| سوره 4 | سوره مبارکه النساء | صفحه 97 |
|
| ۞ لَا خَيْرَ فِي كَثِيرٍ مِنْ نَجْوَاهُمْ إِلَّا مَنْ أَمَرَ بِصَدَقَةٍ أَوْ مَعْرُوفٍ أَوْ إِصْلَاحٍ بَيْنَ النَّاسِ ۚ وَمَنْ يَفْعَلْ ذَٰلِكَ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ فَسَوْفَ نُؤْتِيهِ أَجْرًا عَظِيمًا (114) |
| در بسيارى از رازگويى هاى آنان خيرى نيست ، مگر اين که کسى در رازگويى خود به دادن صدقه يا انجام کارى نيک يا اصلاح ميان مردم فرمان دهد . و هر کس براى دستيابى به خشنودى خدا چنين کند به زودى پاداشى بزرگ به او خواهيم داد . (114) |
| وَمَنْ يُشَاقِقِ الرَّسُولَ مِنْ بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُ الْهُدَىٰ وَيَتَّبِعْ غَيْرَ سَبِيلِ الْمُؤْمِنِينَ نُوَلِّهِ مَا تَوَلَّىٰ وَنُصْلِهِ جَهَنَّمَ ۖ وَسَاءَتْ مَصِيرًا (115) |
| و هر کس ، پس از آن که مسير هدايت براى او آشکار شد با پيامبر به مخالفت برخيزد و راهى جز راه مؤمنان در پيش گيرد ، در دنيا او را به سوى همان مسيرى که برگزيده است سوق مى دهيم و در آن راه به او يارى مى رسانيم و در آخرت او را به آتش دوزخ مى سوزانيم ، و آن بدبازگشتگاهى است . (115) |
| إِنَّ اللَّهَ لَا يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ وَيَغْفِرُ مَا دُونَ ذَٰلِكَ لِمَنْ يَشَاءُ ۚ وَمَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا بَعِيدًا (116) |
| مخالفت با پيامبر در رديف شرک به خداست ، و قطعاً خداوند اين گناه را که به او شرک ورزيده شود نمى آمرزد ، و کمتر از آن را براى هر که بخواهد مى آمرزد . و هر کس به خدا شرک ورزد ، به يقين در بيراهه اى خواهد افتاد که با حق فاصله اى دور و دراز دارد . (116) |
| إِنْ يَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ إِلَّا إِنَاثًا وَإِنْ يَدْعُونَ إِلَّا شَيْطَانًا مَرِيدًا (117) |
| آنان به جاى خدا جز موجوداتى تأثيرپذير را که درخور پرستش نيستند ، نمى پرستند ، و جز شيطان را که خيرى در او نيست ، نمى پرستند . (117) |
| لَعَنَهُ اللَّهُ ۘ وَقَالَ لَأَتَّخِذَنَّ مِنْ عِبَادِكَ نَصِيبًا مَفْرُوضًا (118) |
| خدا او را از رحمت خود دور ساخته است . و شيطان به خداوند گفت : من از بندگانت بهره اى معين خواهم گرفت . (118) |
| وَلَأُضِلَّنَّهُمْ وَلَأُمَنِّيَنَّهُمْ وَلَآمُرَنَّهُمْ فَلَيُبَتِّكُنَّ آذَانَ الْأَنْعَامِ وَلَآمُرَنَّهُمْ فَلَيُغَيِّرُنَّ خَلْقَ اللَّهِ ۚ وَمَنْ يَتَّخِذِ الشَّيْطَانَ وَلِيًّا مِنْ دُونِ اللَّهِ فَقَدْ خَسِرَ خُسْرَانًا مُبِينًا (119) |
| و قطعاً آنان را با ترغيب به پرستش معبودانى ساختگى به گمراهى مى افکنم ، و با آرزومند ساختن آنان به سرگرمى ها فريبشان مى دهم و آنان را وا مى دارم تا گوش دام ها را بشکافند ( دام هايى را که حلال کرده اى حرام بشمارند ) و به آنان فرمان مى دهم تا آفرينش خدا را دگرگون سازند و از مسير فطرت خارج گردند . و هر کس به جاى خدا شيطان را کارساز خويش گيرد ، قطعاً زيانى آشکار کرده است . (119) |
| يَعِدُهُمْ وَيُمَنِّيهِمْ ۖ وَمَا يَعِدُهُمُ الشَّيْطَانُ إِلَّا غُرُورًا (120) |
| شيطان به آنان وعده هاى دروغ مى دهد و آرزوهاى پوچ در دلشان مى افکند و شيطان چيزى جز فريب به آنان وعده نمى دهد . (120) |
| أُولَٰئِكَ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَلَا يَجِدُونَ عَنْهَا مَحِيصًا (121) |
| آنان جايگاهشان دوزخ است و گريزگاهى از آن براى خود نخواهند يافت . (121) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |