فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> قرآن ترجمه الهی قمشه ای

قرآن ترجمه الهی قمشه ای

سوره 4

سوره مبارکه النساء

صفحه 92
اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۚ لَيَجْمَعَنَّكُمْ إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ لَا رَيْبَ فِيهِ ۗ وَمَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللَّهِ حَدِيثًا (87)
به فرمان هاى الهى پاى بند باشيد ، زيرا قطعاً خداوند که معبودى شايسته پرستش جز او نيست ، شما را در روز قيامت که هيچ ترديدى در آن وجود ندارد گرد مى آورد تا به شما در برابر اعمالتان سزا دهد ، و چه کسى از خدا راستگوتر است ؟ (87)
۞ فَمَا لَكُمْ فِي الْمُنَافِقِينَ فِئَتَيْنِ وَاللَّهُ أَرْكَسَهُمْ بِمَا كَسَبُوا ۚ أَتُرِيدُونَ أَنْ تَهْدُوا مَنْ أَضَلَّ اللَّهُ ۖ وَمَنْ يُضْلِلِ اللَّهُ فَلَنْ تَجِدَ لَهُ سَبِيلًا (88)
اکنون که مى دانيد هر کسى در کار ناپسندى وساطت کند ، از فرجام بد آن بهره اى خواهد داشت ، چرا درباره آن منافقان دو گروه شده ايد ; گروهى خواهان پيکار با آنانيد و گروهى از آنان حمايت مى کنيد به اين اميد که شايد هدايتشان کنيد ؟ در حالى که خداوند آنان را به کيفر اعمال ناپسندشان به گمراهى بازگردانده است . آيا مى خواهيد کسانى را که خدا گمراهشان کرده است هدايت کنيد ؟ و هر که را خدا گمراه کند هرگز راهى براى هدايت او نمى يابى . (88)
وَدُّوا لَوْ تَكْفُرُونَ كَمَا كَفَرُوا فَتَكُونُونَ سَوَاءً ۖ فَلَا تَتَّخِذُوا مِنْهُمْ أَوْلِيَاءَ حَتَّىٰ يُهَاجِرُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ ۚ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَخُذُوهُمْ وَاقْتُلُوهُمْ حَيْثُ وَجَدْتُمُوهُمْ ۖ وَلَا تَتَّخِذُوا مِنْهُمْ وَلِيًّا وَلَا نَصِيرًا (89)
آنان دوست دارند همان گونه که خود کافر شده اند شما نيز کافر شويد و همه باهم يکسان باشيد . پس مبادا از ميان آنان پيش از آن که در راه خدا هجرت کنند دوستانى برگيريد . شما آنان را به هجرت فراخوانيد ، اگر روى برتافتند هر کجا آنان را يافتيد بگيريدشان و بکشيدشان ، و از آنها کسى را دوست و ياور خويش مگيريد . (89)
إِلَّا الَّذِينَ يَصِلُونَ إِلَىٰ قَوْمٍ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُمْ مِيثَاقٌ أَوْ جَاءُوكُمْ حَصِرَتْ صُدُورُهُمْ أَنْ يُقَاتِلُوكُمْ أَوْ يُقَاتِلُوا قَوْمَهُمْ ۚ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَسَلَّطَهُمْ عَلَيْكُمْ فَلَقَاتَلُوكُمْ ۚ فَإِنِ اعْتَزَلُوكُمْ فَلَمْ يُقَاتِلُوكُمْ وَأَلْقَوْا إِلَيْكُمُ السَّلَمَ فَمَا جَعَلَ اللَّهُ لَكُمْ عَلَيْهِمْ سَبِيلًا (90)
مگر آن کسانى که به گروهى مى پيوندند که ميان شما و آنان پيمان عدم تعرض است و يا آن کسانى که نزد شما مى آيند که نه خوش داشته اند که همگام قوم خود باشند و با شما بجنگند و نه خوش دارند که همراه شما باشند و با قوم خود پيکار کنند ، اگر خدا مى خواست آنان را بر شما مسلّط مى ساخت و آنها با شما به جنگ برمى خاستند ]پس مبادا ناتوانى آنها شما را به جنگ با آنان ترغيب کند[ . اينک اگر از شما کناره گيرى کردند و با شما نجنگيدند و صلح و آشتى با شما را مطرح کردند ، با آنان درگير نشويد ، که خدا براى شما هيچ راهى بر ضدّ آنان قرار نداده است . (90)
سَتَجِدُونَ آخَرِينَ يُرِيدُونَ أَنْ يَأْمَنُوكُمْ وَيَأْمَنُوا قَوْمَهُمْ كُلَّ مَا رُدُّوا إِلَى الْفِتْنَةِ أُرْكِسُوا فِيهَا ۚ فَإِنْ لَمْ يَعْتَزِلُوكُمْ وَيُلْقُوا إِلَيْكُمُ السَّلَمَ وَيَكُفُّوا أَيْدِيَهُمْ فَخُذُوهُمْ وَاقْتُلُوهُمْ حَيْثُ ثَقِفْتُمُوهُمْ ۚ وَأُولَٰئِكُمْ جَعَلْنَا لَكُمْ عَلَيْهِمْ سُلْطَانًا مُبِينًا (91)
به زودى گروهى ديگر را خواهيد يافت که مى خواهند از سوى شما و از سوى قوم خويش در امان باشند ; به گونه اى که نه با شما باشند و نه بر ضد شما . هر چند به قول و قرار آنان اطمينانى نيست ، چون هرگاه بر ضدّ شما به سوى فتنه و آشوبى بازگردانده شدند ، به آن روى آوردند ، ]ولى پيشنهادشان را بپذيريد[ ، پس اگر از تعرض به شما کناره گيرى نکردند و به شما پيشنهاد صلح ندادند و از شما دست برنداشتند ، هر کجا آنان را يافتيد بگيريدشان و بکشيدشان . اينانند که براى شما حجتى روشن بر ضدشان قرار داده ايم . (91)
صفحه آخرصفحه بعدصفحه 92صفحه قبلصفحه اول
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده)


انتخاب ترجمهانتخاب سورهبرو به صفحه 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی