سوره 17 | سوره مبارکه الاسراء | صفحه 290 |
|
وَإِنْ كَادُوا لَيَسْتَفِزُّونَكَ مِنَ الْأَرْضِ لِيُخْرِجُوكَ مِنْهَا ۖ وَإِذًا لَا يَلْبَثُونَ خِلَافَكَ إِلَّا قَلِيلًا (76) |
و نزديک بود که تو را از اين سرزمين برکنند تا از آنجا آوارهات سازند. و خود پس از تو جز اندک زمانى نمىماندند. (76) |
سُنَّةَ مَنْ قَدْ أَرْسَلْنَا قَبْلَكَ مِنْ رُسُلِنَا ۖ وَلَا تَجِدُ لِسُنَّتِنَا تَحْوِيلًا (77) |
سنت خدا درباره پيامبرانى که پيش از تو فرستادهايم چنين است. و سنت ما را تغييرپذير نيابى. (77) |
أَقِمِ الصَّلَاةَ لِدُلُوكِ الشَّمْسِ إِلَىٰ غَسَقِ اللَّيْلِ وَقُرْآنَ الْفَجْرِ ۖ إِنَّ قُرْآنَ الْفَجْرِ كَانَ مَشْهُودًا (78) |
از هنگام زوال خورشيد تا آنگاه که تاريکى شب فرا مىرسد نماز را برپاى دار، و نيز نماز صبحگاه را. و نماز صبحگاه را همگان حاضر شوند. (78) |
وَمِنَ اللَّيْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نَافِلَةً لَكَ عَسَىٰ أَنْ يَبْعَثَكَ رَبُّكَ مَقَامًا مَحْمُودًا (79) |
پارهاى از شب را به نمازخواندن زنده بدار. اين نافله خاص تو است. باشد که پروردگارت، تو را به مقامى پسنديده برساند. (79) |
وَقُلْ رَبِّ أَدْخِلْنِي مُدْخَلَ صِدْقٍ وَأَخْرِجْنِي مُخْرَجَ صِدْقٍ وَاجْعَلْ لِي مِنْ لَدُنْكَ سُلْطَانًا نَصِيرًا (80) |
بگو: اى پروردگار من، مرا به راستى و نيکويى داخل کن و به راستى و نيکويى بيرون بر، و مرا از جانب خود پيروزى و يارى عطا کن. (80) |
وَقُلْ جَاءَ الْحَقُّ وَزَهَقَ الْبَاطِلُ ۚ إِنَّ الْبَاطِلَ كَانَ زَهُوقًا (81) |
بگو: حق آمد و باطل نابود شد. حقا که باطل نابودشدنى بود. (81) |
وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاءٌ وَرَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ ۙ وَلَا يَزِيدُ الظَّالِمِينَ إِلَّا خَسَارًا (82) |
و اين قرآن را که براى مؤمنان شفا و رحمت است، نازل مىکنيم، ولى کافران را جز زيان نيفزايد. (82) |
وَإِذَا أَنْعَمْنَا عَلَى الْإِنْسَانِ أَعْرَضَ وَنَأَىٰ بِجَانِبِهِ ۖ وَإِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ كَانَ يَئُوسًا (83) |
چون به انسان نعمت داديم اعراض کرد و خويشتن به يک سو کشيد، و چون گزندى به او رسيد نوميد گرديد. (83) |
قُلْ كُلٌّ يَعْمَلُ عَلَىٰ شَاكِلَتِهِ فَرَبُّكُمْ أَعْلَمُ بِمَنْ هُوَ أَهْدَىٰ سَبِيلًا (84) |
بگو: هر کس به طريقه خويش عمل مىکند و پروردگار تو بهتر مىداند که کدام يک به هدايت نزديکتر است. (84) |
وَيَسْأَلُونَكَ عَنِ الرُّوحِ ۖ قُلِ الرُّوحُ مِنْ أَمْرِ رَبِّي وَمَا أُوتِيتُمْ مِنَ الْعِلْمِ إِلَّا قَلِيلًا (85) |
تو را از روح مىپرسند. بگو: روح جزئى از فرمان پروردگار من است و شما را جز اندک دانشى ندادهاند. (85) |
وَلَئِنْ شِئْنَا لَنَذْهَبَنَّ بِالَّذِي أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ ثُمَّ لَا تَجِدُ لَكَ بِهِ عَلَيْنَا وَكِيلًا (86) |
اگر بخواهيم همه آنچه را که بر تو وحى کردهايم، باز مىستانيم و تو براى خود در برابر ما مددکارى نمىيابى. (86) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |