فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند
زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید
صفحه اصلی
>>
Cultural Part - بخش فرهنگي
>>
قرآن ترجمه انصاریان
درباره بخش فرهنگی
بخش فرهنگی
قرآن
حافظ شیرازی
مولانا
سعدی شیرازی
گلچین
نظامی
عطار
عمر خیام
شیخ بهایی
ابوسعید ابوالخیر
بابا طاهر
هاتف اصفهانی
سنایی
شیخ محمود شبستری
فردوسی
رودکی
قلم
امیر خسرو دهلوی
فروغی بسطامی
شمس تبریزی
سید محمد حسین طباطبایی
مجذوب تبریزی
رهی معیری
خواجه عبدالله انصارى
محیی الدین ابن عربی
جامی
ناصرخسرو
صغیر اصفهانی
قرآن ترجمه انصاریان
سوره 6
سوره مبارکه الانعام
صفحه 147
ثَمَانِيَةَ أَزْوَاجٍ ۖ مِنَ الضَّأْنِ اثْنَيْنِ وَمِنَ الْمَعْزِ اثْنَيْنِ ۗ قُلْ آلذَّكَرَيْنِ حَرَّمَ أَمِ الْأُنْثَيَيْنِ أَمَّا اشْتَمَلَتْ عَلَيْهِ أَرْحَامُ الْأُنْثَيَيْنِ ۖ نَبِّئُونِي بِعِلْمٍ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ
(143)
هشت لنگه: از گوسفند، نر و ماده و از بز، نر و ماده. بگو: آيا آن دو نر را حرام کرده است يا آن دو ماده را يا آنچه را در شکم مادگان است؟ اگر راست مىگوييد از روى علم به من خبر دهيد.
(143)
وَمِنَ الْإِبِلِ اثْنَيْنِ وَمِنَ الْبَقَرِ اثْنَيْنِ ۗ قُلْ آلذَّكَرَيْنِ حَرَّمَ أَمِ الْأُنْثَيَيْنِ أَمَّا اشْتَمَلَتْ عَلَيْهِ أَرْحَامُ الْأُنْثَيَيْنِ ۖ أَمْ كُنْتُمْ شُهَدَاءَ إِذْ وَصَّاكُمُ اللَّهُ بِهَٰذَا ۚ فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا لِيُضِلَّ النَّاسَ بِغَيْرِ عِلْمٍ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ
(144)
و از شتر نر و ماده و از گاو نر و ماده، بگو: آيا آن دو نر را حرام کرده است يا آن دو ماده را يا آنچه را که در شکم مادگان است؟ آيا آن هنگام که خدا چنين فرمان مىداد شما آنجا بوديد؟ پس چه کسى ستمکارتر از آن کسى است که به خدا دروغ مىبندد تا از روى بىخبرى مردم را گمراه کند؟ هر آينه خدا ستمکاران را هدايت نمىکند.
(144)
قُلْ لَا أَجِدُ فِي مَا أُوحِيَ إِلَيَّ مُحَرَّمًا عَلَىٰ طَاعِمٍ يَطْعَمُهُ إِلَّا أَنْ يَكُونَ مَيْتَةً أَوْ دَمًا مَسْفُوحًا أَوْ لَحْمَ خِنْزِيرٍ فَإِنَّهُ رِجْسٌ أَوْ فِسْقًا أُهِلَّ لِغَيْرِ اللَّهِ بِهِ ۚ فَمَنِ اضْطُرَّ غَيْرَ بَاغٍ وَلَا عَادٍ فَإِنَّ رَبَّكَ غَفُورٌ رَحِيمٌ
(145)
بگو: در ميان آنچه بر من وحى شده است چيزى را که خوردن آن حرام باشد نمىيابم، جز مردار يا خون ريخته يا گوشت خوک که پليد است يا حيوانى که در کشتنش مرتکب نافرمانى شوند و جز با گفتن نام اللّه ذبحش کنند. اگر کسى ناچار به خوردن گردد هرگاه بىميلى جويد و از حد نگذراند بداند که خدا آمرزنده و مهربان است.
(145)
وَعَلَى الَّذِينَ هَادُوا حَرَّمْنَا كُلَّ ذِي ظُفُرٍ ۖ وَمِنَ الْبَقَرِ وَالْغَنَمِ حَرَّمْنَا عَلَيْهِمْ شُحُومَهُمَا إِلَّا مَا حَمَلَتْ ظُهُورُهُمَا أَوِ الْحَوَايَا أَوْ مَا اخْتَلَطَ بِعَظْمٍ ۚ ذَٰلِكَ جَزَيْنَاهُمْ بِبَغْيِهِمْ ۖ وَإِنَّا لَصَادِقُونَ
(146)
و بر يهود حرام کرديم هر حيوان صاحب ناخنى را و از گاو و گوسفند پيه آن دو را جز آنچه بر پشت آنهاست يا بر چربروده آنهاست يا به استخوانشان چسبيده باشد. به سبب ستمکاريشان اينچنين کيفرشان داديم، و ما راستگويانيم.
(146)
صفحه آخر
صفحه بعد
صفحه 147
صفحه قبل
صفحه اول
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده)
انتخاب ترجمه
انتخاب سوره
برو به صفحه
قرآن ترجمه المیزان
قرآن ترجمه راهنما
قرآن ترجمه انصاریان
قرآن ترجمه آیتی
قرآن ترجمه فولادوند
قرآن ترجمه مکارم شیرازی
English Translation of Quran
Deutsch Übersetzung des Koran
Traduction française du Coran
قرآن ترجمه الهی قمشه ای
برو به صفحه شماره
1. الفاتحة (حمد)
2. البقرة
3. آلعمران
4. النساء
5. المائدة
6. الانعام
7. الاعراف
8. الانفال
9. التوبة
10. يونس
11. هود
12. يوسف
13. الرعد
14. ابراهيم
15. الحجر
16. النحل
17. الاسراء
18. الكهف
19. مريم
20. طه
21. الانبياء
22. الحج
23. المؤمنون
24. النور
25. الفرقان
26. الشعراء
27. النمل
28. القصص
29. العنكبوت
30. الروم
31. لقمان
32. السجده
33. الاحزاب
34. سبا
35. فاطر
36. يس
37. الصافات
38. ص
39. الزمر
40. غافر
41. فصلت
42. الشورى
43. الزخرف
44. الدخان
45. الجاثية
46. الاحقاف
47. محمد
48. الفتح
49. الحجرات
50. ق
51. الذاريات
52. الطور
53. النجم
54. القمر
55. الرحمن
56. الواقعة
57. الحديد
58. المجادلة
59. الحشر
60. الممتحنة
61. الصف
62. الجمعة
63. المنافقون
64. التغابن
65. الطلاق
66. التحريم
67. الملك
68. القلم
69. الحاقة
70. المعارج
71. نوح
72. الجن
73. المزمل
74. المدثر
75. القيامة
76. الانسان
77. المرسلات
78. النبا
79. النازعات
80. عبس
81. التكوير
82. الانفطار
83. المطففين
84. الانشقاق
85. البروج
86. الطارق
87. الاعلى
88. الغاشية
89. الفجر
90. البلد
91. الشمس
92. الليل
93. الضحى
94. الشرح
95. التين
96. العلق
97. القدر
98. البينة
99. الزلزلة
100. العاديات
101. القارعة
102. التكاثر
103. العصر
104. الهمزة
105. الفيل
106. قريش
107. الماعون
108. الكوثر
109. الكافرون
110. النصر
111. المسد
112. الاخلاص (توحید)
113. الفلق
114. الناس
اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بیمرادیِ ماست
مرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویش
خلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریم
تفاوتی نکند، چون نظر بهعینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شد
خللپذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردن
که هرچه دوست پسندد بهجای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویش
از آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست
*
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است
(آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد
#
ابیات مرتبط با این شعر
672
670
670
مشاهده متن کامل
سعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)
نسخه قبلی نرم افزار قرآن در سايت حامي رايانه
دانلود قرآن و گزيده هايي از آيات قرآن