سوره 55 | سوره مبارکه الرحمن | صفحه 532 |
|
رَبُّ الْمَشْرِقَيْنِ وَرَبُّ الْمَغْرِبَيْنِ (17) |
خداى رحمان پروردگار دو خاور و پروردگار دو باختر است ، ( خاور و باختر خورشيد در زمستان و تابستان ) . (17) |
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (18) |
پس کدام يک از نعمت هاى پروردگارتان را انکار مى کنيد ؟ (18) |
مَرَجَ الْبَحْرَيْنِ يَلْتَقِيَانِ (19) |
آن دو درياى شور و شيرين را که پيوسته باهم برخورد مى کنند در هم آميخت . (19) |
بَيْنَهُمَا بَرْزَخٌ لَا يَبْغِيَانِ (20) |
ميان آن دو حايلى است که از حدّ خود درنمى گذرند و هيچ يک بر ديگرى غالب نمى شود . (20) |
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (21) |
پس کدام يک از نعمت هاى پروردگارتان را انکار مى کنيد ؟ (21) |
يَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَالْمَرْجَانُ (22) |
از آن دو دريا مرواريد درشت و ريز بيرون مى آيد . (22) |
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (23) |
پس کدام يک از نعمت هاى پروردگارتان را انکار مى کنيد ؟ (23) |
وَلَهُ الْجَوَارِ الْمُنْشَآتُ فِي الْبَحْرِ كَالْأَعْلَامِ (24) |
کشتى هاى ساخته و پرداخته شده دست بشر که در دريا روانند و در عظمت و بلندى همچون کوه ها هستند از آنِ خدايند . (24) |
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (25) |
پس کدام يک از نعمت هاى پروردگارتان را انکار مى کنيد ؟ (25) |
كُلُّ مَنْ عَلَيْهَا فَانٍ (26) |
هر که روى زمين است ـ از جنّ و انس ـ فانى خواهد شد . (26) |
وَيَبْقَىٰ وَجْهُ رَبِّكَ ذُو الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ (27) |
و پروردگارت که شکوهمند و گرامى است با همه صفات ارجمند و زيبايش باقى مى ماند . (27) |
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (28) |
پس کدام يک از نعمت هاى پروردگارتان را انکار مى کنيد ؟ (28) |
يَسْأَلُهُ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ كُلَّ يَوْمٍ هُوَ فِي شَأْنٍ (29) |
هر که در آسمان ها و زمين است همواره حاجت خود را از او مى طلبد ، زيرا از هر جهت به وى نيازمند است . هر روز ( و هر زمان ) خداوند در کارى بديع است غير از کار گذشته و آينده . (29) |
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (30) |
پس کدام يک از نعمت هاى پروردگارتان را انکار مى کنيد ؟ (30) |
سَنَفْرُغُ لَكُمْ أَيُّهَ الثَّقَلَانِ (31) |
اى جنّيان و انسيان ، اى دو مخلوق وزين آفرينش به زودى نظام اين جهان را برمى اندازيم و جهانى ديگر پديد مى آوريم و در آن جا به کار شما خواهيم پرداخت . (31) |
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (32) |
پس کدام يک از نعمت هاى پروردگارتان را انکار مى کنيد ؟ (32) |
يَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ إِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَنْ تَنْفُذُوا مِنْ أَقْطَارِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ فَانْفُذُوا ۚ لَا تَنْفُذُونَ إِلَّا بِسُلْطَانٍ (33) |
در آن جا به شما مى گوييم : اى گروه جنّ و انس ، اگر مى توانيد از کرانه هاى آسمان ها و زمين بگذريد و از تحت قدرت خدا خارج شويد و خود را از کيفر او برهانيد ، بگذريد ، ولى هرگز نمى توانيد بگذريد ، جز با نيرويى عظيم که آن هم در اختيار شما نيست . (33) |
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (34) |
پس کدام يک از نعمت هاى پروردگارتان را انکار مى کنيد ؟ (34) |
يُرْسَلُ عَلَيْكُمَا شُوَاظٌ مِنْ نَارٍ وَنُحَاسٌ فَلَا تَنْتَصِرَانِ (35) |
در آن روز بر سرتان شعله آتش و دودى فرو فرستاده مى شود ولى يکديگر را يارى نمى کنيد و از بلا نمى رهانيد . (35) |
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (36) |
پس کدام يک از نعمت هاى پروردگارتان را انکار مى کنيد ؟ (36) |
فَإِذَا انْشَقَّتِ السَّمَاءُ فَكَانَتْ وَرْدَةً كَالدِّهَانِ (37) |
پس آن گاه که آسمان شکافته شود و همچون چرم سرخ ، گلگون گردد ] رستاخيز فرا مى رسد [ . (37) |
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (38) |
پس کدام يک از نعمت هاى پروردگارتان را انکار مى کنيد ؟ (38) |
فَيَوْمَئِذٍ لَا يُسْأَلُ عَنْ ذَنْبِهِ إِنْسٌ وَلَا جَانٌّ (39) |
آن روز که قيامت برپا مى شود ، هيچ جنّ و انسى را از گناهش نمى پرسند . (39) |
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (40) |
پس کدام يک از نعمت هاى پروردگارتان را انکار مى کنيد ؟ (40) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |