فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> قرآن ترجمه الهی قمشه ای

قرآن ترجمه الهی قمشه ای

سوره 4

سوره مبارکه النساء

صفحه 87
أُولَٰئِكَ الَّذِينَ لَعَنَهُمُ اللَّهُ ۖ وَمَنْ يَلْعَنِ اللَّهُ فَلَنْ تَجِدَ لَهُ نَصِيرًا (52)
آنان کسانى اند که خدا از رحمت خود دورشان ساخته است ، و هر که را خدا از رحمت خود دور سازد ، هرگز براى او ياورى نخواهى يافت . (52)
أَمْ لَهُمْ نَصِيبٌ مِنَ الْمُلْكِ فَإِذًا لَا يُؤْتُونَ النَّاسَ نَقِيرًا (53)
مگر آنان حق دارند در هر امرى داورى کنند با اين که مشرکان را راهيافته تر از مؤمنان شمرده اند ؟ يا مگر آنان از فرمانروايى بهره اى دارند ]تا پيامبرى را به کسى بخشند يا از کسى بازدارند[ ؟ اگر بهره هم داشته باشند ، از شدّت بخل ، به اندازه آنچه پرنده با منقار خود برمى گيرد چيزى به مردم نمى دهند . (53)
أَمْ يَحْسُدُونَ النَّاسَ عَلَىٰ مَا آتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ ۖ فَقَدْ آتَيْنَا آلَ إِبْرَاهِيمَ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَآتَيْنَاهُمْ مُلْكًا عَظِيمًا (54)
يا به سبب مزيّتى که خدا از فضل خود به مردم داده است بر آنان حسد مىورزند ؟ حسادت برايشان سودى ندارد چرا که ما خود به خاندان ابراهيم ( که پيامبر و اهل بيتش از آنانند ) کتاب آسمانى و دانش دين داديم و به آنان فرمانروايىِ بزرگ ( پيامبرى ، مقام ولايت و هدايت ) بخشيديم . (54)
فَمِنْهُمْ مَنْ آمَنَ بِهِ وَمِنْهُمْ مَنْ صَدَّ عَنْهُ ۚ وَكَفَىٰ بِجَهَنَّمَ سَعِيرًا (55)
البته يهوديان همه يکسان نيستند ; برخى از آنان به پيامبر ايمان آورده و برخى ، نه تنها به او نگرويده ، بلکه ديگران را نيز از گرايش به او بازداشته اند . آنان روانه دوزخ خواهند شد و دوزخ کافى است که سوزان و شعلهور باشد . (55)
إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِنَا سَوْفَ نُصْلِيهِمْ نَارًا كُلَّمَا نَضِجَتْ جُلُودُهُمْ بَدَّلْنَاهُمْ جُلُودًا غَيْرَهَا لِيَذُوقُوا الْعَذَابَ ۗ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَزِيزًا حَكِيمًا (56)
کسانى که به آيات ما کفر ورزيده اند ، به زودى آنان را به آتشى درآورده مى سوزانيم . هرگاه پوستشان بريان شود ، به جاى آن پوست ديگرى مى نهيم تا عذاب را بچشند . به راستى که خدا شکست ناپذير و حکيم است . (56)
وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَنُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۖ لَهُمْ فِيهَا أَزْوَاجٌ مُطَهَّرَةٌ ۖ وَنُدْخِلُهُمْ ظِلًّا ظَلِيلًا (57)
و کسانى که ايمان آورده و کارهاى شايسته کرده اند ، به زودى آنان را به بوستان هايى پوشيده از درختان که زير آنها جوى ها روان است درمى آوريم . آنان براى هميشه در آن جا ماندگارند ، و برايشان در آن جا همسرانى پيراسته خواهد بود ، و آنان را به سايه اى پايدار درمى آوريم . (57)
۞ إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُكُمْ أَنْ تُؤَدُّوا الْأَمَانَاتِ إِلَىٰ أَهْلِهَا وَإِذَا حَكَمْتُمْ بَيْنَ النَّاسِ أَنْ تَحْكُمُوا بِالْعَدْلِ ۚ إِنَّ اللَّهَ نِعِمَّا يَعِظُكُمْ بِهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ كَانَ سَمِيعًا بَصِيرًا (58)
خدا به شما فرمان مى دهد که امانت ها را به صاحبان آنها رد کنيد ; و چون ميان مردم داورى مى کنيد ، به عدالت داورى کنيد . آنچه خدا شما را به آن پند مى دهد نيکوست . به راستى که خدا شنوا و بيناست . (58)
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ ۖ فَإِنْ تَنَازَعْتُمْ فِي شَيْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَالرَّسُولِ إِنْ كُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ ۚ ذَٰلِكَ خَيْرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِيلًا (59)
اى کسانى که ايمان آورده ايد ، خدا را اطاعت کنيد و از پيامبر و کسانى که امر شما را در اختيار دارند و از خودتان هستند پيروى نماييد . پس اگر به خدا و روز قيامت ايمان داريد ، چنانچه در امرى از امور دين اختلاف کرديد ، آن را به خدا و پيامبر ارجاع دهيد . اين کار براى شما بهتر و فرجامش نيکوتر است . (59)
صفحه آخرصفحه بعدصفحه 87صفحه قبلصفحه اول
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده)


انتخاب ترجمهانتخاب سورهبرو به صفحه 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی