۖ فَانْفَلَقَ فَكَانَ كُلُّ فِرْقٍ كَالطَّوْدِ الْعَظِيمِ (63)
پس به موسى وحى کرديم : با عصايت به اين دريا بزن . او عصايش را به دريا زد ، بى درنگ دريا به صورت دو بخش شکافته شد و هر بخشى چون پاره کوهى بزرگ گشت . (63)
وَأَزْلَفْنَا ثَمَّ الْآخَرِينَ (64)
پس ما موسى و همراهانش را وارد شکافِ دريا کرديم و ديگران ( فرعون و لشکريانش ) را به آن جا نزديک ساختيم تا وارد آن شوند . (64)
وَأَنْجَيْنَا مُوسَىٰ وَمَنْ مَعَهُ أَجْمَعِينَ (65)
و موسى و کسانى را که با او بودند ، همه را از دريا عبور داديم و نجات بخشيديم . (65)
ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِينَ (66)
سپس ديگران را با بر هم آوردن آب دريا غرق کرديم . (66)
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (67)
همانا در اين داستان نشانه اى است بر يکتايى خدا در تدبير امور جهان و حقانيّت رسالت پيامبران ، ولى بيشتر مردم آن عصر نه به يگانگى خدا ايمان آوردند و نه به رسالت پيامبران . (67)
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (68)
به يقين پروردگار توست آن مقتدر شکست ناپذيرى که تکذيب کنندگان را مجازات مى کند ، و اوست آن مهربانى که به حکم رحمتش قرآن را فرو مى فرستد تا مردم را هدايت کند و هدايت يافتگان را نجات بخشد . (68)
وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ إِبْرَاهِيمَ (69)
و بر اين مشرکان داستان ابراهيم را بخوان . (69)
إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِ مَا تَعْبُدُونَ (70)
آن گاه که به پدر خود و قومش گفت : چه مى پرستيد ؟ (70)
قَالُوا نَعْبُدُ أَصْنَامًا فَنَظَلُّ لَهَا عَاكِفِينَ (71)
گفتند : بت هايى را مى پرستيم و همواره به خاطر آنها بر آستانشان حضور داريم . (71)
قَالَ هَلْ يَسْمَعُونَكُمْ إِذْ تَدْعُونَ (72)
ابراهيم گفت : آيا وقتى که آنها را مى خوانيد ، دعاى شما را مى شنوند ؟ (72)
أَوْ يَنْفَعُونَكُمْ أَوْ يَضُرُّونَ (73)
يا وقتى که آنها را پرستش مى کنيد سودى به شما مى رسانند ، و يا اگر دست از پرستش آنها برداريد زيانى به شما وارد مى کنند ؟ (73)
قَالُوا بَلْ وَجَدْنَا آبَاءَنَا كَذَٰلِكَ يَفْعَلُونَ (74)
گفتند : از اين درگذر ما پدران خود را يافتيم که چنين مى کردند . (74)
قَالَ أَفَرَأَيْتُمْ مَا كُنْتُمْ تَعْبُدُونَ (75)
ابراهيم گفت : پس آيا ديديد چيزهايى را که مى پرستيديد ، (75)
أَنْتُمْ وَآبَاؤُكُمُ الْأَقْدَمُونَ (76)
شما و پدران پيشترينتان ؟ (76)
فَإِنَّهُمْ عَدُوٌّ لِي إِلَّا رَبَّ الْعَالَمِينَ (77)
حال که براى پرستش هلاکت بار بت ها جز تقليد برهانى نداريد ، بدانيد که اين بُت ها ـ از آن روى که دليلى بر درستى عبادتشان نيست ـ دشمنان منند ، ولى پروردگار جهانيان چون عبادتش بر برهان استوار است اين گونه نيست . (77)
الَّذِي خَلَقَنِي فَهُوَ يَهْدِينِ (78)
او دشمن انسان نيست ، بلکه پروردگارى مهربان است; او مرا آفريده و همو مرا به نعمت هاى اين جهان و جهان ديگر هدايت مى کند ، (78)
وَالَّذِي هُوَ يُطْعِمُنِي وَيَسْقِينِ (79)
و اوست که به من خوراک و نوشيدنى مى دهد ، (79)
وَإِذَا مَرِضْتُ فَهُوَ يَشْفِينِ (80)
و هنگامى که بيمار شوم تنها او مرا شفا مى دهد ، (80)
وَالَّذِي يُمِيتُنِي ثُمَّ يُحْيِينِ (81)
و اوست آن که مرا مى ميراند و سپس زنده ام مى کند ، (81)
وَالَّذِي أَطْمَعُ أَنْ يَغْفِرَ لِي خَطِيئَتِي يَوْمَ الدِّينِ (82)
و آن که اميد دارم در روز جزا گناهم را بر من ببخشايد . (82)
رَبِّ هَبْ لِي حُكْمًا وَأَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ (83)
پروردگارا ، دانش معارف دين و شناخت کردار درست را به من عطا کن و مرا به صالحان ملحق ساز . (83)
صفحه آخرصفحه بعدصفحه 370صفحه قبلصفحه اول
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده)


انتخاب ترجمهانتخاب سورهبرو به صفحه 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی