فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> قرآن ترجمه الهی قمشه ای

قرآن ترجمه الهی قمشه ای

سوره 77

سوره مبارکه المرسلات

صفحه 581
أَلَمْ نَخْلُقْكُمْ مِنْ مَاءٍ مَهِينٍ (20)
مگر شما را از نطفه که آبى ناچيز است نيافريديم ؟ (20)
فَجَعَلْنَاهُ فِي قَرَارٍ مَكِينٍ (21)
پس آن را در رحم که براى نگهدارى از نطفه جايگاهى استوار است قرار داديم ، (21)
إِلَىٰ قَدَرٍ مَعْلُومٍ (22)
تا زمانى معلوم که پايان مدّت باردارى است . (22)
فَقَدَرْنَا فَنِعْمَ الْقَادِرُونَ (23)
آرى ، شما را آفريديم و امورتان را تقدير کرديم ، پس ما نيکو تقديرکنندگانيم . (23)
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (24)
آن روز واى بر تکذيب کنندگان ! (24)
أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ كِفَاتًا (25)
مگر ما زمين را گردآورنده بندگان نساختيم ، (25)
أَحْيَاءً وَأَمْوَاتًا (26)
که زندگان و مردگان را در خود گرد مى آورد ؟ (26)
وَجَعَلْنَا فِيهَا رَوَاسِيَ شَامِخَاتٍ وَأَسْقَيْنَاكُمْ مَاءً فُرَاتًا (27)
و در آن کوه هايى استوار و بلند پديد آورديم و آبى شيرين و گوارا که از آنها سرچشمه مى گيرد در اختيارتان نهاديم . آيا باز هم مى پنداريد تدبير امور شما جز در اختيار ماست ؟ (27)
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (28)
آن روز واى بر تکذيب کنندگان ! (28)
انْطَلِقُوا إِلَىٰ مَا كُنْتُمْ بِهِ تُكَذِّبُونَ (29)
خدا به آنان مى گويد : به سوى آتشى که آن را دروغ مى شمرديد روانه شويد . (29)
انْطَلِقُوا إِلَىٰ ظِلٍّ ذِي ثَلَاثِ شُعَبٍ (30)
روانه شويد به سوى سايه اى از دود که داراى سه شاخه است . (30)
لَا ظَلِيلٍ وَلَا يُغْنِي مِنَ اللَّهَبِ (31)
سايه اى که نه مانع از حرارت است و نه شعله آتش را باز مى دارد . (31)
إِنَّهَا تَرْمِي بِشَرَرٍ كَالْقَصْرِ (32)
آتش دوزخ شراره هايى به بزرگى کاخ مى پراند . (32)
كَأَنَّهُ جِمَالَتٌ صُفْرٌ (33)
گويى آنها شترانى زرد رنگ اند . (33)
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (34)
آن روز واى بر تکذيب کنندگان ! (34)
هَٰذَا يَوْمُ لَا يَنْطِقُونَ (35)
اين روزِ داورى روزى است که منکران قيامت در آن سخن نمى گويند . (35)
وَلَا يُؤْذَنُ لَهُمْ فَيَعْتَذِرُونَ (36)
و به آنان اجازه سخن گفتن نمى دهند تا بتوانند براى گناهان خود عذرى بياورند . (36)
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (37)
آن روز واى بر تکذيب کنندگان ! (37)
هَٰذَا يَوْمُ الْفَصْلِ ۖ جَمَعْنَاكُمْ وَالْأَوَّلِينَ (38)
اين است روز جدايى ميان حق جويان و باطل گرايان ، که شما و تکذيب کنندگان امّت هاى نخستين را در آن گرد آورده ايم . (38)
فَإِنْ كَانَ لَكُمْ كَيْدٌ فَكِيدُونِ (39)
پس اگر نيرنگى داريد ، با من نيرنگ کنيد و عذاب دوزخ را از خود بگردانيد . (39)
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (40)
آن روز واى بر تکذيب کنندگان ! (40)
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي ظِلَالٍ وَعُيُونٍ (41)
امّا تقواپيشگان در زير سايه ها و کنار چشمه ساران ، (41)
وَفَوَاكِهَ مِمَّا يَشْتَهُونَ (42)
و ميوه هايى که دلخواهشان است به سر مى برند . (42)
كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (43)
به آنان گفته مى شود : به پاداش آنچه انجام مى داديد بخوريد و بياشاميد که بر شما گواراست . (43)
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (44)
همانا ما نيکوکاران را اين گونه پاداش مى دهيم . (44)
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (45)
آن روز واى بر تکذيب کنندگان ! (45)
كُلُوا وَتَمَتَّعُوا قَلِيلًا إِنَّكُمْ مُجْرِمُونَ (46)
اى منکران رستاخيز ، در اين سراى دنيا بخوريد و اندک زمانى بهره بريد ، ولى بدانيد که اين مايه نيکبختى شما نيست ، زيرا شما مجرميد و سزاى مجرمان آتش دوزخ است . (46)
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (47)
آن روز واى بر تکذيب کنندگان . (47)
وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ ارْكَعُوا لَا يَرْكَعُونَ (48)
و چون به آنان گفته شود : نماز گزارده رکوع نماييد ، نماز نمى گزارند و رکوع نمى کنند . (48)
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (49)
آن روز واى بر تکذيب کنندگان ! (49)
فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَهُ يُؤْمِنُونَ (50)
اگر اين قرآن را که معجزه اى الهى است باور نمى کنند ، به کدامين سخن بعد از آن ايمان مى آورند ؟ (50)
صفحه آخرصفحه بعدصفحه 581صفحه قبلصفحه اول
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده)


انتخاب ترجمهانتخاب سورهبرو به صفحه 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی