سوره 39 | سوره مبارکه الزمر | صفحه 466 |
|
وَنُفِخَ فِي الصُّورِ فَصَعِقَ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَمَنْ فِي الْأَرْضِ إِلَّا مَنْ شَاءَ اللَّهُ ۖ ثُمَّ نُفِخَ فِيهِ أُخْرَىٰ فَإِذَا هُمْ قِيَامٌ يَنْظُرُونَ (68) |
و در صور دميده مى شود ، پس هر که در آسمان ها و هر که در زمين است مى ميرد ، مگر کسى که خدا بخواهد; سپس بار ديگر در صور دميده مى شود و به ناگاه آنان که مرده اند حياتى دوباره مى يابند و به پا مى ايستند و حيرت زده مى نگرند . (68) |
وَأَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِ رَبِّهَا وَوُضِعَ الْكِتَابُ وَجِيءَ بِالنَّبِيِّينَ وَالشُّهَدَاءِ وَقُضِيَ بَيْنَهُمْ بِالْحَقِّ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ (69) |
و زمين به نور پروردگارش روشن مى شود ، و خوبى ها و بدى ها براى همگان آشکار مى گردد ، و آن کتاب ( لوح محفوظ ) در ميان نهاده مى شود و پيامبران احضار مى گردند و از آنان درباره ابلاغ رسالت سؤال مى شود ، و شاهدانِ اعمال فراخوانده مى شوند تا شهادت خود را ادا کنند ، و ميان مردم به حق داورى مى شود و مورد ستم قرار نمى گيرند . (69) |
وَوُفِّيَتْ كُلُّ نَفْسٍ مَا عَمِلَتْ وَهُوَ أَعْلَمُ بِمَا يَفْعَلُونَ (70) |
و با داورى خدا به هر کسى آنچه کرده است به تمام و کمال داده مى شود ، و خدا به آنچه مى کنند از همه داناتر است . (70) |
وَسِيقَ الَّذِينَ كَفَرُوا إِلَىٰ جَهَنَّمَ زُمَرًا ۖ حَتَّىٰ إِذَا جَاءُوهَا فُتِحَتْ أَبْوَابُهَا وَقَالَ لَهُمْ خَزَنَتُهَا أَلَمْ يَأْتِكُمْ رُسُلٌ مِنْكُمْ يَتْلُونَ عَلَيْكُمْ آيَاتِ رَبِّكُمْ وَيُنْذِرُونَكُمْ لِقَاءَ يَوْمِكُمْ هَٰذَا ۚ قَالُوا بَلَىٰ وَلَٰكِنْ حَقَّتْ كَلِمَةُ الْعَذَابِ عَلَى الْكَافِرِينَ (71) |
و آنان که کفر ورزيده اند ، گروه گروه به سوى جهنّم رانده مى شوند ، تا چون بدان جا رسند ، درهاى آن به رويشان گشوده مى شود و نگهبانانش از آنان مى پرسند : آيا پيامبرانى از خودتان براى شما نيامدند که آيات پروردگارتان را بر شما بخوانند و شما را از ديدار امروزتان بيم دهند ؟ مى گويند : چرا ، آمدند ، ولى ما آنان را دروغگو شمرديم و کافر شديم و وعده عذاب درباره کافران تحقق يافت . (71) |
قِيلَ ادْخُلُوا أَبْوَابَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا ۖ فَبِئْسَ مَثْوَى الْمُتَكَبِّرِينَ (72) |
به آنان گفته مى شود : به درهاى دوزخ درآييد که در آن جاودانه مى مانيد . شما در برابر پيامبران گردنکشى کرديد ، و جايگاه گردنکشان بد جايگاهى است . (72) |
وَسِيقَ الَّذِينَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ إِلَى الْجَنَّةِ زُمَرًا ۖ حَتَّىٰ إِذَا جَاءُوهَا وَفُتِحَتْ أَبْوَابُهَا وَقَالَ لَهُمْ خَزَنَتُهَا سَلَامٌ عَلَيْكُمْ طِبْتُمْ فَادْخُلُوهَا خَالِدِينَ (73) |
و آنان که از پروردگارشان پروا داشته اند ، گروه گروه به سوى بهشت برده مى شوند ، تا چون بدان جا رسند ـ و پيش از آمدنشان ، درهاى بهشت به رويشان گشوده شده است ـ سرايى زيبا و نعمت هايى وصف ناپذير مى بينند ، و نگهبانانش که به استقبال آنان آمده اند مى گويند : سلام بر شما; جز آنچه مى پسنديد چيزى به شما روى نمى کند ، چرا که از آلودگى ها پاک بوديد ، پس به بهشت درآييد که در آن جاودانه مى مانيد . (73) |
وَقَالُوا الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي صَدَقَنَا وَعْدَهُ وَأَوْرَثَنَا الْأَرْضَ نَتَبَوَّأُ مِنَ الْجَنَّةِ حَيْثُ نَشَاءُ ۖ فَنِعْمَ أَجْرُ الْعَامِلِينَ (74) |
آنان به بهشت درآيند و گويند : ستايش خداى را که در وعده اش به ما راست گفت و سرزمين بهشت را ميراث ما قرار داد; در هر جاى آن که بخواهيم جاى مى گزينيم . پس خوب است پاداش کسانى که براى خدا کار کرده اند . (74) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |