سوره 4 | سوره مبارکه النساء | صفحه 87 |
|
أُولَٰئِكَ الَّذِينَ لَعَنَهُمُ اللَّهُ ۖ وَمَنْ يَلْعَنِ اللَّهُ فَلَنْ تَجِدَ لَهُ نَصِيرًا (52) |
آنان کسانى اند که خدا از رحمت خود دورشان ساخته است ، و هر که را خدا از رحمت خود دور سازد ، هرگز براى او ياورى نخواهى يافت . (52) |
أَمْ لَهُمْ نَصِيبٌ مِنَ الْمُلْكِ فَإِذًا لَا يُؤْتُونَ النَّاسَ نَقِيرًا (53) |
مگر آنان حق دارند در هر امرى داورى کنند با اين که مشرکان را راهيافته تر از مؤمنان شمرده اند ؟ يا مگر آنان از فرمانروايى بهره اى دارند ]تا پيامبرى را به کسى بخشند يا از کسى بازدارند[ ؟ اگر بهره هم داشته باشند ، از شدّت بخل ، به اندازه آنچه پرنده با منقار خود برمى گيرد چيزى به مردم نمى دهند . (53) |
أَمْ يَحْسُدُونَ النَّاسَ عَلَىٰ مَا آتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ ۖ فَقَدْ آتَيْنَا آلَ إِبْرَاهِيمَ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَآتَيْنَاهُمْ مُلْكًا عَظِيمًا (54) |
يا به سبب مزيّتى که خدا از فضل خود به مردم داده است بر آنان حسد مىورزند ؟ حسادت برايشان سودى ندارد چرا که ما خود به خاندان ابراهيم ( که پيامبر و اهل بيتش از آنانند ) کتاب آسمانى و دانش دين داديم و به آنان فرمانروايىِ بزرگ ( پيامبرى ، مقام ولايت و هدايت ) بخشيديم . (54) |
فَمِنْهُمْ مَنْ آمَنَ بِهِ وَمِنْهُمْ مَنْ صَدَّ عَنْهُ ۚ وَكَفَىٰ بِجَهَنَّمَ سَعِيرًا (55) |
البته يهوديان همه يکسان نيستند ; برخى از آنان به پيامبر ايمان آورده و برخى ، نه تنها به او نگرويده ، بلکه ديگران را نيز از گرايش به او بازداشته اند . آنان روانه دوزخ خواهند شد و دوزخ کافى است که سوزان و شعلهور باشد . (55) |
إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِنَا سَوْفَ نُصْلِيهِمْ نَارًا كُلَّمَا نَضِجَتْ جُلُودُهُمْ بَدَّلْنَاهُمْ جُلُودًا غَيْرَهَا لِيَذُوقُوا الْعَذَابَ ۗ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَزِيزًا حَكِيمًا (56) |
کسانى که به آيات ما کفر ورزيده اند ، به زودى آنان را به آتشى درآورده مى سوزانيم . هرگاه پوستشان بريان شود ، به جاى آن پوست ديگرى مى نهيم تا عذاب را بچشند . به راستى که خدا شکست ناپذير و حکيم است . (56) |
وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَنُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۖ لَهُمْ فِيهَا أَزْوَاجٌ مُطَهَّرَةٌ ۖ وَنُدْخِلُهُمْ ظِلًّا ظَلِيلًا (57) |
و کسانى که ايمان آورده و کارهاى شايسته کرده اند ، به زودى آنان را به بوستان هايى پوشيده از درختان که زير آنها جوى ها روان است درمى آوريم . آنان براى هميشه در آن جا ماندگارند ، و برايشان در آن جا همسرانى پيراسته خواهد بود ، و آنان را به سايه اى پايدار درمى آوريم . (57) |
۞ إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُكُمْ أَنْ تُؤَدُّوا الْأَمَانَاتِ إِلَىٰ أَهْلِهَا وَإِذَا حَكَمْتُمْ بَيْنَ النَّاسِ أَنْ تَحْكُمُوا بِالْعَدْلِ ۚ إِنَّ اللَّهَ نِعِمَّا يَعِظُكُمْ بِهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ كَانَ سَمِيعًا بَصِيرًا (58) |
خدا به شما فرمان مى دهد که امانت ها را به صاحبان آنها رد کنيد ; و چون ميان مردم داورى مى کنيد ، به عدالت داورى کنيد . آنچه خدا شما را به آن پند مى دهد نيکوست . به راستى که خدا شنوا و بيناست . (58) |
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ ۖ فَإِنْ تَنَازَعْتُمْ فِي شَيْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَالرَّسُولِ إِنْ كُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ ۚ ذَٰلِكَ خَيْرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِيلًا (59) |
اى کسانى که ايمان آورده ايد ، خدا را اطاعت کنيد و از پيامبر و کسانى که امر شما را در اختيار دارند و از خودتان هستند پيروى نماييد . پس اگر به خدا و روز قيامت ايمان داريد ، چنانچه در امرى از امور دين اختلاف کرديد ، آن را به خدا و پيامبر ارجاع دهيد . اين کار براى شما بهتر و فرجامش نيکوتر است . (59) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |