سوره 58 | سوره مبارکه المجادلة | صفحه 544 |
|
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا نَاجَيْتُمُ الرَّسُولَ فَقَدِّمُوا بَيْنَ يَدَيْ نَجْوَاكُمْ صَدَقَةً ۚ ذَٰلِكَ خَيْرٌ لَكُمْ وَأَطْهَرُ ۚ فَإِنْ لَمْ تَجِدُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ (12) |
اى کسانى که ايمان آورده ايد ، هنگامى که مى خواهيد با پيامبر نجوا کنيد ، پيش از نجوايتان به تهيدستى صدقه اى پيشکش کنيد . اين کار براى شما بهتر و براى دل هايتان پاکيزه تر است; و اگر چيزى نيافتيد که صدقه دهيد ( خود تهيدست هستيد ) بر شما تکليفى نيست ، خدا از شما درمى گذرد ، زيرا خدا آمرزنده و مهربان است . (12) |
أَأَشْفَقْتُمْ أَنْ تُقَدِّمُوا بَيْنَ يَدَيْ نَجْوَاكُمْ صَدَقَاتٍ ۚ فَإِذْ لَمْ تَفْعَلُوا وَتَابَ اللَّهُ عَلَيْكُمْ فَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ وَأَطِيعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ ۚ وَاللَّهُ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ (13) |
آيا ترسيديد از اين که پيش از نجواى خود با رسول خدا صدقاتى پيشکش کنيد ؟ اکنون که چنين نکرديد و خدا هم اين گناه را بر شما بخشود و آن تکليف را از شما برداشت ، بر ديگر تکاليف خود پايدار باشيد ، نماز را برپا داريد و زکات مال خويش بپردازيد و خدا و پيامبرش را فرمان بريد که خدا به آنچه مى کنيد آگاه است . (13) |
۞ أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ تَوَلَّوْا قَوْمًا غَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مَا هُمْ مِنْكُمْ وَلَا مِنْهُمْ وَيَحْلِفُونَ عَلَى الْكَذِبِ وَهُمْ يَعْلَمُونَ (14) |
آيا به آنان که با قوم يهود ـ که خدا بر آنان خشم گرفته است ـ طرح دوستى افکندند نظر نيندوخته اى ؟ آنان نه در زمره شما مؤمنانند و نه در زمره يهوديان ، و به دروغ سوگند ياد مى کنند که از شمايند ، و خود نيز مى دانند که دروغ مى گويند . (14) |
أَعَدَّ اللَّهُ لَهُمْ عَذَابًا شَدِيدًا ۖ إِنَّهُمْ سَاءَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (15) |
خداوند براى آنان عذابى سخت فراهم کرده است; زيرا کارهايى که کردند و بر آن اصرار ورزيدند ناروا بود . (15) |
اتَّخَذُوا أَيْمَانَهُمْ جُنَّةً فَصَدُّوا عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ فَلَهُمْ عَذَابٌ مُهِينٌ (16) |
سوگندهاى خود را براى دفع تهمت از خويش سپر قرار دادند و با نفاقشان خود را از راه خدا محروم کردند و مردم را نيز از راه خدا بازداشتند; از اين رو براى آنان عذابى خوارکننده خواهد بود . (16) |
لَنْ تُغْنِيَ عَنْهُمْ أَمْوَالُهُمْ وَلَا أَوْلَادُهُمْ مِنَ اللَّهِ شَيْئًا ۚ أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (17) |
آنان براى دستيابى به زندگى دنيا از راه خدا رويگردان شدند ، ولى بدانند که اموال و فرزندانشان هرگز چيزى از عذاب ابدى را از آنان کفايت نمى کند و نيازشان را به يارى خدا برطرف نمى سازد و آنان اهل آتشند و در آن ماندگار خواهند بود . (17) |
يَوْمَ يَبْعَثُهُمُ اللَّهُ جَمِيعًا فَيَحْلِفُونَ لَهُ كَمَا يَحْلِفُونَ لَكُمْ ۖ وَيَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ عَلَىٰ شَيْءٍ ۚ أَلَا إِنَّهُمْ هُمُ الْكَاذِبُونَ (18) |
اين در روزى است که خدا آنان را يکجا از گورها برمى انگيزد ، و آنان همان گونه که امروز براى شما سوگند مى خورند براى خدا سوگند ياد مى کنند که مؤمن بوده اند ، و مى پندارند که بر جايگاهى قرار دارند که مى توانند حقيقت را کتمان کنند . آگاه باشيد که آنان قطعاً دروغگويند . (18) |
اسْتَحْوَذَ عَلَيْهِمُ الشَّيْطَانُ فَأَنْسَاهُمْ ذِكْرَ اللَّهِ ۚ أُولَٰئِكَ حِزْبُ الشَّيْطَانِ ۚ أَلَا إِنَّ حِزْبَ الشَّيْطَانِ هُمُ الْخَاسِرُونَ (19) |
شيطان بر آنان چيره شده و در نتيجه ياد خدا را از خاطر آنان برده است . آنان حزب شيطانند . اى پيامبر ، بدان که يقيناً حزب شيطان زيانکارند . (19) |
إِنَّ الَّذِينَ يُحَادُّونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ أُولَٰئِكَ فِي الْأَذَلِّينَ (20) |
چرا که آنان با خدا و پيامبر سر ستيز دارند و قطعاً کسانى که با خدا و پيامبرش مى ستيزند ، در زمره پست ترين ها خواهند بود . (20) |
كَتَبَ اللَّهُ لَأَغْلِبَنَّ أَنَا وَرُسُلِي ۚ إِنَّ اللَّهَ قَوِيٌّ عَزِيزٌ (21) |
خدا مقرّر کرده است که : من حتماً بر تکذيب کنندگان پيروز خواهم بود و نيز پيامبرانم بر آنان پيروز خواهند شد ، زيرا خدا نيرومند و مقتدرى شکست ناپذير است . (21) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |