فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> قرآن ترجمه الهی قمشه ای

قرآن ترجمه الهی قمشه ای

سوره 42

سوره مبارکه الشورى

صفحه 487
وَمِنْ آيَاتِهِ الْجَوَارِ فِي الْبَحْرِ كَالْأَعْلَامِ (32)
از نشانه هاى يکتايى او در تدبير هستى کشتى هاىِ کوه آساست که در دريا روانند . (32)
إِنْ يَشَأْ يُسْكِنِ الرِّيحَ فَيَظْلَلْنَ رَوَاكِدَ عَلَىٰ ظَهْرِهِ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ (33)
اگر بخواهد باد را از حرکت باز مى دارد ، آن گاه کشتى ها بر روى دريا متوقف مى شوند . قطعاً در اينها براى هر صبرپيشه سپاسگزارى نشانه هايى است بر يکتايى خدا . (33)
أَوْ يُوبِقْهُنَّ بِمَا كَسَبُوا وَيَعْفُ عَنْ كَثِيرٍ (34)
يا کشتى ها را اگر بخواهد در اثر گناهانى که کشتى نشينان مرتکب شده اند در دريا نابود مى کند ، گرچه از بسيارى از گناهان آن گاه که بخواهد درمى گذرد . (34)
وَيَعْلَمَ الَّذِينَ يُجَادِلُونَ فِي آيَاتِنَا مَا لَهُمْ مِنْ مَحِيصٍ (35)
آرى ، اگر بخواهيم چنين مى کنيم ، تا قدرت خويش را بنمايانيم و تا کسانى که در آيات ما مجادله مى کنند بدانند که در برابر عذاب ما گريزگاهى ندارند . (35)
فَمَا أُوتِيتُمْ مِنْ شَيْءٍ فَمَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۖ وَمَا عِنْدَ اللَّهِ خَيْرٌ وَأَبْقَىٰ لِلَّذِينَ آمَنُوا وَعَلَىٰ رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ (36)
پس آنچه به شما داده شده بهره اى از زندگى دنياست که فقط چند روزى از آن برخوردار مى شويد ، ولى پاداش هايى که نزد خداست از آن رو که با رنج ها آميخته نيست و زوالى ندارد بهتر و پاينده تر است . اين پاداش از آنِ کسانى است که ايمان آورده و بر پروردگارشان توکّل مى کنند; (36)
وَالَّذِينَ يَجْتَنِبُونَ كَبَائِرَ الْإِثْمِ وَالْفَوَاحِشَ وَإِذَا مَا غَضِبُوا هُمْ يَغْفِرُونَ (37)
و کسانى که از گناهان بزرگ و کارهاى زشت دورى مى کنند و چون بر کسى خشم گيرند ، از او درمى گذرند; (37)
وَالَّذِينَ اسْتَجَابُوا لِرَبِّهِمْ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَأَمْرُهُمْ شُورَىٰ بَيْنَهُمْ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُونَ (38)
و کسانى که خواسته پروردگارشان را اجابت کرده و نماز برپا داشته اند و در کارى که بر انجام آن تصميم گرفته اند با يکديگر مشورت مى کنند و از آنچه روزيشان کرده ايم ، براى خشنودى خدا انفاق مى کنند; (38)
وَالَّذِينَ إِذَا أَصَابَهُمُ الْبَغْيُ هُمْ يَنْتَصِرُونَ (39)
و کسانى که چون بر آنان ستم رود ، از ديگران يارى مى طلبند و همگى براى رفع ستم مى کوشند . (39)
وَجَزَاءُ سَيِّئَةٍ سَيِّئَةٌ مِثْلُهَا ۖ فَمَنْ عَفَا وَأَصْلَحَ فَأَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ ۚ إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الظَّالِمِينَ (40)
و سزاى بدى بدى اى مانند آن است ، ولى هر که درگذرد و کار خود را ميان خود و خداى خويش به صلاح آورد پاداش او برعهده خداست . به يقين خدا ستمکاران را دوست نمى دارد . (40)
وَلَمَنِ انْتَصَرَ بَعْدَ ظُلْمِهِ فَأُولَٰئِكَ مَا عَلَيْهِمْ مِنْ سَبِيلٍ (41)
سفارش به گذشت ، حق انتقام و مقاومت در برابر ستمکار را سلب نمى کند; از اين رو هر کس پس از ستم ديدنش ، در برابر ستمکار بايستد و از او انتقام بگيرد ، به حکم دين خدا در امن و امان است و راهى براى بازخواست او نيست . (41)
إِنَّمَا السَّبِيلُ عَلَى الَّذِينَ يَظْلِمُونَ النَّاسَ وَيَبْغُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ ۚ أُولَٰئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (42)
راه بازخواست و انتقام گرفتن تنها بر ضد کسانى گشوده است که بر مردم ستم روا مى دارند و در زمين به ناحق سرکشى مى کنند . آنان عذابى دردناک خواهند داشت . (42)
وَلَمَنْ صَبَرَ وَغَفَرَ إِنَّ ذَٰلِكَ لَمِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ (43)
با اين حال ، هر که شکيبايى کند و از ستمى که بر او رفته است درگذرد ، قطعاً به فضيلتى برتر دست يافته است ، چرا که صبر و گذشت ، نشانگر تصميم جدّى در کارهاست . (43)
وَمَنْ يُضْلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ وَلِيٍّ مِنْ بَعْدِهِ ۗ وَتَرَى الظَّالِمِينَ لَمَّا رَأَوُا الْعَذَابَ يَقُولُونَ هَلْ إِلَىٰ مَرَدٍّ مِنْ سَبِيلٍ (44)
اينهاست ويژگى هاى هدايت يافتگان و پاداششان نزد خدا ، ولى کسى که خدا او را به خاطر ستمکارى اش به بيراهه برَد و از نعمت هاى آخرت محرومش سازد ، پس از خدا هيچ کس کارش را برعهده نخواهد گرفت . و روز قيامت ستمگران را مى بينى که چون عذاب را ببينند ، مى گويند : آيا راهى براى بازگشت به دنيا هست تا کار شايسته کنيم ؟ (44)
صفحه آخرصفحه بعدصفحه 487صفحه قبلصفحه اول
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده)


انتخاب ترجمهانتخاب سورهبرو به صفحه 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی