فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> قرآن ترجمه الهی قمشه ای

قرآن ترجمه الهی قمشه ای

سوره 59

سوره مبارکه الحشر

صفحه 546
ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ شَاقُّوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ ۖ وَمَنْ يُشَاقِّ اللَّهَ فَإِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ (4)
اين کيفر ( کوچ اجبارى بنى نضير و عذاب اخروى آنها ) براى آن است که آنان از سر عناد با خدا و پيامبرش مخالفت کردند و هر کس عناد ورزد و با خدا مخالفت کند به عذابى سخت گرفتار مى شود ، چرا که خدا سخت کيفر است . (4)
مَا قَطَعْتُمْ مِنْ لِينَةٍ أَوْ تَرَكْتُمُوهَا قَائِمَةً عَلَىٰ أُصُولِهَا فَبِإِذْنِ اللَّهِ وَلِيُخْزِيَ الْفَاسِقِينَ (5)
هر نخل سرسبز و خرّمى را که شما مؤمنان به هنگام محاصره دژهايشان بريديد يا آن را بر ساقه اش بر جاى نهاديد ، به اذن خدا بود . او به شما چنين رخصتى داد تا اهداف خود را عملى کند و آن فاسقان را خوار و ذليل گرداند . (5)
وَمَا أَفَاءَ اللَّهُ عَلَىٰ رَسُولِهِ مِنْهُمْ فَمَا أَوْجَفْتُمْ عَلَيْهِ مِنْ خَيْلٍ وَلَا رِكَابٍ وَلَٰكِنَّ اللَّهَ يُسَلِّطُ رُسُلَهُ عَلَىٰ مَنْ يَشَاءُ ۚ وَاللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (6)
و آن اموالى را که خداوند از بنى نضير به پيامبرش باز گردانيد و در اختيار او نهاد ، شما بر آنها اسب و شترى نتاختيد تا در آنها حقى داشته باشيد ، ولى خدا پيامبرانش را بر هر که بخواهد چيره مى کند ، و او پيامبر را بر بنى نضير پيروز ساخت تا اموالشان به او اختصاص يابد ، و خدا بر هر کارى تواناست . (6)
مَا أَفَاءَ اللَّهُ عَلَىٰ رَسُولِهِ مِنْ أَهْلِ الْقُرَىٰ فَلِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِي الْقُرْبَىٰ وَالْيَتَامَىٰ وَالْمَسَاكِينِ وَابْنِ السَّبِيلِ كَيْ لَا يَكُونَ دُولَةً بَيْنَ الْأَغْنِيَاءِ مِنْكُمْ ۚ وَمَا آتَاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ ۖ إِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ (7)
آنچه خدا از اموالِ مردم آن آبادى ها ، بدون پيکار مجاهدان ، به پيامبرش بازگردانيد ، سهمى از آن به خدا اختصاص دارد که بايد در راه او هزينه شود ، و سهمى از آن براى پيامبر و سهمى براى خويشاوندان او و يتيمان و مستمندان و در راه ماندگان است . اين تقسيم بدان جهت است که اين اموال ميان توانگرانِ شما دست به دست نگردد . آنچه را که رسول خدا به شما پرداخت آن را بگيريد و آنچه شما را از آن بازداشت از آن دست بداريد و از خدا پروا کنيد و با پيامبر او مخالفت نکنيد که خدا سخت کيفر است . (7)
لِلْفُقَرَاءِ الْمُهَاجِرِينَ الَّذِينَ أُخْرِجُوا مِنْ دِيَارِهِمْ وَأَمْوَالِهِمْ يَبْتَغُونَ فَضْلًا مِنَ اللَّهِ وَرِضْوَانًا وَيَنْصُرُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ ۚ أُولَٰئِكَ هُمُ الصَّادِقُونَ (8)
سهم خدا که بايد در راه او هزينه شود از آنِ مهاجرانِ تهيدستى است که از خانه ها و اموالشان بيرون رانده شده و به مدينه هجرت کردند و اينک در جستوجوى رزقى از جانب خدا و در پى خشنودى او هستند و خدا و پيامبرش را با جان و دل يارى مى کنند . اينانند راستگويان . (8)
وَالَّذِينَ تَبَوَّءُوا الدَّارَ وَالْإِيمَانَ مِنْ قَبْلِهِمْ يُحِبُّونَ مَنْ هَاجَرَ إِلَيْهِمْ وَلَا يَجِدُونَ فِي صُدُورِهِمْ حَاجَةً مِمَّا أُوتُوا وَيُؤْثِرُونَ عَلَىٰ أَنْفُسِهِمْ وَلَوْ كَانَ بِهِمْ خَصَاصَةٌ ۚ وَمَنْ يُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ (9)
و نيز از آنِ انصار تهيدستى است که پيش از آمدنِ مهاجران به مدينه ، آن شهر را به صورت مرکزى دينى که مؤمنان بتوانند در آن سکونت کنند درآوردند و ايمان را چنان بنا نهادند که مؤمنان بتوانند به مقتضاى ايمانشان عمل کنند . آنان کسانى را که از مکّه هجرت کرده و به ديار آنان روى آورده اند دوست مى دارند و از آنچه به مهاجران داده شده است در خود احساس نياز نمى کنند تا از بهره مندى آنان از غنايم و محروميت خود اندوهگين شوند ، بلکه در استفاده از اموالشان ، مهاجران را بر خود مقدم مى دارند ، گرچه خودشان سخت نيازمند باشند . و هر کس از بخل و آز نفس خود مصون بماند و از بخشش اموال خود و از اين که مالى در اختيار ديگران نهاده شود ، دلتنگ نشود ، آنانند سعادتمندان . (9)
صفحه آخرصفحه بعدصفحه 546صفحه قبلصفحه اول
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده)


انتخاب ترجمهانتخاب سورهبرو به صفحه 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی