سوره 6 | سوره مبارکه الانعام | صفحه 145 |
|
وَلِكُلٍّ دَرَجَاتٌ مِمَّا عَمِلُوا ۚ وَمَا رَبُّكَ بِغَافِلٍ عَمَّا يَعْمَلُونَ (132) |
براى هر يک برابر اعمالى که انجام دادهاند درجاتى است، که پروردگار تو از آنچه مىکنند غافل نيست. (132) |
وَرَبُّكَ الْغَنِيُّ ذُو الرَّحْمَةِ ۚ إِنْ يَشَأْ يُذْهِبْكُمْ وَيَسْتَخْلِفْ مِنْ بَعْدِكُمْ مَا يَشَاءُ كَمَا أَنْشَأَكُمْ مِنْ ذُرِّيَّةِ قَوْمٍ آخَرِينَ (133) |
و پروردگار تو بىنياز و مهربان است. و همچنان که شما را از نسل مردمان ديگر بيافريده است، اگر بخواهد، شما را مىبرد و پس از شما، هر چه را که بخواهد، جانشينتان مىسازد. (133) |
إِنَّ مَا تُوعَدُونَ لَآتٍ ۖ وَمَا أَنْتُمْ بِمُعْجِزِينَ (134) |
هر چه به شما وعده دادهاند خواهد آمد و شما را راه گريزى نيست. (134) |
قُلْ يَا قَوْمِ اعْمَلُوا عَلَىٰ مَكَانَتِكُمْ إِنِّي عَامِلٌ ۖ فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ مَنْ تَكُونُ لَهُ عَاقِبَةُ الدَّارِ ۗ إِنَّهُ لَا يُفْلِحُ الظَّالِمُونَ (135) |
بگو: اى قوم من، هر چه از دستتان برمىآيد بکنيد که من نيز مىکنم؛ به زودى خواهيد دانست که پايان اين زندگى به سود که خواهد بود، هر آينه ستمکاران رستگار نمىشوند. (135) |
وَجَعَلُوا لِلَّهِ مِمَّا ذَرَأَ مِنَ الْحَرْثِ وَالْأَنْعَامِ نَصِيبًا فَقَالُوا هَٰذَا لِلَّهِ بِزَعْمِهِمْ وَهَٰذَا لِشُرَكَائِنَا ۖ فَمَا كَانَ لِشُرَكَائِهِمْ فَلَا يَصِلُ إِلَى اللَّهِ ۖ وَمَا كَانَ لِلَّهِ فَهُوَ يَصِلُ إِلَىٰ شُرَكَائِهِمْ ۗ سَاءَ مَا يَحْكُمُونَ (136) |
براى خدا از کشتهها و چارپايانى که آفريده است نصيبى معين کردند و به خيال خود گفتند که اين از آن خداست و اين از آن بتان ماست. پس آنچه از آن بتانشان بود به خدا نمىرسيد، و آنچه از آن خدا بود به بتانشان مىرسيد. به گونهاى بد داورى مىکردند. (136) |
وَكَذَٰلِكَ زَيَّنَ لِكَثِيرٍ مِنَ الْمُشْرِكِينَ قَتْلَ أَوْلَادِهِمْ شُرَكَاؤُهُمْ لِيُرْدُوهُمْ وَلِيَلْبِسُوا عَلَيْهِمْ دِينَهُمْ ۖ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ مَا فَعَلُوهُ ۖ فَذَرْهُمْ وَمَا يَفْتَرُونَ (137) |
همچنين، کاهنان، کشتن فرزند را در نظر بسيارى از مشرکان بياراستند تا هلاکشان کنند و درباره دينشان به شک و اشتباهشان افکنند. اگر خدا مىخواست چنين نمىکردند. پس با دروغى که مىبافند رهايشان ساز. (137) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |