سوره 4 | سوره مبارکه النساء | صفحه 92 |
|
اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۚ لَيَجْمَعَنَّكُمْ إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ لَا رَيْبَ فِيهِ ۗ وَمَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللَّهِ حَدِيثًا (87) |
به فرمان هاى الهى پاى بند باشيد ، زيرا قطعاً خداوند که معبودى شايسته پرستش جز او نيست ، شما را در روز قيامت که هيچ ترديدى در آن وجود ندارد گرد مى آورد تا به شما در برابر اعمالتان سزا دهد ، و چه کسى از خدا راستگوتر است ؟ (87) |
۞ فَمَا لَكُمْ فِي الْمُنَافِقِينَ فِئَتَيْنِ وَاللَّهُ أَرْكَسَهُمْ بِمَا كَسَبُوا ۚ أَتُرِيدُونَ أَنْ تَهْدُوا مَنْ أَضَلَّ اللَّهُ ۖ وَمَنْ يُضْلِلِ اللَّهُ فَلَنْ تَجِدَ لَهُ سَبِيلًا (88) |
اکنون که مى دانيد هر کسى در کار ناپسندى وساطت کند ، از فرجام بد آن بهره اى خواهد داشت ، چرا درباره آن منافقان دو گروه شده ايد ; گروهى خواهان پيکار با آنانيد و گروهى از آنان حمايت مى کنيد به اين اميد که شايد هدايتشان کنيد ؟ در حالى که خداوند آنان را به کيفر اعمال ناپسندشان به گمراهى بازگردانده است . آيا مى خواهيد کسانى را که خدا گمراهشان کرده است هدايت کنيد ؟ و هر که را خدا گمراه کند هرگز راهى براى هدايت او نمى يابى . (88) |
وَدُّوا لَوْ تَكْفُرُونَ كَمَا كَفَرُوا فَتَكُونُونَ سَوَاءً ۖ فَلَا تَتَّخِذُوا مِنْهُمْ أَوْلِيَاءَ حَتَّىٰ يُهَاجِرُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ ۚ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَخُذُوهُمْ وَاقْتُلُوهُمْ حَيْثُ وَجَدْتُمُوهُمْ ۖ وَلَا تَتَّخِذُوا مِنْهُمْ وَلِيًّا وَلَا نَصِيرًا (89) |
آنان دوست دارند همان گونه که خود کافر شده اند شما نيز کافر شويد و همه باهم يکسان باشيد . پس مبادا از ميان آنان پيش از آن که در راه خدا هجرت کنند دوستانى برگيريد . شما آنان را به هجرت فراخوانيد ، اگر روى برتافتند هر کجا آنان را يافتيد بگيريدشان و بکشيدشان ، و از آنها کسى را دوست و ياور خويش مگيريد . (89) |
إِلَّا الَّذِينَ يَصِلُونَ إِلَىٰ قَوْمٍ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُمْ مِيثَاقٌ أَوْ جَاءُوكُمْ حَصِرَتْ صُدُورُهُمْ أَنْ يُقَاتِلُوكُمْ أَوْ يُقَاتِلُوا قَوْمَهُمْ ۚ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَسَلَّطَهُمْ عَلَيْكُمْ فَلَقَاتَلُوكُمْ ۚ فَإِنِ اعْتَزَلُوكُمْ فَلَمْ يُقَاتِلُوكُمْ وَأَلْقَوْا إِلَيْكُمُ السَّلَمَ فَمَا جَعَلَ اللَّهُ لَكُمْ عَلَيْهِمْ سَبِيلًا (90) |
مگر آن کسانى که به گروهى مى پيوندند که ميان شما و آنان پيمان عدم تعرض است و يا آن کسانى که نزد شما مى آيند که نه خوش داشته اند که همگام قوم خود باشند و با شما بجنگند و نه خوش دارند که همراه شما باشند و با قوم خود پيکار کنند ، اگر خدا مى خواست آنان را بر شما مسلّط مى ساخت و آنها با شما به جنگ برمى خاستند ]پس مبادا ناتوانى آنها شما را به جنگ با آنان ترغيب کند[ . اينک اگر از شما کناره گيرى کردند و با شما نجنگيدند و صلح و آشتى با شما را مطرح کردند ، با آنان درگير نشويد ، که خدا براى شما هيچ راهى بر ضدّ آنان قرار نداده است . (90) |
سَتَجِدُونَ آخَرِينَ يُرِيدُونَ أَنْ يَأْمَنُوكُمْ وَيَأْمَنُوا قَوْمَهُمْ كُلَّ مَا رُدُّوا إِلَى الْفِتْنَةِ أُرْكِسُوا فِيهَا ۚ فَإِنْ لَمْ يَعْتَزِلُوكُمْ وَيُلْقُوا إِلَيْكُمُ السَّلَمَ وَيَكُفُّوا أَيْدِيَهُمْ فَخُذُوهُمْ وَاقْتُلُوهُمْ حَيْثُ ثَقِفْتُمُوهُمْ ۚ وَأُولَٰئِكُمْ جَعَلْنَا لَكُمْ عَلَيْهِمْ سُلْطَانًا مُبِينًا (91) |
به زودى گروهى ديگر را خواهيد يافت که مى خواهند از سوى شما و از سوى قوم خويش در امان باشند ; به گونه اى که نه با شما باشند و نه بر ضد شما . هر چند به قول و قرار آنان اطمينانى نيست ، چون هرگاه بر ضدّ شما به سوى فتنه و آشوبى بازگردانده شدند ، به آن روى آوردند ، ]ولى پيشنهادشان را بپذيريد[ ، پس اگر از تعرض به شما کناره گيرى نکردند و به شما پيشنهاد صلح ندادند و از شما دست برنداشتند ، هر کجا آنان را يافتيد بگيريدشان و بکشيدشان . اينانند که براى شما حجتى روشن بر ضدشان قرار داده ايم . (91) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |