| سوره 40 | سوره مبارکه غافر | صفحه 473 |
|
| قَالُوا أَوَلَمْ تَكُ تَأْتِيكُمْ رُسُلُكُمْ بِالْبَيِّنَاتِ ۖ قَالُوا بَلَىٰ ۚ قَالُوا فَادْعُوا ۗ وَمَا دُعَاءُ الْكَافِرِينَ إِلَّا فِي ضَلَالٍ (50) |
| نگهبانان دوزخ در پاسخ مى گويند : آيا پيامبرانتان براى شما دلايلى روشن بر درستى رسالت خويش نياوردند ؟ مى گويند : چرا . نگهبانان مى گويند : پس خود دعا کنيد ، ولى بدانيد که دعايتان اجابت نخواهد شد ، زيرا شما کافريد و دعاى کافران جز در تباهى نيست . (50) |
| إِنَّا لَنَنْصُرُ رُسُلَنَا وَالَّذِينَ آمَنُوا فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَيَوْمَ يَقُومُ الْأَشْهَادُ (51) |
| ما قطعاً فرستادگان خود و کسانى را که ايمان آورده اند ، هم در زندگى دنيا و هم روزى که گواهانِ اعمال براى اداى شهادت به پا مى خيزند ، يارى مى کنيم; (51) |
| يَوْمَ لَا يَنْفَعُ الظَّالِمِينَ مَعْذِرَتُهُمْ ۖ وَلَهُمُ اللَّعْنَةُ وَلَهُمْ سُوءُ الدَّارِ (52) |
| روزى که که ستمکاران را عذرخواهى شان سود نمى دهد ، و دورى از رحمت خدا براى آنان است و دوزخ نيز که سرايى ناگوار است براى آنان خواهد بود . (52) |
| وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْهُدَىٰ وَأَوْرَثْنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ الْكِتَابَ (53) |
| و همانا به موسى آن آيين هدايت کننده را ارزانى داشتيم و به بنى اسرائيل تورات را به ميراث داديم; (53) |
| هُدًى وَذِكْرَىٰ لِأُولِي الْأَلْبَابِ (54) |
| کتابى که براى عموم بنى اسرائيل راهنما و براى خردمندانشان مايه تذکار بود . (54) |
| فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَاسْتَغْفِرْ لِذَنْبِكَ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ بِالْعَشِيِّ وَالْإِبْكَارِ (55) |
| اى پيامبر ، اکنون که دانستى فرجام ستمکاران به کجا مى انجامد ، بر آزار و مخالفت مشرکان شکيبا باش ، زيرا وعده خدا راست است و به آن وفا مى کند ، و براى گناهت آمرزش بخواه و همراه با ستايش پروردگارت ، در هر عصر و بامداد او را تسبيح گوى . (55) |
| إِنَّ الَّذِينَ يُجَادِلُونَ فِي آيَاتِ اللَّهِ بِغَيْرِ سُلْطَانٍ أَتَاهُمْ ۙ إِنْ فِي صُدُورِهِمْ إِلَّا كِبْرٌ مَا هُمْ بِبَالِغِيهِ ۚ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ ۖ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ (56) |
| کسانى که در آيات خدا ـ بى آن که برهانى برايشان آمده باشد ـ به جدال مى پردازند ، در پىِ يافتن حق نيستند ، و در سينه هايشان جز خود بزرگ بينى نيست . آنان با اين جدال هرگز به مرادشان نمى رسند; پس تو از آنان به خدا پناه ببر ، که او شنونده دعاى بندگان و بينا به حال آنان است . (56) |
| لَخَلْقُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ أَكْبَرُ مِنْ خَلْقِ النَّاسِ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ (57) |
| قطعاً آفرينش آسمان ها و زمين از آفرينش اين مردم بزرگ تر است و جهان هستى با تمام عظمتش در اختيار خداست ، تا چه رسد به انسان که جزئى از اين هستى است ، ولى بيشتر مردم نمى دانند که با جدال و نيرنگ هرگز نمى توان خدا را عاجز کرد . (57) |
| وَمَا يَسْتَوِي الْأَعْمَىٰ وَالْبَصِيرُ وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَلَا الْمُسِيءُ ۚ قَلِيلًا مَا تَتَذَكَّرُونَ (58) |
| نابينا و بينا يکسان نيستند ، و کسانى که ايمان آورده و کارهاى شايسته کرده اند نيز با گنهکاران يکسان نيستند; چه اندک توجه پيدا مى کنيد ! (58) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |