سوره 36 | سوره مبارکه يس | صفحه 443 |
|
وَآيَةٌ لَهُمْ أَنَّا حَمَلْنَا ذُرِّيَّتَهُمْ فِي الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ (41) |
و براى آنان نشانه اى ديگر از ربوبيت ما اين است که فرزندانشان را در کشتىِ انباشته از بار و مسافر حمل کرده و آنان را از غرق شدن حفظ نموده ايم . (41) |
وَخَلَقْنَا لَهُمْ مِنْ مِثْلِهِ مَا يَرْكَبُونَ (42) |
و براى آنان چيزهاى ديگرى که مانند کشتى بر آن سوار شوند آفريده ايم . (42) |
وَإِنْ نَشَأْ نُغْرِقْهُمْ فَلَا صَرِيخَ لَهُمْ وَلَا هُمْ يُنْقَذُونَ (43) |
تدبير کشتى و سرنشينان آن با ماست; اگر بخواهيم آنان را در دريا فرو مى بريم ، آن گاه نه فريادرسى خواهند داشت و نه از غرق شدن نجات داده مى شوند . (43) |
إِلَّا رَحْمَةً مِنَّا وَمَتَاعًا إِلَىٰ حِينٍ (44) |
آرى ، هيچ وسيله اى براى نجاتشان نيست ، مگر رحمتى از جانب ما به آنان برسد و زنده بمانند و تا فرارسيدن سرآمدى که برايشان معين کرده ايم ، از نعمت هاى دنيا بهره ببرند . (44) |
وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ اتَّقُوا مَا بَيْنَ أَيْدِيكُمْ وَمَا خَلْفَكُمْ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ (45) |
و هنگامى که به مشرکان گفته مى شود : اين آيات و نشانه ها همه بيانگر اين است که خدا پروردگار شماست ، بنابراين از اين شرک و بت پرستى که پيش رو داريد ، و از آن عذاب و کيفرى که پشت سر داريد بپرهيزيد ، باشد که مورد رحمت الهى قرار گيريد ، رويگردان مى شوند . (45) |
وَمَا تَأْتِيهِمْ مِنْ آيَةٍ مِنْ آيَاتِ رَبِّهِمْ إِلَّا كَانُوا عَنْهَا مُعْرِضِينَ (46) |
و هيچ نشانه اى از نشانه هاى پروردگارشان برايشان نمى آيد مگر اين که از آن رويگردان اند . (46) |
وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ أَنْفِقُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا أَنُطْعِمُ مَنْ لَوْ يَشَاءُ اللَّهُ أَطْعَمَهُ إِنْ أَنْتُمْ إِلَّا فِي ضَلَالٍ مُبِينٍ (47) |
و هنگامى که به آنان گفته مى شود : از آنچه خدا به شما روزى داده است به مستمندان انفاق کنيد و با آنان مهربان باشيد آنان که کافر شده اند ، از روى مغالطه ، به کسانى که ايمان آورده اند مى گويند : آيا به کسى خوراک دهيم که اگر خدا مى خواست او را اطعام مى کرد و بى نيازش مى ساخت ؟ ! شما که مردم را به دستگيرى از مستمندان فرا مى خوانيد جز در گمراهىِ آشکارى نيستيد . (47) |
وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا الْوَعْدُ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ (48) |
و به مسخره ، از پيامبر و مؤمنان مى پرسند : اگر راست مى گوييد که روز قيامتى هست و خدا همگان را در آن گرد مى آورد ، اين وعده کى خواهد بود ؟ (48) |
مَا يَنْظُرُونَ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً تَأْخُذُهُمْ وَهُمْ يَخِصِّمُونَ (49) |
برپايى قيامت و گردآورى آنان در آن صحنه بر خدا آسان است . آنان جز يک بانگ را که با دميدن در صور ايجاد مى شود ، انتظار نمى کشند . آن بانگ به ناگاه آنان را در حالى که با يکديگر کشمکش مى کنند ، فرو مى گيرد و در دم هلاکشان مى سازد . (49) |
فَلَا يَسْتَطِيعُونَ تَوْصِيَةً وَلَا إِلَىٰ أَهْلِهِمْ يَرْجِعُونَ (50) |
آن گاه نه مى توانند به ديگران وصيّتى کنند و نه فرصت مى يابند به سوى کسان خود بازگردند . (50) |
وَنُفِخَ فِي الصُّورِ فَإِذَا هُمْ مِنَ الْأَجْدَاثِ إِلَىٰ رَبِّهِمْ يَنْسِلُونَ (51) |
و بار ديگر در صور دميده مى شود و به ناگاه آنان از گورهايشان برخاسته به سوى پروردگارشان مى شتابند . (51) |
قَالُوا يَا وَيْلَنَا مَنْ بَعَثَنَا مِنْ مَرْقَدِنَا ۜ ۗ هَٰذَا مَا وَعَدَ الرَّحْمَٰنُ وَصَدَقَ الْمُرْسَلُونَ (52) |
مى گويند : اى واى بر ما که هلاک گشتيم ! چه کسى ما را از خوابگاهمان برانگيخت ؟ و سخن پيامبران را به ياد مى آورند و مى گويند : اين رستاخيز همان است که خداوند رحمان وعده داده بود و فرستادگان خدا راست گفتند . (52) |
إِنْ كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ جَمِيعٌ لَدَيْنَا مُحْضَرُونَ (53) |
آن دميدن در صور جز يک بانگ نيست که در پى آن به ناگاه آنان گردآورى مى شوند و براى داورى نزد ما احضار مى گردند . (53) |
فَالْيَوْمَ لَا تُظْلَمُ نَفْسٌ شَيْئًا وَلَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (54) |
پس امروز به هيچ کس اندک ستمى نمى شود ، زيرا جز آنچه انجام مى داديد ، سزا داده نمى شويد . (54) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |