سوره 5 | سوره مبارکه المائدة | صفحه 122 |
|
وَإِذَا سَمِعُوا مَا أُنْزِلَ إِلَى الرَّسُولِ تَرَىٰ أَعْيُنَهُمْ تَفِيضُ مِنَ الدَّمْعِ مِمَّا عَرَفُوا مِنَ الْحَقِّ ۖ يَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاكْتُبْنَا مَعَ الشَّاهِدِينَ (83) |
چون آنچه را که بر پيامبر نازل شده بشنوند، و حقيقت را دريابند، چشمانشان پر از اشک مىشود. مىگويند: اى پروردگار ما، ايمان آورديم، ما را نيز در زمره شهادتدهندگان بنويس. (83) |
وَمَا لَنَا لَا نُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَمَا جَاءَنَا مِنَ الْحَقِّ وَنَطْمَعُ أَنْ يُدْخِلَنَا رَبُّنَا مَعَ الْقَوْمِ الصَّالِحِينَ (84) |
چرا به خدا و اين آيين حق که بر ما نازل شده است ايمان نياوريم و طمع نورزيم در اينکه پروردگار ما ما را در شمار صالحان آورد؟ (84) |
فَأَثَابَهُمُ اللَّهُ بِمَا قَالُوا جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا ۚ وَذَٰلِكَ جَزَاءُ الْمُحْسِنِينَ (85) |
به پاداش اين سخن که گفتند، خدا آنان را به بهشتهايى که در آن نهرها روان است پاداش داد. در آن جاودانند و اين است پاداش نيکوکاران. (85) |
وَالَّذِينَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ الْجَحِيمِ (86) |
و آنان که کفر ورزيدند و آيات ما را تکذيب کردند اهل جهنمند. (86) |
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُحَرِّمُوا طَيِّبَاتِ مَا أَحَلَّ اللَّهُ لَكُمْ وَلَا تَعْتَدُوا ۚ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ (87) |
اى کسانى که ايمان آوردهايد، چيزهاى پاکيزهاى را که خدا بر شما حلال کرده است حرام مکنيد و از حد درمگذريد که خدا تجاوزکنندگان از حد را دوست ندارد. (87) |
وَكُلُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ حَلَالًا طَيِّبًا ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي أَنْتُمْ بِهِ مُؤْمِنُونَ (88) |
از چيزهاى حلال و پاکيزهاى که خدا به شما روزى داده است بخوريد و از خدايى که به او ايمان آوردهايد بترسيد. (88) |
لَا يُؤَاخِذُكُمُ اللَّهُ بِاللَّغْوِ فِي أَيْمَانِكُمْ وَلَٰكِنْ يُؤَاخِذُكُمْ بِمَا عَقَّدْتُمُ الْأَيْمَانَ ۖ فَكَفَّارَتُهُ إِطْعَامُ عَشَرَةِ مَسَاكِينَ مِنْ أَوْسَطِ مَا تُطْعِمُونَ أَهْلِيكُمْ أَوْ كِسْوَتُهُمْ أَوْ تَحْرِيرُ رَقَبَةٍ ۖ فَمَنْ لَمْ يَجِدْ فَصِيَامُ ثَلَاثَةِ أَيَّامٍ ۚ ذَٰلِكَ كَفَّارَةُ أَيْمَانِكُمْ إِذَا حَلَفْتُمْ ۚ وَاحْفَظُوا أَيْمَانَكُمْ ۚ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمْ آيَاتِهِ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (89) |
خداوند شما را به سبب سوگندهاى لغوتان بازخواست نخواهد کرد. ولى به سبب شکستن سوگندهايى که به قصد مىخوريد، بازخواست مىکند و کفاره آن اطعام ده مسکين است از غذاى متوسطى که به خانواده خويش مىخورانيد يا پوشيدن آنها يا آزاد کردن يک بنده، و هر که نيابد سه روز روزه داشتن. اين کفاره قسم است، هرگاه که قسم خورديد. به قسمهاى خود وفا کنيد. خدا آيات خود را براى شما اينچنين بيان مىکند، باشد که سپاسگزار باشيد. (89) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |