| سوره 4 | سوره مبارکه النساء | صفحه 85 |
|
| وَالَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ رِئَاءَ النَّاسِ وَلَا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَلَا بِالْيَوْمِ الْآخِرِ ۗ وَمَنْ يَكُنِ الشَّيْطَانُ لَهُ قَرِينًا فَسَاءَ قَرِينًا (38) |
| متکبّران خيالباف و فخرفروش کسانى اند که اموالشان را براى نشان دادن به مردم انفاق مى کنند و به خدا و روز قيامت ايمان ندارند . اينانند که همدمشان شيطان است ، و هر کس شيطان همدم او باشد ، او بد همنشينى است . (38) |
| وَمَاذَا عَلَيْهِمْ لَوْ آمَنُوا بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَأَنْفَقُوا مِمَّا رَزَقَهُمُ اللَّهُ ۚ وَكَانَ اللَّهُ بِهِمْ عَلِيمًا (39) |
| و اگر به خدا و روز قيامت ايمانى راستين داشتند و از آنچه خدا روزىِ آنان ساخته است در راه او انفاق مى کردند ، چه زيانى برايشان داشت ؟ و خدا به حال و کار آنان داناست . (39) |
| إِنَّ اللَّهَ لَا يَظْلِمُ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ ۖ وَإِنْ تَكُ حَسَنَةً يُضَاعِفْهَا وَيُؤْتِ مِنْ لَدُنْهُ أَجْرًا عَظِيمًا (40) |
| چنين نمى کنند با اين که خداوند هموزن ذره اى به آنان ستم نمى کند و از پاداش آنان نمى کاهد . بلکه ، اگر آن ذره ، کارى پسنديده باشد خدا آن را دو چندان مى کند و از نزد خود پاداشى بزرگ به آنان مى دهد . (40) |
| فَكَيْفَ إِذَا جِئْنَا مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ بِشَهِيدٍ وَجِئْنَا بِكَ عَلَىٰ هَٰؤُلَاءِ شَهِيدًا (41) |
| پس چگونه است حالشان آن گاه که از هر امّتى گواهى بياوريم تا بر اعمالشان گواهى دهد ، و تو را اى پيامبر بر حقّانيت آن گواهان گواه بياوريم ؟ (41) |
| يَوْمَئِذٍ يَوَدُّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَعَصَوُا الرَّسُولَ لَوْ تُسَوَّىٰ بِهِمُ الْأَرْضُ وَلَا يَكْتُمُونَ اللَّهَ حَدِيثًا (42) |
| آن روز که چنين شود ، کسانى که کفر ورزيده و پيامبر را نافرمانى کرده اند ، آرزو مى کنند که با خاک يکسان شده بودند . آن روز آنان نمى توانند هيچ سخنى را از خدا پوشيده دارند . (42) |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَقْرَبُوا الصَّلَاةَ وَأَنْتُمْ سُكَارَىٰ حَتَّىٰ تَعْلَمُوا مَا تَقُولُونَ وَلَا جُنُبًا إِلَّا عَابِرِي سَبِيلٍ حَتَّىٰ تَغْتَسِلُوا ۚ وَإِنْ كُنْتُمْ مَرْضَىٰ أَوْ عَلَىٰ سَفَرٍ أَوْ جَاءَ أَحَدٌ مِنْكُمْ مِنَ الْغَائِطِ أَوْ لَامَسْتُمُ النِّسَاءَ فَلَمْ تَجِدُوا مَاءً فَتَيَمَّمُوا صَعِيدًا طَيِّبًا فَامْسَحُوا بِوُجُوهِكُمْ وَأَيْدِيكُمْ ۗ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَفُوًّا غَفُورًا (43) |
| اى کسانى که ايمان آورده ايد ، در حال مستى براى نماز گزاردن به هيچ مسجدى نزديک نشويد شما را از شرابخوارى بازداشتيم تا بدانيد که در نماز چه مى گوييد ، و در حال جنابت نيز وارد مسجد نشويد تا غسل کنيد ، مگر اين که بخواهيد از آن جا عبور کنيد . و اگر بيماريد يا در سفريد يا يکى از شما از قضاى حاجت آمده است يا با زنان همبستر شده ايد و براى وضو يا غسل آبى نيافتيد ، به سراغ زمينى که از حالت طبيعى خود خارج نشده است برويد و بخشى از صورت و دست هايتان را با آن مسح کنيد ، که خدا از شما درمى گذرد و شما را مى آمرزد . (43) |
| أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوتُوا نَصِيبًا مِنَ الْكِتَابِ يَشْتَرُونَ الضَّلَالَةَ وَيُرِيدُونَ أَنْ تَضِلُّوا السَّبِيلَ (44) |
| آيا به کسانى که به آنان بهره اى از کتاب آسمانى داده اند ننگريسته اى که خريدار گمراهى اند و مى خواهند شما نيز از راه راست گمراه شويد ؟ (44) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |