فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> قرآن ترجمه الهی قمشه ای

قرآن ترجمه الهی قمشه ای

سوره 30

سوره مبارکه الروم

صفحه 407
وَمِنْ آيَاتِهِ أَنْ تَقُومَ السَّمَاءُ وَالْأَرْضُ بِأَمْرِهِ ۚ ثُمَّ إِذَا دَعَاكُمْ دَعْوَةً مِنَ الْأَرْضِ إِذَا أَنْتُمْ تَخْرُجُونَ (25)
و از نشانه هاى ربوبيت و يکتايى خدا اين است که آسمان ها و زمين به فرمان او برپا و استوارند; سپس هنگامى که خداوند شما آدميان را با يک ندا فرا خواند که از زمين برآييد ! ناگهان از گورها بيرون مى آييد . (25)
وَلَهُ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ كُلٌّ لَهُ قَانِتُونَ (26)
و همه کسانى که در آسمان ها و زمينند مملوک اويند; پس حق اوست که آنان را از سراى دنيا به سراى آخرت کوچ دهد . همه کسانى که در آسمان ها و زمينند ( فرشتگان ، جنيان و آدميان ) خاضعانه به فرمان او گردن نهاده اند . (26)
وَهُوَ الَّذِي يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ وَهُوَ أَهْوَنُ عَلَيْهِ ۚ وَلَهُ الْمَثَلُ الْأَعْلَىٰ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (27)
و اوست آن که موجودات را نخست پديد مى آورد ، سپس آنها را با آفرينشى جديد به سوى خود باز مى گرداند . تجديد حيات و بازگرداندن آنها براى او در نهايت آسانى است ، زيرا هر کمالى که در آسمان ها و زمين هست ، خداوند برتر از آن را که مطلق و نامتناهى است داراست ، چرا که او عزيز است و ذلت و کاستى در او راه ندارد . و حکيم است و در کارش هرگز سستى راه نمى يابد . (27)
ضَرَبَ لَكُمْ مَثَلًا مِنْ أَنْفُسِكُمْ ۖ هَلْ لَكُمْ مِنْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ مِنْ شُرَكَاءَ فِي مَا رَزَقْنَاكُمْ فَأَنْتُمْ فِيهِ سَوَاءٌ تَخَافُونَهُمْ كَخِيفَتِكُمْ أَنْفُسَكُمْ ۚ كَذَٰلِكَ نُفَصِّلُ الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ (28)
خداوند براى شما از خودتان مَثَلى زده و آن اين است : آيا شما از ميان بردگان زرخريد خود که مالک آنهاييد ، در آنچه روزى شما کرده ايم شريکانى داريد به گونه اى که شما و آنان در آن روزى ها حقى برابر داشته باشيد و از اين که بدون رخصتشان در آن اموال ، تصرّف کنيد ، بهراسيد همان گونه که از شريکان همسان خود که آزادند مى هراسيد ؟ هرگز چنين نيست که بردگانتان شريک شما باشند و تصرف شما در اموالتان با رخصت آنان باشد . پس چگونه ممکن است آفريده هاى خداوند که همگى مملوک اويند شريک وى و شايسته پرستش باشند ؟ ! خداوند اين گونه ، آيات خود را براى مردمى که به عقل خويش درمى يابند به روشنى بيان مى کند . (28)
بَلِ اتَّبَعَ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَهْوَاءَهُمْ بِغَيْرِ عِلْمٍ ۖ فَمَنْ يَهْدِي مَنْ أَضَلَّ اللَّهُ ۖ وَمَا لَهُمْ مِنْ نَاصِرِينَ (29)
ولى مشرکان باورهايشان را براساس علم و خِرد استوار نساخته اند ، بلکه اين ستمکاران از هواهاى نفسانى خود پيروى کرده اند . پس کسانى را که خداوند به خاطر ستم هايشان به گمراهى افکنده است چه کسى هدايت مى کند ؟ آنان هدايت کننده اى ندارند و ياورانى نخواهند داشت که آنان را يارى دهند و نجاتشان بخشند . (29)
فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفًا ۚ فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْهَا ۚ لَا تَبْدِيلَ لِخَلْقِ اللَّهِ ۚ ذَٰلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ (30)
حال که روشن شد آفرينش و تدبير در اختيار خداوند است و او هيچ گونه شريکى ندارد و کسانى که از وى روى گردانده اند در قيامت راه نجاتى ندارند ، پس روى خود را به سوى اين دين ] تسليم خدا بودن [ بگردان و $بى آن که به راست يا چپ گرايش يابى ، تنها به آن چشم بدوز . بر اين دين پايدار باش; دينى که فطرت خداداديت تو را به آن گرايش مى دهد; همان فطرتى که خداوند همه انسان ها را بر آن آفريده است . آفرينش خدا دگرگونى ندارد و با اختلاف افراد و اختلاف زمان ها و مکان ها ، تغيير و تبديل نمى پذيرد . اين است دين استوار ولى بيشتر مردم نمى دانند . (30)
۞ مُنِيبِينَ إِلَيْهِ وَاتَّقُوهُ وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَلَا تَكُونُوا مِنَ الْمُشْرِكِينَ (31)
تو و پيروانت بى هيچ انحرافى به اين دين روى آوريد و به درگاه خدا بازآييد و از او پروا کنيد و نماز را برپا داريد و از مشرکان مباشيد . (31)
مِنَ الَّذِينَ فَرَّقُوا دِينَهُمْ وَكَانُوا شِيَعًا ۖ كُلُّ حِزْبٍ بِمَا لَدَيْهِمْ فَرِحُونَ (32)
از کسانى نباشيد که براساس هواهاى نفسانى خود در دينشان اختلاف کردند و يکپارچگى آن را از بين بردند و به گروه هاى پراکنده اى که هر يک پيرو انديشه اى است تقسيم شدند و هر گروهى به آيينى که برگزيده است شادمان است . (32)
صفحه آخرصفحه بعدصفحه 407صفحه قبلصفحه اول
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده)


انتخاب ترجمهانتخاب سورهبرو به صفحه 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی