| سوره 28 | سوره مبارکه القصص | صفحه 394 |
|
| قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ جَعَلَ اللَّهُ عَلَيْكُمُ اللَّيْلَ سَرْمَدًا إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ مَنْ إِلَٰهٌ غَيْرُ اللَّهِ يَأْتِيكُمْ بِضِيَاءٍ ۖ أَفَلَا تَسْمَعُونَ (71) |
| بگو : به من خبر دهيد ، اگر خدا تا روز قيامت شب را بر شما پايدار گرداند ، جز خداوند کدامين معبود مى تواند حکم او را نقض کند و نورى پديد آورد که بتوانيد در پرتو آن در طلب معاش برآييد ؟ آيا نمى شنويد و درنمى يابيد ؟ (71) |
| قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ جَعَلَ اللَّهُ عَلَيْكُمُ النَّهَارَ سَرْمَدًا إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ مَنْ إِلَٰهٌ غَيْرُ اللَّهِ يَأْتِيكُمْ بِلَيْلٍ تَسْكُنُونَ فِيهِ ۖ أَفَلَا تُبْصِرُونَ (72) |
| بگو : به من خبر دهيد ، اگر خدا تا روز قيامت روز را بر شما پايدار گرداند ، جز خداوند کدامين معبود مى تواند حکم او را بشکند و شبى را براى شما پديد بياورد که در آن آرامش بيابيد ؟ آيا نمى بينيد و درنمى يابيد ؟ (72) |
| وَمِنْ رَحْمَتِهِ جَعَلَ لَكُمُ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ لِتَسْكُنُوا فِيهِ وَلِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (73) |
| خداوند از پرتو رحمتش شب را براى شما قرار داد تا در آن آرامش يابيد و روز را قرار داد تا در آن از پى روزى که فضل و بخشش اوست برويد و باشد که خدا را سپاس بگزاريد . (73) |
| وَيَوْمَ يُنَادِيهِمْ فَيَقُولُ أَيْنَ شُرَكَائِيَ الَّذِينَ كُنْتُمْ تَزْعُمُونَ (74) |
| و ياد کن روزى را که خداوند ندايشان مى دهد و مى گويد : کجايند آن شريکان من که شما آنها را در عبادت و تدبير امور شريک من مى پنداشتيد ؟ (74) |
| وَنَزَعْنَا مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ شَهِيدًا فَقُلْنَا هَاتُوا بُرْهَانَكُمْ فَعَلِمُوا أَنَّ الْحَقَّ لِلَّهِ وَضَلَّ عَنْهُمْ مَا كَانُوا يَفْتَرُونَ (75) |
| و در آن روز از ميان هر امتى ، گواهى که ناظر اعمال آنان بوده است بيرون مى آوريم ، آن گاه به آن امت ها خواهيم گفت : برهان خود را بر اين پندار که خداوند شريکانى دارد ، ارائه کنيد ، ولى آن روز که روز آشکار شدن حقيقت است خواهند دانست که خداوند حق است و اُلوهيَّت ويژه اوست ، و آنچه به دروغ مى بافتند از آنان پنهان مى شود و از ذهن ها زايل مى گردد . (75) |
| ۞ إِنَّ قَارُونَ كَانَ مِنْ قَوْمِ مُوسَىٰ فَبَغَىٰ عَلَيْهِمْ ۖ وَآتَيْنَاهُ مِنَ الْكُنُوزِ مَا إِنَّ مَفَاتِحَهُ لَتَنُوءُ بِالْعُصْبَةِ أُولِي الْقُوَّةِ إِذْ قَالَ لَهُ قَوْمُهُ لَا تَفْرَحْ ۖ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْفَرِحِينَ (76) |
| همانا قارون از قوم موسى و از طايفه بنى اسرائيل بود که به ناحق سلطه جويى مى کرد و در پى بيدادگرى عليه آنان بود ، و ما از گنج ها چندان به او داديم که حمل کليدهاى آنها حتى بر گروهى نيرومند ، گران بود; آن گاه که مردم طايفه اش به او گفتند : به اين دارايى ها مسرور و سرمست مباش که خداوند شادمانانِ سرمست را دوست ندارد . (76) |
| وَابْتَغِ فِيمَا آتَاكَ اللَّهُ الدَّارَ الْآخِرَةَ ۖ وَلَا تَنْسَ نَصِيبَكَ مِنَ الدُّنْيَا ۖ وَأَحْسِنْ كَمَا أَحْسَنَ اللَّهُ إِلَيْكَ ۖ وَلَا تَبْغِ الْفَسَادَ فِي الْأَرْضِ ۖ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْمُفْسِدِينَ (77) |
| با اين ثروتى که خداوند به تو ارزانى کرده است ، در پىِ دستيابى به سراى آخرت باش و براى آبادانى آن بکوش ، و بدان که بهره واقعى انسان از دنيا آن چيزى است که براى آخرت او سودمند باشد; پس مبادا با ترک انفاق بهره واقعى خود را از ثروت دنيا از کف بدهى ! از سرِ احسان و نيکوکارى انفاق کن; همان گونه که خداوند به تو نيکى کرده و بى آن که بر او حقى داشته باشى به تو عطا فرموده است . هرگز اين ثروت و شوکت را وسيله فسادجويى در زمين قرار مده ، چرا که خداوند فسادگران را دوست ندارد . (77) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |