| سوره 8 | سوره مبارکه الانفال | صفحه 178 |
|
| إِذْ تَسْتَغِيثُونَ رَبَّكُمْ فَاسْتَجَابَ لَكُمْ أَنِّي مُمِدُّكُمْ بِأَلْفٍ مِنَ الْمَلَائِكَةِ مُرْدِفِينَ (9) |
| و آنگاه که از پروردگارتان يارى خواستيد و خدا بپذيرفت که من با هزار فرشته که از پى يکديگر مى‌آيند ياريتان مى‌کنم. (9) |
| وَمَا جَعَلَهُ اللَّهُ إِلَّا بُشْرَىٰ وَلِتَطْمَئِنَّ بِهِ قُلُوبُكُمْ ۚ وَمَا النَّصْرُ إِلَّا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ (10) |
| و آن کار را خدا جز براى شادمانى شما نکرد و تا دلهايتان بدان آرام گيرد. و يارى تنها از سوى خداست که او پيروزمند و حکيم است. (10) |
| إِذْ يُغَشِّيكُمُ النُّعَاسَ أَمَنَةً مِنْهُ وَيُنَزِّلُ عَلَيْكُمْ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً لِيُطَهِّرَكُمْ بِهِ وَيُذْهِبَ عَنْكُمْ رِجْزَ الشَّيْطَانِ وَلِيَرْبِطَ عَلَىٰ قُلُوبِكُمْ وَيُثَبِّتَ بِهِ الْأَقْدَامَ (11) |
| و به ياد آر آنگاه را که خدا چنان ايمنيتان داده بود که خوابى سبک شما را فروگرفت و از آسمان برايتان بارانى باريد تا شست‌وشويتان دهد و وسوسه شيطان را از شما دور کند و دلهاتان را قوى گرداند و قدمهاتان را استوار سازد. (11) |
| إِذْ يُوحِي رَبُّكَ إِلَى الْمَلَائِكَةِ أَنِّي مَعَكُمْ فَثَبِّتُوا الَّذِينَ آمَنُوا ۚ سَأُلْقِي فِي قُلُوبِ الَّذِينَ كَفَرُوا الرُّعْبَ فَاضْرِبُوا فَوْقَ الْأَعْنَاقِ وَاضْرِبُوا مِنْهُمْ كُلَّ بَنَانٍ (12) |
| و آنگاه را که پروردگارت به فرشتگان وحى کرد: من با شمايم. شما مؤمنان را به پايدارى واداريد. من در دلهاى کافران بيم خواهم افکند. بر گردنهايشان بزنيد و انگشتانشان را قطع کنيد. (12) |
| ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ شَاقُّوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ ۚ وَمَنْ يُشَاقِقِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَإِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ (13) |
| زيرا با خدا و پيامبرش به مخالفت برخاستند. و هر که با خدا و پيامبرش مخالفت ورزد، بداند که عقوبت خدا سخت است. (13) |
| ذَٰلِكُمْ فَذُوقُوهُ وَأَنَّ لِلْكَافِرِينَ عَذَابَ النَّارِ (14) |
| عقوبت را بچشيد، و عذاب آتش از آن کافران است. (14) |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا لَقِيتُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا زَحْفًا فَلَا تُوَلُّوهُمُ الْأَدْبَارَ (15) |
| اى کسانى که ايمان آورده‌ايد، چون کافران را حمله‌ور ديديد به هزيمت پشت مکنيد؛ (15) |
| وَمَنْ يُوَلِّهِمْ يَوْمَئِذٍ دُبُرَهُ إِلَّا مُتَحَرِّفًا لِقِتَالٍ أَوْ مُتَحَيِّزًا إِلَىٰ فِئَةٍ فَقَدْ بَاءَ بِغَضَبٍ مِنَ اللَّهِ وَمَأْوَاهُ جَهَنَّمُ ۖ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ (16) |
| جز آنها که براى ساز و برگ نبرد باز مى‌گردند يا آنها که به يارى گروهى ديگر مى‌روند، هر کس که پشت به دشمن کند مورد خشم خدا قرار مى‌گيرد و جايگاه او جهنم است، و جهنم بد جايگاهى است. (16) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |