سوره 47 | سوره مبارکه محمد | صفحه 507 |
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
الَّذِينَ كَفَرُوا وَصَدُّوا عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ أَضَلَّ أَعْمَالَهُمْ (1) |
کسانى که کافر شده و مردم را از راه خدا بازداشته اند ، خدا کارهايشان را که براى از بين بردن حق انجام داده اند تباه و بى نتيجه ساخته است . (1) |
وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَآمَنُوا بِمَا نُزِّلَ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَهُوَ الْحَقُّ مِنْ رَبِّهِمْ ۙ كَفَّرَ عَنْهُمْ سَيِّئَاتِهِمْ وَأَصْلَحَ بَالَهُمْ (2) |
و آنان که ايمان آورده و کارهاى شايسته کرده اند و به آنچه بر محمّد فرو فرستاده شده ـ که سراسر حقّ و از جانب پروردگارشان است ـ ايمان آورده اند ، گناهانشان را از آنان زدوده و حال و کارشان را در دنيا و آخرت اصلاح کرده است . (2) |
ذَٰلِكَ بِأَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا اتَّبَعُوا الْبَاطِلَ وَأَنَّ الَّذِينَ آمَنُوا اتَّبَعُوا الْحَقَّ مِنْ رَبِّهِمْ ۚ كَذَٰلِكَ يَضْرِبُ اللَّهُ لِلنَّاسِ أَمْثَالَهُمْ (3) |
اين بدان سبب است که کافران از باطل پيروى کرده و مؤمنان از حق ـ که از ناحيه پروردگارشان است ـ پيروى نموده اند . خداوند اين گونه براى مردم اوصافشان را بيان مى کند . (3) |
فَإِذَا لَقِيتُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا فَضَرْبَ الرِّقَابِ حَتَّىٰ إِذَا أَثْخَنْتُمُوهُمْ فَشُدُّوا الْوَثَاقَ فَإِمَّا مَنًّا بَعْدُ وَإِمَّا فِدَاءً حَتَّىٰ تَضَعَ الْحَرْبُ أَوْزَارَهَا ۚ ذَٰلِكَ وَلَوْ يَشَاءُ اللَّهُ لَانْتَصَرَ مِنْهُمْ وَلَٰكِنْ لِيَبْلُوَ بَعْضَكُمْ بِبَعْضٍ ۗ وَالَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَلَنْ يُضِلَّ أَعْمَالَهُمْ (4) |
اى مؤمنان ، اکنون که دريافتيد شما بر حقّيد و کافران بر باطل ، هنگامى که در ميدان کارزار با کافران رو به رو شديد ، گردن هايشان را بزنيد ، تا آن گاه که از آنان بسيار کُشتيد و بر ايشان چيره گشتيد ، آنان را به اسارت بگيريد و بندها را محکم کنيد . پس از آن يا بر آنان منّت نهيد و رهايشان سازيد و يا با گرفتن فديه آزادشان کنيد . ] شما بايد به کارزار ادامه دهيد [ تا آن گاه که جنگ پايان پذيرد و جنگجويان سلاح هاى خود را بر زمين نهند . اين است حکم خدا . اگر خدا مى خواست خود از آنان انتقام مى گرفت و هلاکشان مى ساخت ، ولى فرمان جهاد داد تا شما را به وسيله يکديگر بيازمايد . و کسانى که در راه خدا کشته شده اند ، خدا هرگز کارهاى نيکشان را تباه و بى اثر نخواهد کرد . (4) |
سَيَهْدِيهِمْ وَيُصْلِحُ بَالَهُمْ (5) |
به زودى آنان را به راه سعادت رهنمون مى شود و با آمرزش گناهانشان حالشان را نيکو مى کند تا شايسته بهشت و حضور در پيشگاه خدا گردند . (5) |
وَيُدْخِلُهُمُ الْجَنَّةَ عَرَّفَهَا لَهُمْ (6) |
پس آنان را به بهشتى که در کتاب هاى آسمانى برايشان وصف کرده است درمى آورد . (6) |
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ يَنْصُرْكُمْ وَيُثَبِّتْ أَقْدَامَكُمْ (7) |
اى کسانى که ايمان آورده ايد ، اگر خدا را يارى کنيد و براى خشنودى او با کافران بجنگيد و از دينش حمايت کنيد ، او نيز با فراهم آوردن اسباب پيروزى ، شما را يارى مى کند و گام هايتان را در ميدان نبرد استوار مى سازد . (7) |
وَالَّذِينَ كَفَرُوا فَتَعْسًا لَهُمْ وَأَضَلَّ أَعْمَالَهُمْ (8) |
و کسانى که کافر شده اند ، نگونسارى بر آنان باد ، و خدا کارهايشان را بى اثر کند و به مقصد نرساند . (8) |
ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ كَرِهُوا مَا أَنْزَلَ اللَّهُ فَأَحْبَطَ أَعْمَالَهُمْ (9) |
اين بدان سبب است که آنان آنچه را خدا نازل کرده است خوش نداشتند ، و خدا نيز کارهايشان را نابود کرد . (9) |
۞ أَفَلَمْ يَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَيَنْظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ ۚ دَمَّرَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ ۖ وَلِلْكَافِرِينَ أَمْثَالُهَا (10) |
آيا در زمين سير نکرده اند تا به ديده عبرت بنگرند که فرجام کسانى که پيش از آنان بودند چگونه شد ؟ خداوند آنان را با هر چه به ايشان وابسته بود نابود ساخت . اى پيامبر ، نظير اين عقوبت ها براى کسانى که به تو کافر شدند نيز خواهد بود . (10) |
ذَٰلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ مَوْلَى الَّذِينَ آمَنُوا وَأَنَّ الْكَافِرِينَ لَا مَوْلَىٰ لَهُمْ (11) |
اين ( يارى دادن مؤمنان و کيفر کردن کافران ) بدان جهت است که خدا ولىّ و سرپرست کسانى است که ايمان آورده اند ، ولى کافران را هيچ کمک کار و سرپرستى نيست . (11) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |